Καρτερός Θανάσης
Άσυλο Ανιάτων, Ιούλιος 2012. Η ΔΕΗ αφήνει τους κατάκοιτους ασθενείς χωρίς ρεύμα, άρα και χωρίς κλιματισμό, γιατί δεν πληρώθηκε το χαράτσι για ένα από τα κτίρια, ύψους 600 ευρώ. Ο ΕΟΠΠΥ χρωστάει στο Άσυλο πάνω από τρία εκατομμύρια ευρώ -αλλά στους αρμόδιους αυτού του στραγγαλισμού κανένας δεν κόβει το ρεύμα, ενώ θα έπρεπε να τους κόψουν το κεφάλι. Αντίθετα, στους εργαζόμενους στο άσυλο, γιατρούς, νοσηλευτές, και λοιπό προσωπικό, έχουν κόψει τη μισθοδοσία από τον Μάρτιο.
Και πολλοί από τους προμηθευτές έχουν κόψει την τροφοδοσία του Ασύλου με φάρμακα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης για τη νοσηλεία των ασθενών.
Δεν μπορείς να βρεις λόγια γι’ αυτό το αίσχος, -ακόμα και η πλούσια σε βρισιές ελληνική γλώσσα σηκώνει τα χέρια μπροστά στην κτηνωδία. Να έχουν ενάμιση μήνα να φάνε κρέας βαριά άρρωστοι, καθηλωμένοι στα κρεβάτια τους, και οι άνθρωποι του Ασύλου να βρίσκουν όλες τις πόρτες κλειστές. Να μην υπάρχουν γάζες, βαμβάκι, πάνες, αναλώσιμα απαραίτητα σε ένα τέτοιο ίδρυμα και να μην ιδρώνει το αφτί κανενός από τους μονίμως αναρμόδιους σε αρμοδιότητα. Να βλέπουν οι απλήρωτοι γιατροί και οι απλήρωτες νοσοκόμες τους λογιστές της φρίκης να μετρούν ανθρώπινες ζωές -πέντε πάνω, πέντε κάτω- και να μην έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να σώσουν ανθρώπινες ζωές.
Αλλά προς τι η φρίκη και η οργή; Αυτό είναι το βάραθρο στο οποίο κατρακυλάει, όλο και πιο βαθιά η ελληνική κοινωνία. Τόσο γερό κόσμο σκοτώνουν κάθε μέρα με τα μέτρα τους, στους ανίατους θα κωλώσουν οι Μέγκελε του Μνημονίου; Για καθέναν που πεθαίνει οι δανειστές έχουν κέρδος, που μπορεί μάλιστα να υπολογιστεί στα ισοδύναμα, αφού ως γνωστό οι κατάκοιτοι είναι φύρα, ζημιά, μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό. Τι θέση έχουν κάτι τέτοιοι σε μια κοινωνία υγιούς ανταγωνιστικότητας, όπως την προδιαγράφει σε όλες τις λεπτομέρειές της το Μνημόνιο; Εξάλλου, ούτε ο μπαμπάς του Δασκαλόπουλου, ούτε ο θείος του Σαμαρά, ούτε ο πεθερός του Βενιζέλου θα βρεθούν ποτέ εκεί.
Έτσι όπως πάμε όμως, γιατί δεν επιλέγουν με θάρρος την τελική λύση; Να απαλλάξουν τη χώρα και την οικονομία από κατάκοιτους, ανάπηρους, άστεγους, άνεργους, τεμπέληδες, υπεράριθμους δημόσιους υπάλληλους και λοιπά; Αυτό είναι το πιο δραστικό ισοδύναμο μέτρο -μπαμ και κάτω...
Αυγή
Άσυλο Ανιάτων, Ιούλιος 2012. Η ΔΕΗ αφήνει τους κατάκοιτους ασθενείς χωρίς ρεύμα, άρα και χωρίς κλιματισμό, γιατί δεν πληρώθηκε το χαράτσι για ένα από τα κτίρια, ύψους 600 ευρώ. Ο ΕΟΠΠΥ χρωστάει στο Άσυλο πάνω από τρία εκατομμύρια ευρώ -αλλά στους αρμόδιους αυτού του στραγγαλισμού κανένας δεν κόβει το ρεύμα, ενώ θα έπρεπε να τους κόψουν το κεφάλι. Αντίθετα, στους εργαζόμενους στο άσυλο, γιατρούς, νοσηλευτές, και λοιπό προσωπικό, έχουν κόψει τη μισθοδοσία από τον Μάρτιο.
Και πολλοί από τους προμηθευτές έχουν κόψει την τροφοδοσία του Ασύλου με φάρμακα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης για τη νοσηλεία των ασθενών.
Δεν μπορείς να βρεις λόγια γι’ αυτό το αίσχος, -ακόμα και η πλούσια σε βρισιές ελληνική γλώσσα σηκώνει τα χέρια μπροστά στην κτηνωδία. Να έχουν ενάμιση μήνα να φάνε κρέας βαριά άρρωστοι, καθηλωμένοι στα κρεβάτια τους, και οι άνθρωποι του Ασύλου να βρίσκουν όλες τις πόρτες κλειστές. Να μην υπάρχουν γάζες, βαμβάκι, πάνες, αναλώσιμα απαραίτητα σε ένα τέτοιο ίδρυμα και να μην ιδρώνει το αφτί κανενός από τους μονίμως αναρμόδιους σε αρμοδιότητα. Να βλέπουν οι απλήρωτοι γιατροί και οι απλήρωτες νοσοκόμες τους λογιστές της φρίκης να μετρούν ανθρώπινες ζωές -πέντε πάνω, πέντε κάτω- και να μην έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να σώσουν ανθρώπινες ζωές.
Αλλά προς τι η φρίκη και η οργή; Αυτό είναι το βάραθρο στο οποίο κατρακυλάει, όλο και πιο βαθιά η ελληνική κοινωνία. Τόσο γερό κόσμο σκοτώνουν κάθε μέρα με τα μέτρα τους, στους ανίατους θα κωλώσουν οι Μέγκελε του Μνημονίου; Για καθέναν που πεθαίνει οι δανειστές έχουν κέρδος, που μπορεί μάλιστα να υπολογιστεί στα ισοδύναμα, αφού ως γνωστό οι κατάκοιτοι είναι φύρα, ζημιά, μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό. Τι θέση έχουν κάτι τέτοιοι σε μια κοινωνία υγιούς ανταγωνιστικότητας, όπως την προδιαγράφει σε όλες τις λεπτομέρειές της το Μνημόνιο; Εξάλλου, ούτε ο μπαμπάς του Δασκαλόπουλου, ούτε ο θείος του Σαμαρά, ούτε ο πεθερός του Βενιζέλου θα βρεθούν ποτέ εκεί.
Έτσι όπως πάμε όμως, γιατί δεν επιλέγουν με θάρρος την τελική λύση; Να απαλλάξουν τη χώρα και την οικονομία από κατάκοιτους, ανάπηρους, άστεγους, άνεργους, τεμπέληδες, υπεράριθμους δημόσιους υπάλληλους και λοιπά; Αυτό είναι το πιο δραστικό ισοδύναμο μέτρο -μπαμ και κάτω...
Αυγή