Στην έκθεση, που υπογράφει ο Alberd Edwards, προβλέπεται ότι η ευρωζώνη τελικά θα οδηγηθεί στη διάσπαση καθώς «ο αποπληθωριστικός τροχός στον οποίο βασανίζονται τα κράτη της περιφέρειας θα οδηγήσει κατά την άποψή μου σε ενίσχυση των εντάσεων μεταξύ πιστωτών και οφειλετών.
Οι οφειλέτες πάντα θα χάνουν τους στόχους λόγω των υψηλών πολλαπλασιαστών και οι πιστωτές θα πρέπει συνεχώς να βάζουν το χέρι στην τσέπη».
Η ανάλυση επισημαίνει ότι η κατάσταση στη Γερμανία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από ότι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεδομένου ότι η ανεργία βρίσκεται κοντά σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. «Ο Γερμανός εργαζόμενος, με ανεργία στο 5,3%, διερωτάται: «κρίση… ποια κρίση;»
«Ο Μπεν Μπερνάνκε θα ήταν περήφανος για την Τρόικα. Ο πρόεδρος της Fed νόμιζε ότι με επιτυχία χρησιμοποίησε την ποσοτική χαλάρωση για να μειώσει τις αποδόσεις και να οδηγήσει τους αποταμιευτές εκτός τραπεζών σε πιο ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις. Όμως, η Τρόικα με τον χειρισμό της Κύπρου, τα κατάφερε μάλλον καλύτερα. Στην ευρωζώνη, πλέον οι τραπεζικές καταθέσεις θεωρούνται ριψοκίνδυνη τοποθέτηση» αναφέρει η έκθεση με σαφή δόση ειρωνείας.
Η SocGen αναφέρεται μάλιστα στην αρχική πρόταση που είχε εγκρίνει το Eurogroup, βάσει τις οποίας «ΟΛΕΣ οι καταθέσεις σε ΟΛΕΣ τις τράπεζες, ακόμη και τις ξένες θυγατρικές, θα υπόκεινται σε κούρεμα 6,7%. Το γεγονός ότι το σχέδιο αυτό αρχικά εγκρίθηκε, κλόνισε συθέμελα την εμπιστοσύνη».
Πόσο μάλλον, όταν κατά την άποψη της SocGen, πολλές ακόμη χώρες έχουν προβλήματα ίδια, αλλά μικρότερης κλίμακας. «Ότι έγινε στην Κύπρο θα έπρεπε να γίνει σε πολλές άλλες τράπεζες ειδικότερα στη Βρετανία. Η συζήτηση για το εάν οι αφερέγγυες τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιούνται από το φορολογούμενο ή να εκκαθαρίζονται είναι αδιαμφισβήτητα ευαίσθητη. Και ποιος αποφασίζει πότε μία τράπεζα είναι αφερέγγυα ή εάν απλώς αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας;»
Η έκθεση καταλήγει συγκρίνοντας την ευρωζώνη με την επανένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, όταν ο καγκελάριος Κολ αποφάσισε ότι η μετατροπή των καταθέσεων της ανατολικής Γερμανίας θα γινόταν με ισοτιμία 1-1. «Μετά την αρχική ευφορία των Ανατολικογερμανών, ακολούθησε η κατήφεια καθώς η βιομηχανία της ανατολικής Γερμανίας χρεοκόπησε λόγω της τελείως εσφαλμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας, ενώ η Δυτική Γερμανία κλήθηκε να πληρώσει υψηλό τίμημα λόγω της μαζικής ανεργίας που προκλήθηκε. Τώρα, αντιμετωπίζουμε ακριβώς το ίδιο ζήτημα. χώρες που ενώνονται με εντελώς ανάρμοστες διμερείς συναλλαγματικές ισοτιμίες»
imerisia.gr
Οι οφειλέτες πάντα θα χάνουν τους στόχους λόγω των υψηλών πολλαπλασιαστών και οι πιστωτές θα πρέπει συνεχώς να βάζουν το χέρι στην τσέπη».
Η ανάλυση επισημαίνει ότι η κατάσταση στη Γερμανία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από ότι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεδομένου ότι η ανεργία βρίσκεται κοντά σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. «Ο Γερμανός εργαζόμενος, με ανεργία στο 5,3%, διερωτάται: «κρίση… ποια κρίση;»
«Ο Μπεν Μπερνάνκε θα ήταν περήφανος για την Τρόικα. Ο πρόεδρος της Fed νόμιζε ότι με επιτυχία χρησιμοποίησε την ποσοτική χαλάρωση για να μειώσει τις αποδόσεις και να οδηγήσει τους αποταμιευτές εκτός τραπεζών σε πιο ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις. Όμως, η Τρόικα με τον χειρισμό της Κύπρου, τα κατάφερε μάλλον καλύτερα. Στην ευρωζώνη, πλέον οι τραπεζικές καταθέσεις θεωρούνται ριψοκίνδυνη τοποθέτηση» αναφέρει η έκθεση με σαφή δόση ειρωνείας.
Η SocGen αναφέρεται μάλιστα στην αρχική πρόταση που είχε εγκρίνει το Eurogroup, βάσει τις οποίας «ΟΛΕΣ οι καταθέσεις σε ΟΛΕΣ τις τράπεζες, ακόμη και τις ξένες θυγατρικές, θα υπόκεινται σε κούρεμα 6,7%. Το γεγονός ότι το σχέδιο αυτό αρχικά εγκρίθηκε, κλόνισε συθέμελα την εμπιστοσύνη».
Πόσο μάλλον, όταν κατά την άποψη της SocGen, πολλές ακόμη χώρες έχουν προβλήματα ίδια, αλλά μικρότερης κλίμακας. «Ότι έγινε στην Κύπρο θα έπρεπε να γίνει σε πολλές άλλες τράπεζες ειδικότερα στη Βρετανία. Η συζήτηση για το εάν οι αφερέγγυες τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιούνται από το φορολογούμενο ή να εκκαθαρίζονται είναι αδιαμφισβήτητα ευαίσθητη. Και ποιος αποφασίζει πότε μία τράπεζα είναι αφερέγγυα ή εάν απλώς αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας;»
Η έκθεση καταλήγει συγκρίνοντας την ευρωζώνη με την επανένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, όταν ο καγκελάριος Κολ αποφάσισε ότι η μετατροπή των καταθέσεων της ανατολικής Γερμανίας θα γινόταν με ισοτιμία 1-1. «Μετά την αρχική ευφορία των Ανατολικογερμανών, ακολούθησε η κατήφεια καθώς η βιομηχανία της ανατολικής Γερμανίας χρεοκόπησε λόγω της τελείως εσφαλμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας, ενώ η Δυτική Γερμανία κλήθηκε να πληρώσει υψηλό τίμημα λόγω της μαζικής ανεργίας που προκλήθηκε. Τώρα, αντιμετωπίζουμε ακριβώς το ίδιο ζήτημα. χώρες που ενώνονται με εντελώς ανάρμοστες διμερείς συναλλαγματικές ισοτιμίες»
imerisia.gr