Το πραγματικό όνειρο, δεν το ανέφερα στην εκπομπή της 12 Οκτωβρίου.
Ο λόγος προφανής. Το κανονικό όνειρο, είναι ακατάλληλο για ενήλικες.
Ξεκινάει όπως και η ραδιοφωνική εκδοχή, με το ευχάριστο νέο της εγκατάλειψης της πρωθυπουργίας από τον Γιώργο Παπανδρέου. Κυνηγημένοι συνεργάτες του πρωθυπουργού φεύγουν από το Μέγαρο Μαξίμου, αλαλάζοντας, και προσπαθώντας να σωθούν από τους προπηλακισμούς του πλήθους που από έξω περικυκλώνει το κτίριο.
Τα ξένα πρακτορεία, με έκτακτα τηλεγραφήματά τους ψάχνουν να εντοπίσουν τον Γιώργο Παπανδρέου. Φιλοξενούν μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν υπουργούς να εγκαταλείπουν τα γραφεία τους, μεταμφιεσμένοι. Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν ότι πούλμαν μεταφέρουν κυβερνητικούς αξιωματούχους στον Κορυδαλλό και σέλλες φυλακές.
Στο κανονικό όνειρο, χιλιάδες λαού, είναι στους δρόμους με μια μοναδική αίσθηση ευθύνης, συνειδητοποιημένοι, εξεγερμένοι, ξέροντας τι πρέπει να κάνει ο καθένας, με αφοσίωση στους στόχους τους. Με οργάνωση και αυτοοργάνωση. Πανηγυρίζουν για την νίκη τους και οργανώνουν την επόμενη μέρα. Με επιτροπές ευκίνητες, αποφασισμένες, ανά τομέα, ανά υπηρεσία, ανά υπουργείο. Στο στρατό, στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη.
Χιλιάδες αποφασισμένων απλών ανθρώπων, να τελειώνουν με τα νεοφιλελεύθερα πειράματα, με τις αποτυχημένες συνταγές, με τους υπηρέτες των ξένων τραπεζών. Χιλιάδες, εκατομμύρια, αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, στην χώρα. Αλληλεγγύη σε ανάλογες κινήσεις των λαών της Ευρώπης και του κόσμου.
Στο κανονικό όνειρο, δεν υπάρχει κανένας νενέκος βουλευτής, κανένας υποταγμένος πρωθυπουργός, κανένας παραδομένος πολιτευτής. Δεν υπάρχουν παπαγάλοι, έμμισθοι διακινητές μπαγιάτικων απόψεων περί μονόδρομου της χώρας. Κωμικοί αναλυτές για την «κρίση που θα φέρει ευκαιρίες», μίσθαρνα όργανα που υποστηρίζουν να σκύψουμε το κεφάλι σήμερα, για να είναι όλα καλά αύριο, ή στην άλλη ζωή.
Στο κανονικό όνειρο, ξημερώνει μια άλλη κοινωνία, που όλοι θα έχουν δουλειά, όχι από τύχη, ούτε από γνωριμία. Όλοι θα έχουν δικαίωμα σε σπουδές υψηλού επιπέδου, δωρεάν, χωρίς εμπόδια. Όλοι θα έχουν δικαίωμα σε υγεία και πρόνοια υψηλού επιπέδου. Όλοι θα έχουν δικαίωμα και υποχρέωση, να συμμετέχουν, στην διαχείριση των κοινών πραγμάτων, στην επιχείρηση, στην κοινωνία, στην γειτονιά, παντού. Όλοι θα έχουν τη δυνατότητα, μέσα από τους σχετικούς φορείς ,να εκφράζουν κάθε κλίση και δημιουργική τους έκφραση, χωρίς περιορισμούς και λογοκρισίες.
Στο πραγματικό όνειρο, ο άνθρωπος δεν θα κυνηγάει το κέρδος, καταπατώντας κάθε ηθική και αξία. Θα διοχετεύει όλη την δημιουργικότητά του, στο καλό του συνόλου και η ανταμοιβή του θα είναι ανταμοιβή για όλους.
Στο πραγματικό όνειρο, όλοι έχουν στέγη, τροφή και πρόνοια για την κάθε δύσκολη στιγμή. Την πρόνοια του κράτους, αλλά και την πρόνοια του αλληλέγγυου συνάνθρωπου του.
Στο πραγματικό όνειρο δεν υπάρχει ανασφάλεια για το αύριο, δεν υπάρχει ο ύπουλος εκβιασμός της πιστωτικής κάρτας, του δανείου, ή του ηθικού ξεπεσμού για να διατηρήσει την δουλειά.
Στο πραγματικό όνειρο, το 2% του πληθυσμού δεν θα έχει στην διάθεση του το 95%, του πλούτου της χώρας.
Στο πραγματικό όνειρο.....κάπου εκεί ξύπνησα.
