Μέσα σε διάστημα οκτώ ετών και έως το 2009 ο αριθμός των εξωχώριων εταιρειών υπερτετραπλασιάστηκε, ενώ τα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου από την είσπραξη φόρων μειώνονταν. Οι υπεράκτιες αλλοδαπές εταιρείες υπερτετραπλασιάστηκαν μέσα σε λιγότερο από μία....οκταετία, σύμφωνα με στοιχεία που διατηρούν οι αρμόδιες υπηρεσίες του
υπουργείου Οικονομικών. Μάλιστα, όσο αυξανόταν ο αριθμός τους, μέχρι το
2009, τόσο μειώνονταν τα έσοδα του Δημοσίου ανά εταιρεία, όπως δείχνει η
περίπτωση του Κρανιδίου.
Με 5.000 κατοίκους και 187 υπεράκτιες εταιρείες, μέχρι να...
επιβληθεί ο φόρος 3% (σ. σ. το 2003) και 104 από τότε, η μικρή πόλη της Ερμιονίδας είναι η «πρωτεύουσα των offshore». Πρόκειται για εταιρείες ακινήτων, οι οποίες έχουν την έδρα τους σε χώρες που άλλες έχουν καθεστώς διοικητικής συνδρομής με την Ελλάδα και άλλες όχι, ενώ στην πλειονότητά τους ανήκουν σε ναυτιλιακούς και κατασκευαστικούς ομίλους. Στις περισσότερες περιπτώσεις έδρα τους ήταν η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Κύπρος διατηρούσε αυτό το φορολογικό καθεστώς ώς το 2004.
«Σε πολλές περιπτώσεις», λέει αξιωματούχος του ΣΔΟΕ, που θέλει να παραμείνει ανώνυμος «οι πραγματικοί τελικοί δικαιούχοι των εταιρειών ενοικίαζαν τα ακίνητα στον εαυτό τους». Με την επιβολή του φόρου 3%, για όσους είχαν υπεράκτιες εταιρείες το 2003, άρχισε μία αλυσίδα μεταβιβάσεων, ενώ αρκετές εταιρείες έγιναν ανενεργές. «Προφανώς πουλήσανε τότε στον εαυτό τους», λέει η ίδια πηγή. Αλλα δύο ανώτερα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών είπαν στην «Κ» ότι στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων -και στο Κρανίδι- αυτός ο φόρος του 3% ουδέποτε καταβλήθηκε.
Σε πολλές περιπτώσεις στο Κρανίδι απλοί φορολογούμενοι με εισόδημα της τάξης των 10.000 και 15.000 ευρώ, εμφανίζονται διαχειριστές 10 - 12 εταιρειών ακινήτων αξίας πολλών εκατομμυρίων. Η επιβολή του φόρου 3% είχε αποτέλεσμα να μείνει ανενεργό το 40% των εταιρειών (κάπου 83 στο σύνολο).
Το 2010 το Δημόσιο προχώρησε στην επιβολή του φόρου 15% σε μία προσπάθεια που είχε στόχο λιγότερο να εισπράξει και περισσότερο να εξωθήσει τους πραγματικούς δικαιούχους των ακινήτων στο να «εμφανιστούν». Οποιος δήλωνε το ακίνητο στο όνομά του συνέχισε να δικαιούται να πληρώνει 3%. Οι «ανώνυμοι» πληρώνουν 15%.
Οσο και αν φαίνεται περίεργο, σε μεγάλη ΔΟΥ του λεκανοπεδίου της Αττικής όπου υπάρχουν καταγραμμένες 15.500 από τις 18.310 αλλοδαπές εταιρείες της χώρας- ανώτερος αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών έχει καταγράψει 50 - 60 εταιρείες που προτιμούν να πληρώνουν αυτόν τον υπέρογκο φόρο. «Σκεφτείτε πόσο «μαύρα» είναι τα χρήματα», λέει και όχι άδικα, αφού η συνέχιση πληρωμής ενός τόσο υψηλού συντελεστή οδηγεί μαθηματικά σε εφτά χρόνια στη «δήμευση» του ακινήτου.
Με 5.000 κατοίκους και 187 υπεράκτιες εταιρείες, μέχρι να...
επιβληθεί ο φόρος 3% (σ. σ. το 2003) και 104 από τότε, η μικρή πόλη της Ερμιονίδας είναι η «πρωτεύουσα των offshore». Πρόκειται για εταιρείες ακινήτων, οι οποίες έχουν την έδρα τους σε χώρες που άλλες έχουν καθεστώς διοικητικής συνδρομής με την Ελλάδα και άλλες όχι, ενώ στην πλειονότητά τους ανήκουν σε ναυτιλιακούς και κατασκευαστικούς ομίλους. Στις περισσότερες περιπτώσεις έδρα τους ήταν η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Κύπρος διατηρούσε αυτό το φορολογικό καθεστώς ώς το 2004.
«Σε πολλές περιπτώσεις», λέει αξιωματούχος του ΣΔΟΕ, που θέλει να παραμείνει ανώνυμος «οι πραγματικοί τελικοί δικαιούχοι των εταιρειών ενοικίαζαν τα ακίνητα στον εαυτό τους». Με την επιβολή του φόρου 3%, για όσους είχαν υπεράκτιες εταιρείες το 2003, άρχισε μία αλυσίδα μεταβιβάσεων, ενώ αρκετές εταιρείες έγιναν ανενεργές. «Προφανώς πουλήσανε τότε στον εαυτό τους», λέει η ίδια πηγή. Αλλα δύο ανώτερα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών είπαν στην «Κ» ότι στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων -και στο Κρανίδι- αυτός ο φόρος του 3% ουδέποτε καταβλήθηκε.
Σε πολλές περιπτώσεις στο Κρανίδι απλοί φορολογούμενοι με εισόδημα της τάξης των 10.000 και 15.000 ευρώ, εμφανίζονται διαχειριστές 10 - 12 εταιρειών ακινήτων αξίας πολλών εκατομμυρίων. Η επιβολή του φόρου 3% είχε αποτέλεσμα να μείνει ανενεργό το 40% των εταιρειών (κάπου 83 στο σύνολο).
Το 2010 το Δημόσιο προχώρησε στην επιβολή του φόρου 15% σε μία προσπάθεια που είχε στόχο λιγότερο να εισπράξει και περισσότερο να εξωθήσει τους πραγματικούς δικαιούχους των ακινήτων στο να «εμφανιστούν». Οποιος δήλωνε το ακίνητο στο όνομά του συνέχισε να δικαιούται να πληρώνει 3%. Οι «ανώνυμοι» πληρώνουν 15%.
Οσο και αν φαίνεται περίεργο, σε μεγάλη ΔΟΥ του λεκανοπεδίου της Αττικής όπου υπάρχουν καταγραμμένες 15.500 από τις 18.310 αλλοδαπές εταιρείες της χώρας- ανώτερος αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών έχει καταγράψει 50 - 60 εταιρείες που προτιμούν να πληρώνουν αυτόν τον υπέρογκο φόρο. «Σκεφτείτε πόσο «μαύρα» είναι τα χρήματα», λέει και όχι άδικα, αφού η συνέχιση πληρωμής ενός τόσο υψηλού συντελεστή οδηγεί μαθηματικά σε εφτά χρόνια στη «δήμευση» του ακινήτου.