Όλοι έχουν πλέον καταλάβει ότι τα βασικά θύματα του νέου φορολογικού
―που αναγγέλθηκε ως αναπτυξιακό για να αποδειχθεί το ακριβώς αντίθετο―
είναι οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροεπιχειρήσεις, και θέλω να μιλήσω
λίγο γι’ αυτούς. Εκείνους που καταφέρνουν να βγάζουν το ψωμί τους χωρίς
να βάζουν χέρι μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει στο κρατικό ταμείο. Εκείνους
που δεν απειλούν να κατεβάσουν διακόπτες, που δεν ζητούν επιδόματα και
επιδοτήσεις, που είναι μονίμως, είτε στη λήθη είτε στο στόχαστρο, αλλά
ποτέ στο κέντρο του ενδιαφέροντος των εθνοπατεράδων. Όλους αυτούς τους
κατασυκοφαντημένους επαγγελματίες και μαγαζάτορες, που σε λίγο θα
πληρώνουν φόρο 26% από το πρώτο ευρώ, 80% προκαταβολή και αυξημένο τέλος
επιτηδεύματος, χωρίς φοροαπαλλαγές, χωρίς σιγουριά, χωρίς αναγνώριση,
χωρίς ασφάλεια.
Το κράτος αποφασίζει να αγνοήσει τους έντιμους και επιλέγει να τσουβαλιάσει εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών επειδή είναι το ίδιο ανίκανο ή απρόθυμο να στριμώξει εκείνους που παρανομούν. Αλλά ούτε αυτό το κάνει έντιμα ― κάνει ζαβολιές ακόμα και στην ατιμία, εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά ακόμη και σ' αυτό: για πρώτη φορά χρησιμοποιείται το στατιστικό μέτρο της φοροδιαφυγής ως αιτιολογική βάση ενός άδικου οριζόντιου μέτρου. Οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων περικόπηκαν επειδή το κράτος δεν είχε χρήματα, όχι επειδή υπήρχε ―που όντως υπήρχε― στατιστικά διαπιστωμένη διαφθορά και μαύρα εισοδήματα. Βλέπετε, για το κράτος μας οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που κάνουν ιδιαίτερα, όχι απλώς δεν είναι παράνομοι και φοροφυγάδες, αλλά ούτε καν υπάρχουν!
Το Σύνταγμά μας λέει να συνεισφέρει κάθε πολίτης σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Ποια διεστραμμένη λογική επιτρέπει λοιπόν στο κράτος να ζητάει από έναν πολίτη τα διπλά από ό,τι από έναν άλλον που δηλώνει τα ίδια εισοδήματα; Έχει υποψίες ότι κάποιος κλέβει; Να τον πιάσει και να τον φορολογήσει ανηλεώς! Δεν μπορεί όμως να ξεφτιλίζει και να εξουθενώνει πολίτες με βάση στατιστικά δεδομένα και αυθαίρετες ομαδοποιήσεις που καθιστούν ολόκληρες ομάδες πολιτών Εβραίους στη Γερμανία του '30.
Κοντολογίς, το Ελληνικό κράτος σχεδιάζει να πετάξει έξω από τη ζωή χιλιάδες πολιτών που καταφέρνουν να επιβιώνουν ακόμα, προφασιζόμενο το στατιστικό επιχείρημα της φοροδιαφυγής. Μακάρι να ήταν αλήθεια. Δεν υπάρχει όμως από πίσω τίποτε άλλο, παρά η πρεμούρα να βρεθούν λεφτά όπως-όπως, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρείται το υδροκέφαλο δημόσιο, να τρώνε τα κόμματα και οι κομματικοί στρατοί, και να πληρώνονται εξωφρενικοί μισθοί σε εκλεκτούς ημετέρους ακόμη και σήμερα. Θυμηθείτε ότι, ακόμη και μετά τρία χρόνια αιματηρής κρίσης και πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργων, ούτε ένας κηφήνας δεν έχει απολυθεί από το Δημόσιο, ούτε καν οι αποδεδειγμένα κλέφτες, παράνομοι και λουφαδόροι!