Τα υπόλοιπα live near you.U
Θύμιος Καλαμούκης
Ο λόγος προφανής. Το κανονικό όνειρο, είναι ακατάλληλο για ενήλικες.
Ξεκινάει όπως και η ραδιοφωνική εκδοχή, με το ευχάριστο νέο της εγκατάλειψης της πρωθυπουργίας από τον Γιώργο Παπανδρέου. Κυνηγημένοι συνεργάτες του πρωθυπουργού φεύγουν από το Μέγαρο Μαξίμου, αλαλάζοντας, και προσπαθώντας να σωθούν από τους προπηλακισμούς του πλήθους που από έξω περικυκλώνει το κτίριο.
Τα ξένα πρακτορεία, με έκτακτα τηλεγραφήματά τους ψάχνουν να εντοπίσουν τον Γιώργο Παπανδρέου. Φιλοξενούν μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν υπουργούς να εγκαταλείπουν τα γραφεία τους, μεταμφιεσμένοι. Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν ότι πούλμαν μεταφέρουν κυβερνητικούς αξιωματούχους στον Κορυδαλλό και σέλλες φυλακές.
Στο κανονικό όνειρο, χιλιάδες λαού, είναι στους δρόμους με μια μοναδική αίσθηση ευθύνης, συνειδητοποιημένοι, εξεγερμένοι, ξέροντας τι πρέπει να κάνει ο καθένας, με αφοσίωση στους στόχους τους. Με οργάνωση και αυτοοργάνωση. Πανηγυρίζουν για την νίκη τους και οργανώνουν την επόμενη μέρα. Με επιτροπές ευκίνητες, αποφασισμένες, ανά τομέα, ανά υπηρεσία, ανά υπουργείο. Στο στρατό, στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη.
Χιλιάδες αποφασισμένων απλών ανθρώπων, να τελειώνουν με τα νεοφιλελεύθερα πειράματα, με τις αποτυχημένες συνταγές, με τους υπηρέτες των ξένων τραπεζών. Χιλιάδες, εκατομμύρια, αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, στην χώρα. Αλληλεγγύη σε ανάλογες κινήσεις των λαών της Ευρώπης και του κόσμου.
Στο κανονικό όνειρο, δεν υπάρχει κανένας νενέκος βουλευτής, κανένας υποταγμένος πρωθυπουργός, κανένας παραδομένος πολιτευτής. Δεν υπάρχουν παπαγάλοι, έμμισθοι διακινητές μπαγιάτικων απόψεων περί μονόδρομου της χώρας. Κωμικοί αναλυτές για την «κρίση που θα φέρει ευκαιρίες», μίσθαρνα όργανα που υποστηρίζουν να σκύψουμε το κεφάλι σήμερα, για να είναι όλα καλά αύριο, ή στην άλλη ζωή.
Στο κανονικό όνειρο, ξημερώνει μια άλλη κοινωνία, που όλοι θα έχουν δουλειά, όχι από τύχη, ούτε από γνωριμία. Όλοι θα έχουν δικαίωμα σε σπουδές υψηλού επιπέδου, δωρεάν, χωρίς εμπόδια. Όλοι θα έχουν δικαίωμα σε υγεία και πρόνοια υψηλού επιπέδου. Όλοι θα έχουν δικαίωμα και υποχρέωση, να συμμετέχουν, στην διαχείριση των κοινών πραγμάτων, στην επιχείρηση, στην κοινωνία, στην γειτονιά, παντού. Όλοι θα έχουν τη δυνατότητα, μέσα από τους σχετικούς φορείς ,να εκφράζουν κάθε κλίση και δημιουργική τους έκφραση, χωρίς περιορισμούς και λογοκρισίες.
Στο πραγματικό όνειρο, ο άνθρωπος δεν θα κυνηγάει το κέρδος, καταπατώντας κάθε ηθική και αξία. Θα διοχετεύει όλη την δημιουργικότητά του, στο καλό του συνόλου και η ανταμοιβή του θα είναι ανταμοιβή για όλους.
Στο πραγματικό όνειρο, όλοι έχουν στέγη, τροφή και πρόνοια για την κάθε δύσκολη στιγμή. Την πρόνοια του κράτους, αλλά και την πρόνοια του αλληλέγγυου συνάνθρωπου του.
Στο πραγματικό όνειρο δεν υπάρχει ανασφάλεια για το αύριο, δεν υπάρχει ο ύπουλος εκβιασμός της πιστωτικής κάρτας, του δανείου, ή του ηθικού ξεπεσμού για να διατηρήσει την δουλειά.
Στο πραγματικό όνειρο, το 2% του πληθυσμού δεν θα έχει στην διάθεση του το 95%, του πλούτου της χώρας.
Στο πραγματικό όνειρο.....κάπου εκεί ξύπνησα.
Τα υπόλοιπα live near you.U
Θύμιος Καλαμούκης