Τη στιγμή που η Κομισιόν κάνει το παν για να διασφαλίσει την
παραμονή της χώρας στο ευρώ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων βάζει
τρικλοποδιά, για δεύτερη φορά στα σχέδια του Ζ. Μ. Μπαρόζο, βάζοντας για
πρώτη φορά στην επίσημη συζήτηση την προοπτική εξόδου της Ελλάδας από
το κοινό νόμισμα.
Στην Κομισιόν επικρατεί ένας εκνευρισμός που δύσκολα κρύβεται. Η κοινοτική Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη έστειλε ήδη επιστολή στον Ο. Ρεν ζητώντας εξηγήσεις.
Το πιθανότερο είναι πως ο Ο. Ρεν κατά τη διάρκεια της ημέρας θα απαντήσει στην Μ. Δαμανάκη, ενδεχομένως να αιτιολογήσει την καινοφανή πρακτική της ΕΤΕπ, σίγουρα όμως δε θα τη δικαιολογήσει.
Το ζήτημα έχει μεγαλύτερες προεκτάσεις από αυτές που επισήμως παρουσιάζονται, διότι όπως αναφέρουν στο Real.gr κύκλοι της Κομισιόν: «η ΕΤΕπ δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο». Η ΕΤΕπ, βάζοντας «ρήτρα δραχμής» προετοιμάζεται για αυτό το ενδεχόμενο.
Παρόμοια προετοιμασία σύμφωνα με τον οικονομικό κόσμο κάνει και η Bundesbank. Δημιουργείται συνεπώς μια δυναμική στον τραπεζικό χώρο – έπεται ο επιχειρηματικός – να καθαρίζει το έδαφος για να δεχθεί με τις μικρότερες δυνατές απώλειες την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ.
Σύμφωνα με τη γνωστή λογική κόστους – οφέλους, αν η προετοιμασία γίνει «σωστά», υπάρξουν δηλαδή όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες, είναι προφανές ότι η μέρα που η παρουσία της χώρας στο κοινό νόμισμα «μπορεί να πάψει να συμφέρει».
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει η ΕΤΕπ και όπως είναι λογικό δεν αρέσει καθόλου σε όλους αυτούς που πέρασαν δυόμισι χρόνια προσπαθώντας να πείσουν «θεούς και δαίμονες» για το πρώτο πακέτο διάσωσης και στη συνέχεια για το δεύτερο. Πόσο μάλλον ο ίδιος ο πρόεδρος Μπαρόζο που βασίστηκε στην ΕΤΕπ για την παροχή ρευστότητας στην ελληνική αγορά, τις μ.μ.ε., τους άνεργους, τα μεγάλα έργα και τους αυτοκινητοδρόμους.
Αυτή ήταν η μια πλευρά της υπόθεσης. Το πραγματικό ερώτημα τώρα είναι «τι μπορεί να γίνει με την ΕΤΕπ, προτού και ο τελευταίος κοινοτικός προμηθευτής αρχίσει να ζητάει ότι εγγύηση μπορεί κανείς να φανταστεί, για να κάνει την παραμικρή δουλειά με Έλληνες;». Αρκετοί στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι «μπορούν να γίνουν πολύ λίγα».
Ερμηνεύουν μάλιστα την επίσημη απάντηση που έδωσε για το ζήτημα ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ρεν, σε αυτό το πλαίσιο. Η ανεξαρτησία της ΕΤΕπ είναι δεδομένη, το τι κάνει με τις συμβάσεις που συνάπτει το κάνει υπό την έγκριση του προέδρου και του διοικητικού συμβουλίου της, που για όσο διαρκεί η θητεία του «δεν δίνει λόγο» με την κλασική έννοια του όρου. Από την άλλη είναι γνωστό ότι το Δ.Σ. της επενδυτικής τράπεζας διορίζεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αν κάποιος μπορεί να τραβήξει το αφτί των τραπεζιτών του Λουξεμβούργου, αυτός είναι το eurogroup, ίσως στην επόμενη συνεδρίασή του στις 14 Μαΐου.
