«Σε 50 χρόνια τα αποθέματα ψαριών θα έχουν τελειώσει» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αλιέων Ελλάδας Δημήτρης Κοτσώργιος. Η έλλειψη αλιευτικής πολιτικής, καθώς και η ασυνειδησία κάποιων ψαράδων που χρησιμοποιούν δυναμίτη ή και άλλα ακόμα πιο επιβλαβή εκρηκτικά, όπως η νιτρική αμμωνία, είναι οι κύριοι λόγοι που απειλούν το ήδη σοβαρά πληγωμένο θαλάσσιο οικοσύστημα, αλλά και την επιβίωση του κλάδου των αλιέων.
Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» αναφέρει στο ΑΜΠΕ πως κάθε μέρα γίνεται χρήση δυναμίτη, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην Άνδρο, στη Νάξο, στα Κουφονήσια, στη Δονούσα, στα Δωδεκάνησα και στη νότια Κρήτη, κυρίως μεταξύ Σφακίων και Γαύδου.
Ο κ. Κοτσώργιος εξηγεί πως εκτός από το δυναμίτη, που προέρχεται από νταμάρια, ευρέως χρησιμοποιούνται και χημικά σκευάσματα. Πιο συνήθης είναι η νιτρική αμμωνία, το γνωστό λίπασμα, το οποίο εμποτίζεται με πετρέλαιο και είναι χειρότερο και από το δυναμίτη, γιατί τα υπολείμματα κάθονται στον πυθμένα σκεπάζοντας τα πάντα με ένα άσπρο τοξικό πέπλο. Η αμμωνία χρησιμοποιείται και σε μεγάλα βάθη και μετά κατεβαίνουν οι δύτες με μπουκάλες και μαζεύουν τα ψάρια που σκοτώθηκαν από το οστικό κύμα.
Έλεγχοι στην αγορά δεν υπάρχουν, συνεχίζει ο κ. Κοστώργιος, οπότε αυτά τα «μπουρλοτιασμένα» ψάρια διακινούνται άνετα, ενώ ένας ειδικός θα μπορούσε εύκολα να τα αναγνωρίσει, για παράδειγμα από την κατεστραμμένη σπονδυλική τους στήλη, που γίνεται σαν κρέμα.
Στοιχεία για τη χρήση του δυναμίτη και των άλλων εκρηκτικών δεν υπάρχουν. Ο κ. Κοτσώργιος και ο κ Τσιμπίδης κάνουν λόγο για «αδικαιολόγητη αδράνεια και αναποτελεσματικότητα του λιμενικού» στην αντιμετώπιση των δυναμιτιστών. Οι καταγγελίες και από τους δύο φορείς είναι συνεχείς τα τελευταία χρόνια, όμως το λιμενικό δεν κάνει τίποτα, αναφέρουν.
Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» αναφέρει στο ΑΜΠΕ πως κάθε μέρα γίνεται χρήση δυναμίτη, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην Άνδρο, στη Νάξο, στα Κουφονήσια, στη Δονούσα, στα Δωδεκάνησα και στη νότια Κρήτη, κυρίως μεταξύ Σφακίων και Γαύδου.
Ο κ. Κοτσώργιος εξηγεί πως εκτός από το δυναμίτη, που προέρχεται από νταμάρια, ευρέως χρησιμοποιούνται και χημικά σκευάσματα. Πιο συνήθης είναι η νιτρική αμμωνία, το γνωστό λίπασμα, το οποίο εμποτίζεται με πετρέλαιο και είναι χειρότερο και από το δυναμίτη, γιατί τα υπολείμματα κάθονται στον πυθμένα σκεπάζοντας τα πάντα με ένα άσπρο τοξικό πέπλο. Η αμμωνία χρησιμοποιείται και σε μεγάλα βάθη και μετά κατεβαίνουν οι δύτες με μπουκάλες και μαζεύουν τα ψάρια που σκοτώθηκαν από το οστικό κύμα.
Έλεγχοι στην αγορά δεν υπάρχουν, συνεχίζει ο κ. Κοστώργιος, οπότε αυτά τα «μπουρλοτιασμένα» ψάρια διακινούνται άνετα, ενώ ένας ειδικός θα μπορούσε εύκολα να τα αναγνωρίσει, για παράδειγμα από την κατεστραμμένη σπονδυλική τους στήλη, που γίνεται σαν κρέμα.
Στοιχεία για τη χρήση του δυναμίτη και των άλλων εκρηκτικών δεν υπάρχουν. Ο κ. Κοτσώργιος και ο κ Τσιμπίδης κάνουν λόγο για «αδικαιολόγητη αδράνεια και αναποτελεσματικότητα του λιμενικού» στην αντιμετώπιση των δυναμιτιστών. Οι καταγγελίες και από τους δύο φορείς είναι συνεχείς τα τελευταία χρόνια, όμως το λιμενικό δεν κάνει τίποτα, αναφέρουν.