Γιατί πρέπει να πληρώνει έξτρα όποιος δεν θέλει να είναι υπάλληλος, αλλά έχει τα κότσια να δοκιμάσει την τύχη του; Για το προνόμιο του να αντιμετωπίζεται από το κράτος σαν κλέφτης εξ ορισμού; Ή για την ειδική μεταχείριση που του επιφυλάσσεται κάθε τρεις και λίγο μέσω έκτακτων εισφορών, αλλοπρόσαλλων διατάξεων, συναφειών, περαιώσεων, και εκβιαστικών συνεισφορών στα τυχερά των "επιόρκων";
Όσοι δουλεύουν ως εταίροι σε προσωπικές εταιρίες δεν θεωρούνται εργαζόμενοι. Προφανώς, ο μαγαζάτορας, ο γκαραζιέρης, ο τεχνίτης, αλλά και ο μηχανικός, ο δικηγόρος και ο γιατρός είναι πλαδαροί κι αδούλευτοι λεφτάδες που ανάβουν τα πούρα με τα χιλιάρικα και όχι εργαζόμενοι που ιδρώνουν ―συχνά για φραγκοδίφραγκα― μέσα σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας και διαφθοράς. Μισθωτοί δεν μπορούν να είναι, αφού θα έπρεπε να πληρώνουν και ΙΚΑ και ΤΕΒΕ (άλλη ιστορία αυτή). Δεν παύουν όμως να είναι σκληρά εργαζόμενοι και μάλιστα χωρίς υπερωρίες και λούφες, διαρκώς εκτεθειμένοι σε απηνή ανταγωνισμό, ανηλεή αξιολόγηση και όλο και συχνότερα φέσια, τόσο από τους πελάτες τους, όσο και από το κράτος. Ε λοιπόν, για αυτούς τους ανθρώπους ούτε ένας στοιχειώδης μισθός δεν είναι σίγουρος, ακόμη κι όταν τον βγάζουν με το σπαθί τους!
Το νέο φορολογικό, πέραν του να δίνει τη χαριστική βολή στον ήδη ισχνό παραγωγικό ιστό της χώρας και να υπονομεύει τις όποιες πιθανότητες ανάκαμψης, αποκαλύπτει με τρόπο δραματικό την απίστευτη ανικανότητα, ασχετοσύνη, αλλά και απροκάλυπτη ανηθικότητα των ανθρώπων που βάλαμε να μας κυβερνούν. Φοβάμαι ότι η επόμενη μέρα θα βρει την ημιθανή χώρα μας με χιλιάδες νέα λουκέτα, χιλιάδες νέους ανέργους, με επιδείνωση της χρόνιας κρίσης εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς του κράτους, με εκατομμύρια πολιτών σε απόγνωση, με παιδιά που θα αποτελούν για τους γονείς τους τεκμήριο πλούτου, με επιχειρήσεις που θα εξωθούνται εκβιαστικά να κλείσουν ή να φύγουν από την χώρα. Ακόμη κι αν αυτά τα ανήθικα, βλακώδη, αρπακολατζήδικα και μυωπικά φορολογικά μέτρα αποφέρουν φέτος τα νούμερα που οι εμπνευστές τους προσδοκούν, τι θα γίνει την επόμενη χρονιά; Τι θα γίνει τη μεθεπόμενη;
Αυτό που θα γίνει μετά από όλα αυτά θα είναι ότι θα έχει ανοίξει πια διάπλατα ο δρόμος για την εκμετάλλευση των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, και των άλλων πηγών πλούτου, που τα καρτάλια του διεθνούς συστήματος τα έχουν ήδη μετρημένα και μοιρασμένα. Εμείς δεν θα είμαστε βέβαια εκεί, ούτε τα παιδιά μας θα έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά η σύμπραξη ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι τότε στην κυβέρνηση θα περνάει ζάχαρη με την Ελληνική Αυγή βολεμένη στην αξιωματική αντιπολίτευση…
Χρίστος Πιστοφίδης
protagon.gr
Το κράτος αποφασίζει να αγνοήσει τους έντιμους και επιλέγει να τσουβαλιάσει εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών επειδή είναι το ίδιο ανίκανο ή απρόθυμο να στριμώξει εκείνους που παρανομούν. Αλλά ούτε αυτό το κάνει έντιμα ― κάνει ζαβολιές ακόμα και στην ατιμία, εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά ακόμη και σ' αυτό: για πρώτη φορά χρησιμοποιείται το στατιστικό μέτρο της φοροδιαφυγής ως αιτιολογική βάση ενός άδικου οριζόντιου μέτρου. Οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων περικόπηκαν επειδή το κράτος δεν είχε χρήματα, όχι επειδή υπήρχε ―που όντως υπήρχε― στατιστικά διαπιστωμένη διαφθορά και μαύρα εισοδήματα. Βλέπετε, για το κράτος μας οι καθηγητές και οι δάσκαλοι που κάνουν ιδιαίτερα, όχι απλώς δεν είναι παράνομοι και φοροφυγάδες, αλλά ούτε καν υπάρχουν!
Το Σύνταγμά μας λέει να συνεισφέρει κάθε πολίτης σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Ποια διεστραμμένη λογική επιτρέπει λοιπόν στο κράτος να ζητάει από έναν πολίτη τα διπλά από ό,τι από έναν άλλον που δηλώνει τα ίδια εισοδήματα; Έχει υποψίες ότι κάποιος κλέβει; Να τον πιάσει και να τον φορολογήσει ανηλεώς! Δεν μπορεί όμως να ξεφτιλίζει και να εξουθενώνει πολίτες με βάση στατιστικά δεδομένα και αυθαίρετες ομαδοποιήσεις που καθιστούν ολόκληρες ομάδες πολιτών Εβραίους στη Γερμανία του '30.
