Πεθαίνουν, λέει, τρεις μπογιατζήδες και φθάνουν στον Παράδεισο. Εκεί- όπως σε όλα τα σχετικά ανέκδοτα- τους υποδέχεται ο Αγιος Πέτρος. «Πάνω στην ώρα ήλθατε», τους λέει. «Θέλουμε να κάνουμε ένα φρεσκαρισματάκι στην πύλη του…Παραδείσου. Για πείτε μου πόσα χρήματα θέλει ο καθένας σας για τη δουλειά- για να δω ποιον θα προτιμήσω». - Αφεντικό, εγώ θέλω 600 ευρώ, απαντά πρώτος ο μπογιατζής από την Αλβανία. Τα 300 για μένα και τα 300 για τα υλικά.
- Α, εγώ για να πάρω τη δουλειά θέλω 900 ευρώ, αποκρίνεται ο Γερμανός. Τα 300 για μένα, τα 300 για την Εφορία και τα 300 για τα υλικά.
- Αγιε μου, εγώ θα σου δώσω την καλύτερη τιμή, λέει στο τέλος ο Ελληνας.
Με 3.000 ευρώ, τη βάψαμε την πύλη του Παραδείσου.
- 3.000 ευρώ, τέκνον μου; Πώς είναι δυνατόν; Εχουμε και οικονομική κρίση, ταράζεται ο Αγιος Πέτρος.
- Είναι απλό, Αγιε: Ενα χιλιάρικο για σένα, ένα χιλιάρικο για μένα, 400 ευρώ στον Γερμανό για να μη μιλήσει και 6 κατοστάρικα για τον φίλο μου τον Αλβανό που θα πάρει τη δουλειά εργολαβία!
thousandnews
- Α, εγώ για να πάρω τη δουλειά θέλω 900 ευρώ, αποκρίνεται ο Γερμανός. Τα 300 για μένα, τα 300 για την Εφορία και τα 300 για τα υλικά.
- Αγιε μου, εγώ θα σου δώσω την καλύτερη τιμή, λέει στο τέλος ο Ελληνας.
Με 3.000 ευρώ, τη βάψαμε την πύλη του Παραδείσου.
- 3.000 ευρώ, τέκνον μου; Πώς είναι δυνατόν; Εχουμε και οικονομική κρίση, ταράζεται ο Αγιος Πέτρος.
- Είναι απλό, Αγιε: Ενα χιλιάρικο για σένα, ένα χιλιάρικο για μένα, 400 ευρώ στον Γερμανό για να μη μιλήσει και 6 κατοστάρικα για τον φίλο μου τον Αλβανό που θα πάρει τη δουλειά εργολαβία!
thousandnews