Μεγαλύτερες ψαριές και μάλιστα μεγάλων σε μέγεθος ψαριών σημαίνει ολοένα μικρότερα και λιγότερα ψάρια στις θάλασσες, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Η μελέτη, για πρώτη φορά, αποδεικνύει ότι η σταδιακή μείωση στο μέγεθος των ψαριών αποτελεί «μια εξελικτική απάντηση στην υπεραλίευσή τους», η οποία, μέσω κληρονομούμενων αλλαγών...
...στο DNA, οδηγεί διαχρονικά σε πληθυσμούς μικρότερων ψαριών, που, επιπλέον, είναι λιγότερο γόνιμα απ’ ό,τι τα μεγαλύτερα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκάρι Καρβάγιο της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του ουαλικού πανεπιστημίου της Μπάνγκορ, σε συνεργασία με επιστήμονες από το γερμανικό Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Βιολογίας Μαξ Πλανκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Frontiers in Ecology and the Environment», προειδοποιούν ότι η αλιευτική πολιτική χρειάζεται αναθεώρηση, καθώς η συχνή αλίευση μεγάλων ψαριών πυροδοτεί μια διαχρονική γενετική μεταβολή στα αποθέματα των ψαριών. Η αλλαγή αυτή, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λαμβάνει χώρα σε διάστημα λίγων μόλις γενεών ψαριών και μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια αλιεία στο μέλλον, από πλευράς βιωσιμότητας των ειδών, αλλά και της ίδιας της αλιευτικής βιομηχανίας.
Οι ερευνητές έκαναν εργαστηριακά πειράματα με τροπικά ψάρια και διαπίστωσαν τις αλλαγές, που συμβαίνουν στο DNA τους, καθώς αυτά γίνονταν σταδιακά μικρότερα σε μέγεθος και πληθυσμό. Όπως είπαν οι επιστήμονες, αυτό που φάνηκε σαφώς στο εργαστήριο ήδη συμβαίνει σε διάφορα αλιευτικά πεδία σ’ όλο τον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο χρόνος, που θα χρειαστούν οι σημερινοί πληθυσμοί των ψαριών για να ανακάμψουν από τις γενετικές αλλαγές και να επιστρέψουν στο προηγούμενο μεγαλύτερο μέγεθός τους, θα είναι πέντε έως δέκα φορές περισσότερος απ’ ό,τι πίστευαν ως τώρα οι θαλάσσιοι βιολόγοι - αν όντως είναι εφικτό να αναστραφούν οι μεταβολές στο DNA εξαιτίας της υπεραλίευσης, γιατί υπάρχει σοβαρότατος ο κίνδυνος και να μην είναι…
Πηγή:ΑΠΕ
...στο DNA, οδηγεί διαχρονικά σε πληθυσμούς μικρότερων ψαριών, που, επιπλέον, είναι λιγότερο γόνιμα απ’ ό,τι τα μεγαλύτερα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκάρι Καρβάγιο της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του ουαλικού πανεπιστημίου της Μπάνγκορ, σε συνεργασία με επιστήμονες από το γερμανικό Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Βιολογίας Μαξ Πλανκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Frontiers in Ecology and the Environment», προειδοποιούν ότι η αλιευτική πολιτική χρειάζεται αναθεώρηση, καθώς η συχνή αλίευση μεγάλων ψαριών πυροδοτεί μια διαχρονική γενετική μεταβολή στα αποθέματα των ψαριών. Η αλλαγή αυτή, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λαμβάνει χώρα σε διάστημα λίγων μόλις γενεών ψαριών και μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια αλιεία στο μέλλον, από πλευράς βιωσιμότητας των ειδών, αλλά και της ίδιας της αλιευτικής βιομηχανίας.
Οι ερευνητές έκαναν εργαστηριακά πειράματα με τροπικά ψάρια και διαπίστωσαν τις αλλαγές, που συμβαίνουν στο DNA τους, καθώς αυτά γίνονταν σταδιακά μικρότερα σε μέγεθος και πληθυσμό. Όπως είπαν οι επιστήμονες, αυτό που φάνηκε σαφώς στο εργαστήριο ήδη συμβαίνει σε διάφορα αλιευτικά πεδία σ’ όλο τον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο χρόνος, που θα χρειαστούν οι σημερινοί πληθυσμοί των ψαριών για να ανακάμψουν από τις γενετικές αλλαγές και να επιστρέψουν στο προηγούμενο μεγαλύτερο μέγεθός τους, θα είναι πέντε έως δέκα φορές περισσότερος απ’ ό,τι πίστευαν ως τώρα οι θαλάσσιοι βιολόγοι - αν όντως είναι εφικτό να αναστραφούν οι μεταβολές στο DNA εξαιτίας της υπεραλίευσης, γιατί υπάρχει σοβαρότατος ο κίνδυνος και να μην είναι…
Πηγή:ΑΠΕ