Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Ένας χρόνος πέρασε.

Ένας  χρόνος πέρασε από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Τάσος Αλιφέρης. Ίσως  και να είναι ακόμα νωρίς για να αποτιμηθεί  με κάποιο τρόπο το έργο του όλα αυτά τα χρόνια.

Πάντως οφείλω να επισημάνω  τον  πολύ εύστοχο τίτλο τιμής που του  απονεμήθηκε  από πολλούς Δημάρχους και φορείς ως «Δήμαρχος  Αιγαίου». Αν και θα προτιμούσα βέβαια αυτόν τον τίτλο να τον είχε αποκτήσει όσο βρίσκονταν κοντά μας, παρόλα αυτά...

... με γεμίζει περηφάνια και ικανοποίηση, γιατί αυτός ο τίτλος δόθηκε στον δικό μας Δήμαρχο, στον δικό μας  Άνθρωπο.‘Άλλωστε  με την ταχύτητα και την πολύπλευρη δραστηριότητα του Τάσου θα μας πάρει καιρό για να εκτιμήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις του έργου του. Δεν είναι υπερβολή νομίζω αυτό που λένε οι περισσότεροι φίλοι και εχθροί του, πως αν υπήρχαν δέκα Δήμαρχοι σαν και αυτόν, δεν θα είχαμε την Ελλάδα που έχουμε. Πιστεύω πως οι πολιτικοί  στο μέλλον, αν τον μελετήσουν, θα έχουν να διδαχθούν πολλά από τα έργα και τις ημέρες του, θα έχουν να διδαχθούν για το πώς ένας πολιτικός μπορεί να έχει και λόγο και πράξεις και κυρίως πώς μέσα από την πολιτική δραστηριότητα μπορεί κάποιος να παραμείνει άνθρωπος. Και  γράφω για τους πολιτικούς του μέλλοντος,  γιατί έτσι και αλλιώς  ο Τάσος δεν ανήκε στους πολιτικούς της  εποχής του, όσο περνάει ο καιρός πείθομαι όλο και  περισσότερο. Από τους πολιτικούς του σήμερα δεν ελπίζω να καταλάβουν και πολλά μια που οι περισσότεροι είναι πολύ πίσω από την εποχή τους, το ακριβώς αντίθετο με τον Τάσο δηλαδή.

Ακάλυπτος