Κοντολογίς, το Ελληνικό κράτος σχεδιάζει να πετάξει έξω από τη ζωή χιλιάδες πολιτών που καταφέρνουν να επιβιώνουν ακόμα, προφασιζόμενο το στατιστικό επιχείρημα της φοροδιαφυγής. Μακάρι να ήταν αλήθεια. Δεν υπάρχει όμως από πίσω τίποτε άλλο, παρά η πρεμούρα να βρεθούν λεφτά όπως-όπως, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρείται το υδροκέφαλο δημόσιο, να τρώνε τα κόμματα και οι κομματικοί στρατοί, και να πληρώνονται εξωφρενικοί μισθοί σε εκλεκτούς ημετέρους ακόμη και σήμερα. Θυμηθείτε ότι, ακόμη και μετά τρία χρόνια αιματηρής κρίσης και πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργων, ούτε ένας κηφήνας δεν έχει απολυθεί από το Δημόσιο, ούτε καν οι αποδεδειγμένα κλέφτες, παράνομοι και λουφαδόροι!
Γιατί πρέπει να πληρώνει έξτρα όποιος δεν θέλει να είναι υπάλληλος, αλλά έχει τα κότσια να δοκιμάσει την τύχη του; Για το προνόμιο του να αντιμετωπίζεται από το κράτος σαν κλέφτης εξ ορισμού; Ή για την ειδική μεταχείριση που του επιφυλάσσεται κάθε τρεις και λίγο μέσω έκτακτων εισφορών, αλλοπρόσαλλων διατάξεων, συναφειών, περαιώσεων, και εκβιαστικών συνεισφορών στα τυχερά των "επιόρκων";
Όσοι δουλεύουν ως εταίροι σε προσωπικές εταιρίες δεν θεωρούνται εργαζόμενοι. Προφανώς, ο μαγαζάτορας, ο γκαραζιέρης, ο τεχνίτης, αλλά και ο μηχανικός, ο δικηγόρος και ο γιατρός είναι πλαδαροί κι αδούλευτοι λεφτάδες που ανάβουν τα πούρα με τα χιλιάρικα και όχι εργαζόμενοι που ιδρώνουν ―συχνά για φραγκοδίφραγκα― μέσα σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας και διαφθοράς. Μισθωτοί δεν μπορούν να είναι, αφού θα έπρεπε να πληρώνουν και ΙΚΑ και ΤΕΒΕ (άλλη ιστορία αυτή). Δεν παύουν όμως να είναι σκληρά εργαζόμενοι και μάλιστα χωρίς υπερωρίες και λούφες, διαρκώς εκτεθειμένοι σε απηνή ανταγωνισμό, ανηλεή αξιολόγηση και όλο και συχνότερα φέσια, τόσο από τους πελάτες τους, όσο και από το κράτος. Ε λοιπόν, για αυτούς τους ανθρώπους ούτε ένας στοιχειώδης μισθός δεν είναι σίγουρος, ακόμη κι όταν τον βγάζουν με το σπαθί τους!
Το νέο φορολογικό, πέραν του να δίνει τη χαριστική βολή στον ήδη ισχνό παραγωγικό ιστό της χώρας και να υπονομεύει τις όποιες πιθανότητες ανάκαμψης, αποκαλύπτει με τρόπο δραματικό την απίστευτη ανικανότητα, ασχετοσύνη, αλλά και απροκάλυπτη ανηθικότητα των ανθρώπων που βάλαμε να μας κυβερνούν. Φοβάμαι ότι η επόμενη μέρα θα βρει την ημιθανή χώρα μας με χιλιάδες νέα λουκέτα, χιλιάδες νέους ανέργους, με επιδείνωση της χρόνιας κρίσης εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς του κράτους, με εκατομμύρια πολιτών σε απόγνωση, με παιδιά που θα αποτελούν για τους γονείς τους τεκμήριο πλούτου, με επιχειρήσεις που θα εξωθούνται εκβιαστικά να κλείσουν ή να φύγουν από την χώρα. Ακόμη κι αν αυτά τα ανήθικα, βλακώδη, αρπακολατζήδικα και μυωπικά φορολογικά μέτρα αποφέρουν φέτος τα νούμερα που οι εμπνευστές τους προσδοκούν, τι θα γίνει την επόμενη χρονιά; Τι θα γίνει τη μεθεπόμενη;
Αυτό που θα γίνει μετά από όλα αυτά θα είναι ότι θα έχει ανοίξει πια διάπλατα ο δρόμος για την εκμετάλλευση των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, και των άλλων πηγών πλούτου, που τα καρτάλια του διεθνούς συστήματος τα έχουν ήδη μετρημένα και μοιρασμένα. Εμείς δεν θα είμαστε βέβαια εκεί, ούτε τα παιδιά μας θα έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά η σύμπραξη ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι τότε στην κυβέρνηση θα περνάει ζάχαρη με την Ελληνική Αυγή βολεμένη στην αξιωματική αντιπολίτευση…
Χρίστος Πιστοφίδης
protagon.gr