Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Δεν βγαίνει με τίποτα το 2012

Στην πρόσφατη έκθεσή του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλος εκτιμά πως για το τρέχον έτος η ύφεση θα κυμανθεί περί το 4,5% του ΑΕΠ, η ανεργία περί το 19% και συνολικά περικοπές στο επίπεδο μισθών μας πάνε πίσω στο 2001. Πρώτη φορά βλέπω το κ. Προβόπουλο τόσο... αισιόδοξο, αλλά για πολλοστή φορά θα πέσει έξω. Πολύ έξω. Η ύφεση θα ξεπεράσει το 7% καθώς δεν υπάρχει καμιά προοπτική και κανένα σχέδιο ανάκαμψης. Το μόνο που υπάρχει είναι η σχεδόν μηνιαία περικοπή μισθών και συντάξεων που ουδεμία σχέση έχει με τον ανταγωνισμό της ελληνικής οικονομίας.


Η δύναμη πυρός (κατά τον κ. Προβόπουλο) είναι αποθηκευμένη στην Ελβετία, σχέδια οράματα και πολιτική βούληση στο εγχώριο πολιτικό σύστημα δεν υφίστανται και οι ξένοι επενδυτές αναμένουν να κάνουν μισοτιμής μια χαψιά τον ελληνικό εθνικό πλούτο
ΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΟΥΜΕ στο 1.000.000 και κάτι ανέργους το 2011 τους 400.000 υποψήφιους ανέργους ύψους που εργάζονται μεν αλλά για τουλάχιστον 5 μήνες είναι απλήρωτοι, αν υπολογίσουμε πως το 50% των εμπορικών καταστημάτων που παραμένουν ανοιχτά ακόμα, έχουν να πληρώσουν νοίκια 5 με 8 μήνες, αν προσθέσουμε και το μηδενικό εισόδημα που θα διαθέτουν, τα νοικοκυριά για κατανάλωση το 2012, τότε η καταγεγραμμένη ανεργία θα ξεπεράσει το 25% και η πραγματική το 30%, όπως εκτιμάει το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ.

ΤΟ 2012 θα έχουμε τράπεζες που δεν θα χρηματοδοτούν την οικονομία και οικονομία που δεν θα θέλει νέα δάνεια τα οποία δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Θα έχουμε κατάρρευση των περισσοτέρων ταμείων αφού οι εισφορές μειώνονται δραματικά από τις λίγες που καταβάλλονται, ενώ μόνο στο ΤΕΒΕ των αυτοαπασχολούμενων, οι καθυστερήσεις ξεπερνούν το 65%. Σημειώστε πως οι εκτιμήσεις του ανθύπατου χερ Ράιχενμπαχ, ομιλούν για μεγάλη πάνω από 30% μείωση του ελληνικού τουρισμού και για στασιμότητα στις λιγοστές εξαγωγές που δεν έχουν περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης, καθώς η ζήτηση στις ευρωπαϊκές αγορές μειώνεται σημαντικά λόγω επέκτασης της ύφεσης, ενώ τα ελληνικά μεγέθη είναι πολύ μικρά για σταθερή διείσδυση στις αχανείς και δύσκολες αγορές της Ασίας.

ΑΝ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ μισθών βρισκόμαστε στο 2001 σε επίπεδο ζωής βαίνουμε προς το 1970 και κάτω. Διότι το 2001 οι δανειακές υποχρεώσεις των νοικοκυριών ήταν 80% πιο κάτω από ό,τι σήμερα, οι τιμές αγαθών και υπηρεσιών σαφώς πολύ μικρότερες και οι φόροι σε λογικά επίπεδα, χωρίς τα ληστρικά χαράτσια. Σε μια πρόσφατη έρευνα της Numbeo που συνέκρινε την αγοραστική δύναμη με βάση τους μισθούς στις χώρες της Ε.Ε. η Ελλάδα ήταν στην 6η θέση από το τέλος. Κάτω από αυτή βρίσκονταν η Ουγγαρία (18%), Βουλγαρία (20%), Λετονία (22%) Ρουμανία (23%) και Λιθουανία (23%). Πάνω βρίσκουμε Εσθονία (6%%) Σλοβακία (13%), Ιταλία (20%), Σλοβενία (22%) Κύπρο (24%), Τσεχία (31%), Πορτογαλία (34%) Πολωνία (36%) ενώ στις τρεις πρώτες θέσεις ήταν Γερμανία (201%), Δανία (114%), Φινλανδία (113%). Αυτά διότι μας λένε πως δεν είναι δυνατόν να έχετε μεγαλύτερους μισθούς από τις χώρες που σας δανείζουν!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ επιχείρημα. Η Κίνα που δανείζει τις ΗΠΑ και ελέγχει σχεδόν το 40% του εθνικού της χρέους, έχει μισθούς 200 δολάρια και οι Αμερικανοί μέσο μισθό 1.500 δολάρια. Διανοήθηκε κανείς να ζητήσει από τους υπερδανεισμένους Αμερικανούς να πέσουν στα 250 δολάρια. Από πού λοιπόν προκύπτει η αισιοδοξία του κ. Προβόπουλου που επιπλέον εκτιμά πως υπάρχει δύναμη πυρός για επανεκκίνηση της οικονομίας;

Η ΔΥΝΑΜΗ πυρός είναι αποθηκευμένη στην Ελβετία, σχέδια οράματα και πολιτική βούληση στο εγχώριο πολιτικό σύστημα δεν υφίστανται και όλοι οι μνημονιακοί υπηρέτες (πολιτικοί και επιχειρηματίες) αναμένουν πότε θα ευαρεστηθούν οι ξένοι επενδυτές να κάνουν μισοτιμής μια χαψιά τον ελληνικό εθνικό πλούτο και τις υποτιμημένες περιουσίες των Ελλήνων. Είναι σαφές πλέον. Το διακύβευμα των εκλογών είναι πρωτίστως εθνικό και αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν οι πολίτες πριν τοποθετηθούν μπροστά στην κάλπη. Το έτος 2012 είναι έτος της πραγματικής χρεωκοπίας του Μνημονίου.

Χρήστου Δημήτρης
Αυγή