Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Το πολιτικό καρτέλ αποθρασύνεται....

Γράφει ο Τάσος Αλιφέρης


Μυρίστηκαν ή φοβούνται εκλογές... η συνολική τους εκλογική βάση συρικνώνεται και ως γνήσιοι διαδρομιστές–υπονομευτές (από το υπόνομος) καθαρίζουν το τοπίο από τους γνήσιους εκφραστές της κοινωνίας.
Οι Αρουραίοι συνήθισαν το φως και νόμισαν ότι έγιναν άνθρωποι. Είναι δυνατόν η κοινωνία να εθισθεί σε αυτό και να αδιαφορεί ενώ κυκλοφορούν έξω από τους υπονόμους;
Έχω καταγγείλει εδώ και πολλά χρόνια αυτό το ΚΑΡΤΕΛ των πολιτικών που στελεχώνεται από «μονάδες» όλων των κομμάτων και κυρίως αυτών της εξουσίας, που προκειμένου να ελέγχουν απόλυτα και διαρκώς τις εξελίξεις της περιοχής «φροντίζουν» να αποψιλώνουν τους πολιτικούς οργανισμούς από πρόσωπα που αμφισβητούν ή θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία τους.
Τα άτομα λοιπόν που θέτουν υπό διωγμό ή τα περιθωριοποιούν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά ταυτόχρονα και κυρίως ο βαθμός επικινδυνότητας τους είναι ευθέως ανάλογος των πολιτικών τους ικανοτήτων.

Αποτέλεσμα αυτής της νοσηρής και υποχθόνιας διαδικασίας είναι η αποψίλωση έγκριτων πολιτικών στελεχών από τις πολιτικές, κομματικές και αυτοδιοικητικές διεργασίες και η ανάθεση της διεύθυνσης τους σε μετριότητες εύκολα διαχειρίσιμες.
Τραγική συνέπεια η αδυναμία παραγωγής πολιτικής, η έλλειψη προοπτικής και η υποβάθμιση μιας περιοχής που θα μπορούσε να ζήσει όλη την Ελλάδα.
Η απελπισία όμως μπορεί να προκύψει αν ο πυλώνας ισορροπίας και ελπίδας της κοινωνίας, που είναι η Δικαιοσύνη, εμπλακεί τεχνηέντως σ΄ αυτή τη διαδικασία. Αν αυτό παγιωθεί τότε η απάντηση και οι δυνατότητες ανατροπής ελαχιστοποιούνται.
Διάβασα και μελετώ εδώ και πολύ καιρό όλες τις «κατηγορίες» κατά του Δημάρχου της Ρόδου του Γιώργου Γιαννόπουλου, γιατί για εμένα και πολλούς άλλους είναι ο Δήμαρχος όπως εγώ θα είμαι πάντα ακόμα και όταν αποσυρθώ ο Γιατρός της Τήλου.
Δεν έχω δει πουθενά καμία κατηγορία για ότι έγινε μέχρι την υπογραφή των ενταλμάτων, όλες αναφέρονται στις «δήθεν» παραλείψεις μετά. Τότε γιατί τον αφορούν;
Μέχρι σήμερα ανεχθήκαμε πολλά από αυτή την καταραμένη συμμορία τώρα όμως ξεπέρασε κατά την γνώμη μου κάθε όριο, οδήγησε τα πράγματα στο σημείο εκείνο που υπάρχει το: δεν πάει άλλο.
Ακούστε έτσι επώνυμα χωρίς κανένα φόβο και πολύ πάθος στελέχη του καρτέλ και κατ' αρχήν κωλοσύντροφοι που κυκλοφορείται ως ΠΑΣΟΚ και ανάλογης ποιότητας συνέταιροι από την Ν.Δ.με τα κολαούζα των μικρών δήθεν παρθένων της μίζερης πολιτικής ζωής: μέχρι τώρα μας προκαλούσατε σιχαμάρα. Με αυτό το σοκ που μας προκαλέσατε συνήλθαμε από την εμετική διάθεση και περάσαμε σε κατάσταση κοινωνικής αφύπνισης. Ούτε οργισμένοι, ούτε αγανακτισμένοι, ούτε γραφικοί, απλά αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι για όλα, ακόμα και αν χρειαστεί να γίνει αυτό και να μπορέσει η κοινωνία θεσμικά να επιλέξει τη φυσική της πολιτική ηγεσία, να έχουμε πληρώσει πολιτικά και όχι μόνο. Ακόμη και αν χρειαστεί να μην υπάρχουμε. Μαζευτείτε στους υπονόμους σας. Μην ονειρεύεστε ότι θα υποχρεώσετε με τις μεθοδεύσεις σας την κοινωνία να έχει περιορισμένης ευθύνης επιλογές και κατά συνέπεια ελέγξιμες.
Μήπως νομίσατε ότι ο Γιαννόπουλος είναι ένας από εσάς και άρα κυκλοφορεί υπογείως και για να φαίνεται καθαρά πρέπει να παρουσιάζεται στο Αστυνομικό Τμήμα σε τακτά χρονικά διαστήματα;
Όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου ξέρουν κάθε μέρα κάθε ώρα που θα τον βρουν γιατί αυτούς και την Δημοκρατία και μόνο υπηρέτησε.
Για να είμαι ειλικρινής υπηρέτησε και υπηρετεί και άλλα πράγματα και γι’ αυτό διώκεται: Αξίες
και γι' αυτό οι πολίτες τον έχουν πάντα μαζί τους όχι σαν σημαία ευκαιρίας αλλά σαν λάβαρο ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας.
Εύχομαι κουράγιο στον αστυνομικό που θα αναλάβει τον σχετικό ρόλο που του επιφύλαξε η μοίρα. Εγώ στη θέση του θα αρρώσταινα από ντροπή.
Όλοι εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα το εξεζητημένο. Απλά να δείξουμε με κείμενα και υπογραφές στις γειτονιές, στα έντυπα και στο διαδίκτυο ότι η αποφασιστικότητα αυτή του καθενός μας είναι μία ασπίδα που θα δημιουργήσει ένα τεράστιο τοίχο προστασίας που μέσα θα διαφυλάξουμε ότι έχει απομείνει από την αξιοπρέπεια μας και την ανθρωπιά μας για να μπορέσουν οι νέοι αυτού του ευλογημένου τόπου να ζήσουν όπως τους αξίζει έστω αν χρειαστεί και χωρίς εμάς.
Δε πρέπει να λείψει κανείς γιατί αυτή η προσπάθεια δεν αφορά τον Γιώργο Γιαννόπουλο αλλά την πολιτική μας αξιοπρέπεια και κυρίως την ανθρώπινη υπόστάσή μας, αξίες που πρέπει να υπερασπιστούμε με κάθε μέσο όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας.