Εάν οι Μέρκελ - Σόιμπλε δεν συγκινούνται ούτε από την εξάπλωση της κρίσης δανεισμού στην Ιταλία και την Ισπανία, αλλά ούτε καν από την επερχόμενη απώλεια της πιστοληπτικής αξιολόγησης ΑΑΑ, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να παραμείνουν αδιάφοροι στη χθεσινή προειδοποιητική βολή των αγορών που οδήγησε σε «ναυάγιο» τη χθεσινή πώληση ομολόγων αξίας 6 δισ. ευρώ που καλύφθηκε μόνον κατά το ήμισυ, με την Μπουντεσμπάνκ -σύμφωνα με τη STRATFOR- να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος.
Ετσι η Γερμανία εισπράττει της ανησυχίες για το μέλλον της Ευρωζώνης με το αυξημένο κόστος δανεισμού της που τερματίζει μια περίοδο χάριτος, κατά τη διάρκεια της οποίας το κόστος δανεισμού του Βερολίνου συρρικνωνόταν στο βαθμό που αυξανόταν στις χώρες που πίεζαν οι αγορές.
Είναι φανερό ότι η χθεσινή μέρα δεν ήταν παρά η απαρχή της απώλειας της εμπιστοσύνης των επενδυτών στη Γερμανία.
Μέχρι σήμερα οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης πιέζονταν για να αναγκασθεί το Βερολίνο να εγγυηθεί συνολικά τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού χρέους. Από χθες, η Γερμανία πιέζεται όχι τόσο για τα -ούτως ή άλλως- μακιγιαρισμένα δημοσιονομικά της μεγέθη, αλλά για την αρνητική της στάση στην εξεύρεση μιας συνολικής λύσης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Όταν τράπεζες και επενδυτικοί οίκοι εκτός Ευρωζώνης διεξάγουν stress tests για τη διαχείριση πιθανής διάλυσης της Ευρωζώνης, όταν ακόμη και η Fed σχεδιάζει stress tests στις έξι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ για τις επιπτώσεις μιας ραγδαίας επιδείνωσης της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, τότε τα όσα συνέβησαν χθες μοιάζουν λογικά και αναμενόμενα.
Είναι επίσης κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι αγορές πιέζουν το Βερολίνο προς την ίδια κατεύθυνση που πιέζει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια και η Ουάσιγκτον: Προς την κατεύθυνση αύξησης των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ ώστε, όπως η Fed, να λειτουργεί ως ύστατος δανειστής εγγυώμενη το σύνολο του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους.
Με μια άλλη ματιά, το «ναυάγιο» της χθεσινής πώλησης γερμανικών ομολόγων με δεδομένη την κυρίαρχη θέση των ΗΠΑ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα μπορούσε να διαβασθεί σαν η πρώτη βαρύνουσα απάντηση της αμερικανικής πλευράς στην απόρριψη των πιέσεων Ομπάμα και Γκάιτνερ από τους Μέρκελ-Σόιμπλε.
Πρόκειται για προαναγγελθείσες και αναμενόμενες εξελίξεις, καθώς η εμμονή του Βερολίνου στο σημερινό στάτους κβο της ΕΚΤ υπονομεύει την προσπάθεια ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας και συνεπώς τη δυνατότητα του Ομπάμα να εκλεγεί για δεύτερη τετραετή θητεία στο Λευκό Οίκο, το Νοέμβριο του 2012.
Σήμερα στο πεδίο της οικονομίας επαναλαμβάνεται ότι είχε συμβεί στον Α' και στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: Η επιβολή μονομερούς γερμανικής ηγεμονίας στη Ευρώπη απειλούσε τότε τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ που ανέτρεψαν καθοριστικά τους συσχετισμούς με την είσοδό τους στη σύγκρουση το 1917 και το 1941 αντίστοιχα.
Χθες η Γερμανία -και ειδικότερα ο Σόιμπλε που είχε καλέσει τον Αμερικανό ομόλογό του Γκάιτνερ να βάλει σε τάξη το σπίτι του πριν δώσει συμβουλές σε άλλους - πήρε το μήνυμα ότι η σύγκρουση έχει πλέον μεταφερθεί σε γερμανικό έδαφος.
Ετσι η δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης που άρχισε τον Ιανουάριο του 2010 με την κρίση δανεισμού της Αθήνας ολοκληρώνεται πριν καν κλείσουν δύο χρόνια με την στοχοποίηση της Γερμανίας από τις αγορές.
