«Σ' ευχαριστούμε που βγάζεις προς τα έξω αυτή την καλή πλευρά της Ελλάδας». Πολλά τέτοια μηνύματα έλαβε τις προηγούμενες ημέρες στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο ο ρεπόρτερ της βρετανικής εφημερίδας «Guardian» Τζον Χένλεϊ. Ο 50χρονος ρεπόρτερ επισκέφτηκε την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα και έγραψε μια σειρά ρεπορτάζ με αφορμή την κρίση. Δεν κατέγραψε όμως απλά το πώς επηρεάζεται η ζωή των Ελλήνων από την κρίση.
Ασχολήθηκε κυρίως με τις ανθρώπινες ιστορίες - όπως λέει - που κρύβονται πίσω από αυτήν. Περιγράφει τις δράσεις αλληλεγγύης, τις έξυπνες ιδέες ομάδων πολιτών για να ξεπεράσουν την κρίση. Μίλησε με τους καθηγητές που κάνουν δωρεάν μαθήματα σε παιδιά, αλλά και με γιατρούς στη Θεσσαλονίκη που προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας. Σε αντίθεση με άλλα ρεπορτάζ ξένων συναδέλφων του που μεταφέρουν εικόνες εξαθλίωσης και μιζέριας από την Ελλάδα, εκείνος προσπάθησε να μεταφέρει ιστορίες ελπίδας και αισιοδοξίας.
«Αυτό που αποκόμισα από τα ρεπορτάζ που έκανα σε Αθήνα, Βόλο και Θεσσαλονίκη κατά την 7ήμερη παραμονή μου στην Ελλάδα είναι ότι οι Ελληνες γίνονται εφευρετικοί, δημιουργικοί, καινοτόμοι προκειμένου να ξεπεράσουν την κρίση. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό», λέει στα «ΝΕΑ» από το Λονδίνο πλέον, όπου επέστρεψε την περασμένη Δευτέρα, ο Χένλεϊ.
Είχε ξαναεπισκεφτεί την Αθήνα τον περασμένο Οκτώβριο. Τότε αυτό που του είχε κάνει εντύπωση ήταν η οργή και ο θυμός που επικρατούσαν παντού. «Οι πολίτες ήταν πολύ θυμωμένοι...». Αυτή τη φορά όμως, λέει, κατέγραψε μια άλλη πλευρά της Ελλάδας: «Σίγουρα οι πολίτες εξακολουθούν να είναι πολύ θυμωμένοι διότι υποφέρουν - αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν οι δάσκαλοι να παίρνουν μισθό 600-700 ευρώ - αλλά επικεντρώθηκα στις κινήσεις αλληλεγγύης των Ελλήνων. Σε καινοτόμες και έξυπνες δράσεις που έχουν οργανώσει για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον».
Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Guardian» κατέγραψε σχεδόν όλες τις σημαντικές δράσεις αλληλεγγύης που υλοποιούνται αυτές τις μέρες στη χώρα μας. Ενδεικτικό είναι ότι έγραψε 16 ρεπορτάζ μέσα σε 7 ημέρες. Μια σειρά που είχε τον γενικό τίτλο «Greece on the breadline», δηλαδή «Η Ελλάδα στο όριο της φτώχειας».
«Είδα πολλούς και ενδιαφέροντες τρόπους με τους οποίους οι πολίτες έχουν οργανώσει τη ζωή τους. Οπως το "Μπορούμε". Μια κίνηση πολιτών οι οποίοι συλλέγουν φαγητά που περισσεύουν από εστιατόρια και τα δίνουν σε ιδρύματα και οργανισμούς. Γνώρισα επίσης την ομάδα Tutorpool, τους εθελοντές εκπαιδευτικούς που προσφέρουν δωρεάν μαθήματα στους μαθητές. Είναι μια κίνηση που οργανώθηκε μέσω του twitter και σήμερα έχει φτάσει τους 500 εθελοντές, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό μέσω skype. Είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα προσπάθεια». Αυτές τις δύο δράσεις ο κ. Χένλεϊ τις ξεχωρίζει ως τις πιο πρακτικές και έξυπνες. «Οργανώθηκαν εύκολα και απλά μέσω Ιντερνετ», σημειώνει.
