Kάποτε μαζευόμασταν και παρακολουθούσαμε τρώγοντας πίτσες τον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον, στοιχηματίζοντας, μάλιστα, ποιος θα ήταν ο νικητής. Ωραία περνούσαμε. Σήμερα τις πίτσες τις παραγγέλνουμε για να παρακολουθήσουμε υπουργικά συμβούλια, πολιτικά μαχαιρώματα, διαγγέλματα της πρωθυπουργού της Ευρώπης Ανγκελα Μέρκελ. Και στοιχηματίζουμε πόσο γρήγορα θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ και θα επιστρέψει στην ανταποδοτική οικονομία τού «σου δίνω δέκα αβγουλάκια, δώσε μου τρία κιλά πατάτες και δύο μέτρα μουσαμά για το τραπέζι της κουζίνας». Ενα κομμάτι πίτσα είχε στο στόμα της η θεία Ιουλία την ώρα που ανακοινώθηκε η υπουργοποίηση του Αδώνιδος Γεωργιάδη και κοντέψαμε να τη χάσουμε...
«Εγώ δεν ψήφισα το ΠαΣοΚ για να δω τον ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση», αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της όταν κατάφερε ύστερα από δύο-τρία λεπτά αγωνίας να ξανακαταπιεί κανονικά και να πάρει αέρα. Εγώ πάλι νομίζω ότι πρέπει να σταματήσεις να τρως την ώρα των δελτίων ειδήσεων και των πολιτικών μαγκαζίνο, της είπα. Θυμίζοντάς της ότι και κατά τη στιγμή που ανακοινωνόταν από τηλεοράσεως η τοποθέτηση του Φίλιππου Πετσάλνικου στη θέση του Πρωθυπουργού έτρεχα να της φέρω νερό γιατί της είχε στραβοκαθήσει στον λαιμό ένα κρουασανάκι. Μια απ’ τα ίδια (αυτή τη φορά με κουλουράκι κανέλας) είχαμε ζήσει και τη στιγμή που ο Απόστολος Κακλαμάνης αποκάλυπτε μπροστά στις κάμερες ότι υπήρξε και εκείνος υποψήφιος πρωθυπουργός. Τις αποκαλύψεις για τις υπόλοιπες υποψηφιότητες για την... περιζήτητη (!) θέση τις απολαύσαμε με ένα ξερό χαμόμηλο προκειμένου να αποφύγουμε επικίνδυνες γαστρεντερικές διαταραχές.
Για δες συνωστισμός στον δρόμο προς το Μαξίμου, σχολίασα. Ποιος θα το έλεγε ότι την ώρα της βύθισης του «Τιτανικού» θα εμφανίζονταν τόσο πολλοί καπετάνιοι, πρόθυμοι να τον συνοδεύσουν στον πάτο. Τελικά μόνο στη θεία Ντίνα που είναι οργανωμένη στο ΠαΣοΚ Μοσχάτου δεν πρότειναν την πρωθυπουργία. «Της την πρότειναν» με κοίταξε με την απόγνωση να λάμπει στα μάτια της η θεία, «αλλά αρνήθηκε γιατί ήθελαν να της επιβάλουν τους δικούς τους υπουργούς, από ΠαΣοΚ και Βερολίνο. Ετσι τουλάχιστον μου είπε»...
Κοσμάς Βίδος - Τριτοκοσμικά
vima
«Εγώ δεν ψήφισα το ΠαΣοΚ για να δω τον ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση», αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της όταν κατάφερε ύστερα από δύο-τρία λεπτά αγωνίας να ξανακαταπιεί κανονικά και να πάρει αέρα. Εγώ πάλι νομίζω ότι πρέπει να σταματήσεις να τρως την ώρα των δελτίων ειδήσεων και των πολιτικών μαγκαζίνο, της είπα. Θυμίζοντάς της ότι και κατά τη στιγμή που ανακοινωνόταν από τηλεοράσεως η τοποθέτηση του Φίλιππου Πετσάλνικου στη θέση του Πρωθυπουργού έτρεχα να της φέρω νερό γιατί της είχε στραβοκαθήσει στον λαιμό ένα κρουασανάκι. Μια απ’ τα ίδια (αυτή τη φορά με κουλουράκι κανέλας) είχαμε ζήσει και τη στιγμή που ο Απόστολος Κακλαμάνης αποκάλυπτε μπροστά στις κάμερες ότι υπήρξε και εκείνος υποψήφιος πρωθυπουργός. Τις αποκαλύψεις για τις υπόλοιπες υποψηφιότητες για την... περιζήτητη (!) θέση τις απολαύσαμε με ένα ξερό χαμόμηλο προκειμένου να αποφύγουμε επικίνδυνες γαστρεντερικές διαταραχές.
Για δες συνωστισμός στον δρόμο προς το Μαξίμου, σχολίασα. Ποιος θα το έλεγε ότι την ώρα της βύθισης του «Τιτανικού» θα εμφανίζονταν τόσο πολλοί καπετάνιοι, πρόθυμοι να τον συνοδεύσουν στον πάτο. Τελικά μόνο στη θεία Ντίνα που είναι οργανωμένη στο ΠαΣοΚ Μοσχάτου δεν πρότειναν την πρωθυπουργία. «Της την πρότειναν» με κοίταξε με την απόγνωση να λάμπει στα μάτια της η θεία, «αλλά αρνήθηκε γιατί ήθελαν να της επιβάλουν τους δικούς τους υπουργούς, από ΠαΣοΚ και Βερολίνο. Ετσι τουλάχιστον μου είπε»...
Κοσμάς Βίδος - Τριτοκοσμικά
vima