Διατλαντική Σύγκρουση
Με μια άλλη ματιά το «ναυάγιο» της χθεσινής πώλησης γερμανικών ομολόγων με δεδομένη την κυρίαρχη θέση των ΗΠΑ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα μπορούσε να διαβασθεί σαν η πρώτη βαρύνουσα απάντηση της αμερικανικής πλευράς στην απόρριψη των πιέσεων Ομπάμα και Γκάιτνερ από τους Μέρκελ-Σόιμπλε.
imerisia
ILIAS
Ετσι η Γερμανία εισπράττει της ανησυχίες για το μέλλον της Ευρωζώνης με το αυξημένο κόστος δανεισμού της που τερματίζει μια περίοδο χάριτος, κατά τη διάρκεια της οποίας το κόστος δανεισμού του Βερολίνου συρρικνωνόταν στο βαθμό που αυξανόταν στις χώρες που πίεζαν οι αγορές.
Είναι φανερό ότι η χθεσινή μέρα δεν ήταν παρά η απαρχή της απώλειας της εμπιστοσύνης των επενδυτών στη Γερμανία.
Μέχρι σήμερα οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης πιέζονταν για να αναγκασθεί το Βερολίνο να εγγυηθεί συνολικά τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού χρέους. Από χθες, η Γερμανία πιέζεται όχι τόσο για τα -ούτως ή άλλως- μακιγιαρισμένα δημοσιονομικά της μεγέθη, αλλά για την αρνητική της στάση στην εξεύρεση μιας συνολικής λύσης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Όταν τράπεζες και επενδυτικοί οίκοι εκτός Ευρωζώνης διεξάγουν stress tests για τη διαχείριση πιθανής διάλυσης της Ευρωζώνης, όταν ακόμη και η Fed σχεδιάζει stress tests στις έξι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ για τις επιπτώσεις μιας ραγδαίας επιδείνωσης της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, τότε τα όσα συνέβησαν χθες μοιάζουν λογικά και αναμενόμενα.
Είναι επίσης κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι αγορές πιέζουν το Βερολίνο προς την ίδια κατεύθυνση που πιέζει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια και η Ουάσιγκτον: Προς την κατεύθυνση αύξησης των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ ώστε, όπως η Fed, να λειτουργεί ως ύστατος δανειστής εγγυώμενη το σύνολο του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους.
Με μια άλλη ματιά, το «ναυάγιο» της χθεσινής πώλησης γερμανικών ομολόγων με δεδομένη την κυρίαρχη θέση των ΗΠΑ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα μπορούσε να διαβασθεί σαν η πρώτη βαρύνουσα απάντηση της αμερικανικής πλευράς στην απόρριψη των πιέσεων Ομπάμα και Γκάιτνερ από τους Μέρκελ-Σόιμπλε.
Πρόκειται για προαναγγελθείσες και αναμενόμενες εξελίξεις, καθώς η εμμονή του Βερολίνου στο σημερινό στάτους κβο της ΕΚΤ υπονομεύει την προσπάθεια ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας και συνεπώς τη δυνατότητα του Ομπάμα να εκλεγεί για δεύτερη τετραετή θητεία στο Λευκό Οίκο, το Νοέμβριο του 2012.
Σήμερα στο πεδίο της οικονομίας επαναλαμβάνεται ότι είχε συμβεί στον Α' και στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: Η επιβολή μονομερούς γερμανικής ηγεμονίας στη Ευρώπη απειλούσε τότε τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ που ανέτρεψαν καθοριστικά τους συσχετισμούς με την είσοδό τους στη σύγκρουση το 1917 και το 1941 αντίστοιχα.
Χθες η Γερμανία -και ειδικότερα ο Σόιμπλε που είχε καλέσει τον Αμερικανό ομόλογό του Γκάιτνερ να βάλει σε τάξη το σπίτι του πριν δώσει συμβουλές σε άλλους - πήρε το μήνυμα ότι η σύγκρουση έχει πλέον μεταφερθεί σε γερμανικό έδαφος.
Ετσι η δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης που άρχισε τον Ιανουάριο του 2010 με την κρίση δανεισμού της Αθήνας ολοκληρώνεται πριν καν κλείσουν δύο χρόνια με την στοχοποίηση της Γερμανίας από τις αγορές.
Διατλαντική Σύγκρουση
Με μια άλλη ματιά το «ναυάγιο» της χθεσινής πώλησης γερμανικών ομολόγων με δεδομένη την κυρίαρχη θέση των ΗΠΑ στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα μπορούσε να διαβασθεί σαν η πρώτη βαρύνουσα απάντηση της αμερικανικής πλευράς στην απόρριψη των πιέσεων Ομπάμα και Γκάιτνερ από τους Μέρκελ-Σόιμπλε.
imerisia
ILIAS