Το κορυφαίο ερώτημα, των ημερών, που όπως φαίνεται σε λίγους μήνες θα πάρει απάντηση. Και να σκεφτεί κανείς ότι μέχρι πριν κάνα δίμηνο, απαγορευόταν η όποια δημόσια συζήτηση. Αυτός δε, που έθετε το θέμα, χαρακτηριζόταν προδότης, από τους «ειδικούς» των 8.
Ποιο από τα δύο νομίσματα είναι καλύτερο; Ιδού το ερώτημα.
Η δραχμή, είναι πιο έμπειρη, καθώς έχει χρόνια στην πλάτη της, ενώ το άλλο είναι νιάνιαρο με ένα απίστευτο θράσος.
Η δραχμή έχει πλουτίσει πολύ κόσμο, το ευρώ επίσης, με την διαφορά ότι το ευρώ έχει φτωχύνει και πολύ κόσμο, πάρα πολύ κόσμο, και συνεχίζει…
Η δραχμή έχει χιλιοτραγουδηθεί, ειδικά μαζί με κάτι γιασεμιά, το ευρώ καθόλου.
Την δραχμή την αγαπούσαν οι Έλληνες, το ευρώ οι Γερμανοί, κάτι αντιστρόφως ανάλογο με τα λουκάνικα, που τα αγαπούν εξίσου και οι δύο λαοί.
Την δραχμή την αγάπησαν κυρίως εγχώρια λαμόγια, που έκαναν λεφτά, με ντόπιες δουλειές. Το ευρώ το αγάπησαν ευρωπαϊκά λαμόγια, που κάνουν λεφτά, με παγκόσμιες δουλειές.
Η δραχμή στρογγύλευε τις γωνίες μιας αναπτυσσόμενης Ελλάδας. το ευρώ στρογγύλεψε τις τιμές, προς τα πάνω.
Η δραχμή ήταν ένα νόμισμα που το αποσύρανε, το ευρώ είναι ένα νόμισμα που μας αποσύρει.
Η δραχμή αγόραζε φρέσκα λαχανικά, μυρωδάτα φρούτα, γλυκά χωρίς συντηρητικά, το ευρώ αγοράζει συντηρητικά με γλυκά, φυτοφάρμακα με λαχανικά και βερνικωμένα φρούτα.
Η δραχμή αγόραζε συνειδήσεις, το ευρώ επίσης. Η δραχμή το έκανε με τακτ, το ευρώ με λύσσα.
Η δραχμή συνήθως αγόραζε, οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, κλπ, το ευρώ, συνήθως ξεπουλά, οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, κλπ.
Η δραχμή κυρίως πλήρωνε μισθούς δουλειάς, το ευρώ κυρίως πληρώνει μισθούς πείνας και επιδόματα ανεργίας.
Η δραχμή έφτανε σε έναν συνταξιούχο, για να ζήσει. Το ευρώ τον φτάνει στο να πεθάνει.
Η δραχμή άραζε που και που σε καμιά κατάθεση της τράπεζας. Το ευρώ σιχαίνεται το καθισιό…
Η δραχμή είχε ωραίο ήχο, το ευρώ έχει ωραίο χτύπο.
Η δραχμή ουσιαστικά, δεν έφυγε ποτέ, καραδοκούσε κρυμμένη στην ισοτιμία. Το ευρώ…
ΥΓ 1. Όλα αυτά με την υπενθύμιση ότι, ανεξαρτήτως ονομασίας και αξίας, το νόμισμα έτσι όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα, πάντα θα λείπει από αυτούς που το παράγουν και πάντα θα περισσεύει από αυτούς που το καρπώνονται. (για να μην χάνουμε τον στόχο)
ΥΓ 2. Και πάντα θα αλλοτριώνει.
Θύμιος Κ.
Ελληνοφρένεια
Ποιο από τα δύο νομίσματα είναι καλύτερο; Ιδού το ερώτημα.
Η δραχμή, είναι πιο έμπειρη, καθώς έχει χρόνια στην πλάτη της, ενώ το άλλο είναι νιάνιαρο με ένα απίστευτο θράσος.
Η δραχμή έχει πλουτίσει πολύ κόσμο, το ευρώ επίσης, με την διαφορά ότι το ευρώ έχει φτωχύνει και πολύ κόσμο, πάρα πολύ κόσμο, και συνεχίζει…
Η δραχμή έχει χιλιοτραγουδηθεί, ειδικά μαζί με κάτι γιασεμιά, το ευρώ καθόλου.
Την δραχμή την αγαπούσαν οι Έλληνες, το ευρώ οι Γερμανοί, κάτι αντιστρόφως ανάλογο με τα λουκάνικα, που τα αγαπούν εξίσου και οι δύο λαοί.
Την δραχμή την αγάπησαν κυρίως εγχώρια λαμόγια, που έκαναν λεφτά, με ντόπιες δουλειές. Το ευρώ το αγάπησαν ευρωπαϊκά λαμόγια, που κάνουν λεφτά, με παγκόσμιες δουλειές.
Η δραχμή στρογγύλευε τις γωνίες μιας αναπτυσσόμενης Ελλάδας. το ευρώ στρογγύλεψε τις τιμές, προς τα πάνω.
Η δραχμή ήταν ένα νόμισμα που το αποσύρανε, το ευρώ είναι ένα νόμισμα που μας αποσύρει.
Η δραχμή αγόραζε φρέσκα λαχανικά, μυρωδάτα φρούτα, γλυκά χωρίς συντηρητικά, το ευρώ αγοράζει συντηρητικά με γλυκά, φυτοφάρμακα με λαχανικά και βερνικωμένα φρούτα.
Η δραχμή αγόραζε συνειδήσεις, το ευρώ επίσης. Η δραχμή το έκανε με τακτ, το ευρώ με λύσσα.
Η δραχμή συνήθως αγόραζε, οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, κλπ, το ευρώ, συνήθως ξεπουλά, οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, κλπ.
Η δραχμή κυρίως πλήρωνε μισθούς δουλειάς, το ευρώ κυρίως πληρώνει μισθούς πείνας και επιδόματα ανεργίας.
Η δραχμή έφτανε σε έναν συνταξιούχο, για να ζήσει. Το ευρώ τον φτάνει στο να πεθάνει.
Η δραχμή άραζε που και που σε καμιά κατάθεση της τράπεζας. Το ευρώ σιχαίνεται το καθισιό…
Η δραχμή είχε ωραίο ήχο, το ευρώ έχει ωραίο χτύπο.
Η δραχμή ουσιαστικά, δεν έφυγε ποτέ, καραδοκούσε κρυμμένη στην ισοτιμία. Το ευρώ…
ΥΓ 1. Όλα αυτά με την υπενθύμιση ότι, ανεξαρτήτως ονομασίας και αξίας, το νόμισμα έτσι όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα, πάντα θα λείπει από αυτούς που το παράγουν και πάντα θα περισσεύει από αυτούς που το καρπώνονται. (για να μην χάνουμε τον στόχο)
ΥΓ 2. Και πάντα θα αλλοτριώνει.
Θύμιος Κ.
Ελληνοφρένεια