ΠΗΓΗ: real.gr
Στην Κομισιόν επικρατεί ένας εκνευρισμός που δύσκολα κρύβεται. Η κοινοτική Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη έστειλε ήδη επιστολή στον Ο. Ρεν ζητώντας εξηγήσεις.
Το πιθανότερο είναι πως ο Ο. Ρεν κατά τη διάρκεια της ημέρας θα απαντήσει στην Μ. Δαμανάκη, ενδεχομένως να αιτιολογήσει την καινοφανή πρακτική της ΕΤΕπ, σίγουρα όμως δε θα τη δικαιολογήσει.
Το ζήτημα έχει μεγαλύτερες προεκτάσεις από αυτές που επισήμως παρουσιάζονται, διότι όπως αναφέρουν στο Real.gr κύκλοι της Κομισιόν: «η ΕΤΕπ δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο». Η ΕΤΕπ, βάζοντας «ρήτρα δραχμής» προετοιμάζεται για αυτό το ενδεχόμενο.
Παρόμοια προετοιμασία σύμφωνα με τον οικονομικό κόσμο κάνει και η Bundesbank. Δημιουργείται συνεπώς μια δυναμική στον τραπεζικό χώρο – έπεται ο επιχειρηματικός – να καθαρίζει το έδαφος για να δεχθεί με τις μικρότερες δυνατές απώλειες την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ.
Σύμφωνα με τη γνωστή λογική κόστους – οφέλους, αν η προετοιμασία γίνει «σωστά», υπάρξουν δηλαδή όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες, είναι προφανές ότι η μέρα που η παρουσία της χώρας στο κοινό νόμισμα «μπορεί να πάψει να συμφέρει».
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει η ΕΤΕπ και όπως είναι λογικό δεν αρέσει καθόλου σε όλους αυτούς που πέρασαν δυόμισι χρόνια προσπαθώντας να πείσουν «θεούς και δαίμονες» για το πρώτο πακέτο διάσωσης και στη συνέχεια για το δεύτερο. Πόσο μάλλον ο ίδιος ο πρόεδρος Μπαρόζο που βασίστηκε στην ΕΤΕπ για την παροχή ρευστότητας στην ελληνική αγορά, τις μ.μ.ε., τους άνεργους, τα μεγάλα έργα και τους αυτοκινητοδρόμους.
Αυτή ήταν η μια πλευρά της υπόθεσης. Το πραγματικό ερώτημα τώρα είναι «τι μπορεί να γίνει με την ΕΤΕπ, προτού και ο τελευταίος κοινοτικός προμηθευτής αρχίσει να ζητάει ότι εγγύηση μπορεί κανείς να φανταστεί, για να κάνει την παραμικρή δουλειά με Έλληνες;». Αρκετοί στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι «μπορούν να γίνουν πολύ λίγα».
Ερμηνεύουν μάλιστα την επίσημη απάντηση που έδωσε για το ζήτημα ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ρεν, σε αυτό το πλαίσιο. Η ανεξαρτησία της ΕΤΕπ είναι δεδομένη, το τι κάνει με τις συμβάσεις που συνάπτει το κάνει υπό την έγκριση του προέδρου και του διοικητικού συμβουλίου της, που για όσο διαρκεί η θητεία του «δεν δίνει λόγο» με την κλασική έννοια του όρου. Από την άλλη είναι γνωστό ότι το Δ.Σ. της επενδυτικής τράπεζας διορίζεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αν κάποιος μπορεί να τραβήξει το αφτί των τραπεζιτών του Λουξεμβούργου, αυτός είναι το eurogroup, ίσως στην επόμενη συνεδρίασή του στις 14 Μαΐου.
ΠΗΓΗ: real.gr