Στη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκε για ρεπορτάζ το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. «Εκεί υπάρχει το πρότζεκτ οι πολίτες, αντί για εισιτήριο, να δίνουν τρόφιμα, τα οποία στη συνέχεια προσφέρονται σε οργανώσεις και ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Η αλληλεγγύη στην Ελλάδα της κρίσης εμφανίζεται σε απροσδόκητα σημεία αυτές τις ημέρες», γράφει ο κ. Χένλεϊ για τη δράση στο Θέατρο. Εντύπωση του έκανε και κάτι άλλο. Η επιμονή αρκετών νέων να παραμείνουν στην Ελλάδα. «Συνάντησα πολλούς νέους επαγγελματίες, μορφωμένους, που έλεγαν "ναι, θα μπορούσα να φύγω για μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό" αλλά τελικά επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα διότι αισθάνονται ότι πρέπει να βοηθήσουν τη χώρα τους».
ta nea .gr
Ασχολήθηκε κυρίως με τις ανθρώπινες ιστορίες - όπως λέει - που κρύβονται πίσω από αυτήν. Περιγράφει τις δράσεις αλληλεγγύης, τις έξυπνες ιδέες ομάδων πολιτών για να ξεπεράσουν την κρίση. Μίλησε με τους καθηγητές που κάνουν δωρεάν μαθήματα σε παιδιά, αλλά και με γιατρούς στη Θεσσαλονίκη που προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας. Σε αντίθεση με άλλα ρεπορτάζ ξένων συναδέλφων του που μεταφέρουν εικόνες εξαθλίωσης και μιζέριας από την Ελλάδα, εκείνος προσπάθησε να μεταφέρει ιστορίες ελπίδας και αισιοδοξίας.
«Αυτό που αποκόμισα από τα ρεπορτάζ που έκανα σε Αθήνα, Βόλο και Θεσσαλονίκη κατά την 7ήμερη παραμονή μου στην Ελλάδα είναι ότι οι Ελληνες γίνονται εφευρετικοί, δημιουργικοί, καινοτόμοι προκειμένου να ξεπεράσουν την κρίση. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό», λέει στα «ΝΕΑ» από το Λονδίνο πλέον, όπου επέστρεψε την περασμένη Δευτέρα, ο Χένλεϊ.
Είχε ξαναεπισκεφτεί την Αθήνα τον περασμένο Οκτώβριο. Τότε αυτό που του είχε κάνει εντύπωση ήταν η οργή και ο θυμός που επικρατούσαν παντού. «Οι πολίτες ήταν πολύ θυμωμένοι...». Αυτή τη φορά όμως, λέει, κατέγραψε μια άλλη πλευρά της Ελλάδας: «Σίγουρα οι πολίτες εξακολουθούν να είναι πολύ θυμωμένοι διότι υποφέρουν - αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν οι δάσκαλοι να παίρνουν μισθό 600-700 ευρώ - αλλά επικεντρώθηκα στις κινήσεις αλληλεγγύης των Ελλήνων. Σε καινοτόμες και έξυπνες δράσεις που έχουν οργανώσει για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον».
Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Guardian» κατέγραψε σχεδόν όλες τις σημαντικές δράσεις αλληλεγγύης που υλοποιούνται αυτές τις μέρες στη χώρα μας. Ενδεικτικό είναι ότι έγραψε 16 ρεπορτάζ μέσα σε 7 ημέρες. Μια σειρά που είχε τον γενικό τίτλο «Greece on the breadline», δηλαδή «Η Ελλάδα στο όριο της φτώχειας».
«Είδα πολλούς και ενδιαφέροντες τρόπους με τους οποίους οι πολίτες έχουν οργανώσει τη ζωή τους. Οπως το "Μπορούμε". Μια κίνηση πολιτών οι οποίοι συλλέγουν φαγητά που περισσεύουν από εστιατόρια και τα δίνουν σε ιδρύματα και οργανισμούς. Γνώρισα επίσης την ομάδα Tutorpool, τους εθελοντές εκπαιδευτικούς που προσφέρουν δωρεάν μαθήματα στους μαθητές. Είναι μια κίνηση που οργανώθηκε μέσω του twitter και σήμερα έχει φτάσει τους 500 εθελοντές, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό μέσω skype. Είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα προσπάθεια». Αυτές τις δύο δράσεις ο κ. Χένλεϊ τις ξεχωρίζει ως τις πιο πρακτικές και έξυπνες. «Οργανώθηκαν εύκολα και απλά μέσω Ιντερνετ», σημειώνει.
Στη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκε για ρεπορτάζ το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. «Εκεί υπάρχει το πρότζεκτ οι πολίτες, αντί για εισιτήριο, να δίνουν τρόφιμα, τα οποία στη συνέχεια προσφέρονται σε οργανώσεις και ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Η αλληλεγγύη στην Ελλάδα της κρίσης εμφανίζεται σε απροσδόκητα σημεία αυτές τις ημέρες», γράφει ο κ. Χένλεϊ για τη δράση στο Θέατρο. Εντύπωση του έκανε και κάτι άλλο. Η επιμονή αρκετών νέων να παραμείνουν στην Ελλάδα. «Συνάντησα πολλούς νέους επαγγελματίες, μορφωμένους, που έλεγαν "ναι, θα μπορούσα να φύγω για μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό" αλλά τελικά επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα διότι αισθάνονται ότι πρέπει να βοηθήσουν τη χώρα τους».
ta nea .gr