Αν και ήμουν ένας από αυτούς που τους συγκινούσε η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είμαι πια οπαδός της. Τουλάχιστον αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν με εκφράζει καθόλου η Ευρωπαϊκή Ένωση και το πρόβλημα είναι πως εκφράζει κάθε μέρα όλο και λιγότερους Ευρωπαίους.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσε κάποτε η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών αλλά σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των αγορών και των εκβιασμών.
Και οι καθημερινοί εκβιασμοί δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατία, γιατί υποθέτω πως επιθυμούμε ακόμα όλοι η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι δημοκρατία.
Σε όλη την Ευρώπη, ο ευρωσκεπτικισμός φουντώνει και εκφράζεται πια από ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Κοιτώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, βλέπω εθνικισμό, ρατσισμό, νεοναζισμό, φτωχοποίηση, μεγάλους πληθυσμούς πολιτών που εξαθλιώνονται και την δημοκρατία να υποχωρεί διαρκώς.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω, πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επιστρέψει στην εποχή των εθνικών νομισμάτων, γιατί αυτό θα ήταν πισωγύρισμα.
Ο εθνικισμός, ο νεοναζισμός, η εξαθλίωση και ο ρατσισμός δεν είναι πισωγύρισμα; Τι είναι; Πρόοδος;
Όχι, είναι πισωγύρισμα. Και μάλιστα είναι ένα πισωγύρισμα όχι στην Ευρώπη πριν το ευρώ αλλά στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Αυτό θέλουμε;
Οι σχέσεις ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης τραυματίζονται καθημερινά και το μίσος κατά του γερμανικού λαού –εξαιτίας των επιλογών και της αλαζονείας της γερμανικής κυβέρνησης για την οποία, όμως, έχουν ευθύνες και οι Γερμανοί πολίτες- αρχίζει να θεριεύει.
Στη ζωή κάνουμε και λάθη. Καλό είναι να τα παραδεχόμαστε, να μαθαίνουμε από αυτά και να συνεχίζουμε.
Το ευρώ αποδεικνύεται ένα τεράστιο λάθος. Και θα πρέπει να το παραδεχτούμε. Θα μας φανεί χρήσιμο.
Προφανώς, υπήρχαν άλλες διεργασίες που θα έπρεπε να γίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν την νομισματική ένωση.
Δεν έγιναν. Και το ευρώ δεν μπόρεσε να καλύψει την απουσία τους.
Πριν η ζημιά για την Ευρώπη γίνει ανεπανόρθωτη και ακυρωθεί ακόμα και η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας επιστρέψουν οι ευρωπαϊκές χώρες στα εθνικά τους νομίσματα.
Να γίνουν δημοψηφίσματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και οι πολίτες –χωρίς εκβιασμούς- να αποφασίσουν. Δημοκρατικά.
Στη συνέχεια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι, να συζητήσουν ισότιμα και πολιτισμένα, και να αποδεχτούν τις επιλογές των λαών της Ευρώπης.
Αφού γίνουν αυτά, ας πιάσουμε την όμορφη ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την αρχή.
pitsirikos
Δεν ξέρω αν θα μπορούσε κάποτε η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών αλλά σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των αγορών και των εκβιασμών.
Και οι καθημερινοί εκβιασμοί δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατία, γιατί υποθέτω πως επιθυμούμε ακόμα όλοι η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι δημοκρατία.
Σε όλη την Ευρώπη, ο ευρωσκεπτικισμός φουντώνει και εκφράζεται πια από ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Κοιτώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, βλέπω εθνικισμό, ρατσισμό, νεοναζισμό, φτωχοποίηση, μεγάλους πληθυσμούς πολιτών που εξαθλιώνονται και την δημοκρατία να υποχωρεί διαρκώς.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω, πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επιστρέψει στην εποχή των εθνικών νομισμάτων, γιατί αυτό θα ήταν πισωγύρισμα.
Ο εθνικισμός, ο νεοναζισμός, η εξαθλίωση και ο ρατσισμός δεν είναι πισωγύρισμα; Τι είναι; Πρόοδος;
Όχι, είναι πισωγύρισμα. Και μάλιστα είναι ένα πισωγύρισμα όχι στην Ευρώπη πριν το ευρώ αλλά στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Αυτό θέλουμε;
Οι σχέσεις ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης τραυματίζονται καθημερινά και το μίσος κατά του γερμανικού λαού –εξαιτίας των επιλογών και της αλαζονείας της γερμανικής κυβέρνησης για την οποία, όμως, έχουν ευθύνες και οι Γερμανοί πολίτες- αρχίζει να θεριεύει.
Στη ζωή κάνουμε και λάθη. Καλό είναι να τα παραδεχόμαστε, να μαθαίνουμε από αυτά και να συνεχίζουμε.
Το ευρώ αποδεικνύεται ένα τεράστιο λάθος. Και θα πρέπει να το παραδεχτούμε. Θα μας φανεί χρήσιμο.
Προφανώς, υπήρχαν άλλες διεργασίες που θα έπρεπε να γίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν την νομισματική ένωση.
Δεν έγιναν. Και το ευρώ δεν μπόρεσε να καλύψει την απουσία τους.
Πριν η ζημιά για την Ευρώπη γίνει ανεπανόρθωτη και ακυρωθεί ακόμα και η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας επιστρέψουν οι ευρωπαϊκές χώρες στα εθνικά τους νομίσματα.
Να γίνουν δημοψηφίσματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και οι πολίτες –χωρίς εκβιασμούς- να αποφασίσουν. Δημοκρατικά.
Στη συνέχεια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι, να συζητήσουν ισότιμα και πολιτισμένα, και να αποδεχτούν τις επιλογές των λαών της Ευρώπης.
Αφού γίνουν αυτά, ας πιάσουμε την όμορφη ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την αρχή.
pitsirikos