Το κείμενο που έδωσε ο Τάσος Αλιφέρης στη δημοσιότητα πριν λίγες ημέρες, από τα σκληρότερα πολιτικά κείμενα που έχουν γραφεί, τουλάχιστον για τα τοπικά δεδομένα, ένα κείμενο που περιέγραφε πολιτικές συμπεριφορές με χαρακτηρισμούς όπως «αρουραίοι», «κωλοσύντροφοι» και «συμμορίες», έμεινε ασχολίαστο. Κανένας δεν τόλμησε να το σχολιάσει, ίσως γιατί κανένας δεν διαθέτει επιχειρήματα για να το αντικρούσει.
Κι όμως, πέρα από τους συγκεκριμένους λόγους που το υπαγόρευσαν στο συντάκτη του, λόγοι που απετέλεσαν την αφορμή, οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν πιο βαθειά, συνυφασμένοι με την πορεία και τη μετάλλαξη του πάλαι ποτέ Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Ο Τάσος Αλιφέρης δεν είναι ασφαλώς τυχαίο στέλεχος για το ΠΑΣΟΚ
και από την άποψη αυτή, κάθε του δήλωση, κάθε σχόλιό του έχει βαρύνουσα σημασία, είτε θελήσει κανείς να το παραδεχθεί είτε όχι. Είναι εκείνος που το 1983, πήρε τόσο σοβαρά τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου για «αποκέντρωση», ώστε να παρατήσει τον Πειραιά και να έλθει στην Τήλο.
Είναι εκείνος που τον Ιούλιο του 2006 σήκωνε στα χέρια τον Γιώργο Παπανδρέου και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιχαρής, είχε μόνο λόγια θαυμασμού για το θαύμα της Τήλου.
"Φίλες και φίλοι, αγαπητέ Δήμαρχε Τάσο Αλιφέρη, είναι πραγματικά μεγάλη η συγκίνηση, πραγματικά πρώτα απ' όλα μεγάλη η χαρά που έρχομαι σε αυτό το όμορφο νησί για πρώτη φορά. Και πράγματι, εντυπωσιάζεται κανείς από την ομορφιά αυτού του τόπου, αλλά εντυπωσιάζεται κανείς και από τη ζωή, από το χαμόγελο που βλέπει στο πρόσωπο του κάθε κατοίκου εδώ στο νησί. Είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια και έτσι αισθάνθηκα κι εγώ μέρος αυτής της οικογένειας με αυτή την τόσο όμορφη υποδοχή.
Μια υποδοχή χαράς και ελπίδας, σήμερα που έχετε μία εκδήλωση διαμαρτυρίας, όπως μας εξήγησε και ο Δήμαρχος. Διαμαρτυρία, απέναντι σε μια άδικη πολιτική, μια αυταρχική πολιτική, μια αντιδημοκρατική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή.
Είναι μια διαμαρτυρία, απέναντι στην προσπάθεια να πνίξουν μια τοπική κοινωνία, ένα τόπο που έχει σηκώσει το κεφάλι, έχει ανοίξει τα φτερά και προχωρά μπροστά. Και μπράβο σας για τη δουλειά που κάνετε, για την προσπάθεια που κάνετε. Να ξέρετε ότι, δεν θα αφήσουμε κανέναν να πνίξει τη δική σας πρωτοβουλία και τη δική σας πορεία.
Από τα λίγα που έχω δει και που έχω ακούσει, έχετε κάνει όλοι μαζί, με τον Δήμαρχο επικεφαλής ένα, μικρό θαύμα, μετατρέποντας ένα νησί που έβαινε προς εγκατάλειψη και ερήμωση σε ένα ζωντανό νησί του Αιγαίου μας». Αυτά έλεγε τότε ο Γιώργος Παπανδρέου…
Τα χρόνια πέρασαν, ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός, ήλθαν πτωχεύσεις και Μνημόνια, ήλθε κι ο Ραγκούσης και ο Τάσος Αλιφέρης είδε το μικρό του θαύμα, το νησί – πρότυπο ανάπτυξης, να φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τους πλέον υπερ-χρεωμένους δήμους ανά την ελληνική επικράτεια!
Η χαρά του μετατράπηκε σε «σιχτίρια», λέξη με την οποία έκλεινε την επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Μάϊο, όταν αναρωτήθηκε «γιατί τόση αλητεία». «Η μεγάλη πολιτική, ανθρωπιστική και πατριωτική αλητεία, και γι' αυτό απαράδεκτη, είναι το γεγονός ότι αν αυτή η μικρογραφία του τι πρέπει να κάνει η χώρα σήμερα μ' αυτό που δανείζεται για να μεγιστοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο και να ξεπεράσει την κρίση καταδικασθεί και αντιμετωπισθεί έτσι τότε σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρεθήκαμε, που είμαστε σαν χώρα και εγκληματικά οδυνηρό, δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουμε, που πρέπει να πάμε. Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο πρωθυπουργού και σ' αυτόν απευθύνομαι» έγραφε τότε ο Τάσος Αλιφέρης και κατέληγε: «Τις αλητείες δεν τις κάνουν μόνο αλήτες αλλά και μικροί και ανίκανοι για τους οποίους δεν υπάρχει έλεος αφού έκαναν τις αρχές αρχί@. Σιχτίρια Τάσος Αλιφέρης».
Και μόλις προχθές: «Οι Αρουραίοι συνήθισαν το φως και νόμισαν ότι έγιναν άνθρωποι. Είναι δυνατόν η κοινωνία να εθισθεί σε αυτό και να αδιαφορεί ενώ κυκλοφορούν έξω από τους υπονόμους; Ακούστε έτσι επώνυμα χωρίς κανένα φόβο και πολύ πάθος στελέχη του καρτέλ και κατ' αρχήν κωλοσύντροφοι που κυκλοφορείτε ως ΠΑΣΟΚ και ανάλογης ποιότητας συνέταιροι από την Ν.Δ. με τα κολαούζα των μικρών δήθεν παρθένων της μίζερης πολιτικής ζωής: μέχρι τώρα μας προκαλούσατε σιχαμάρα. Με αυτό το σοκ που μας προκαλέσατε συνήλθαμε από την εμετική διάθεση και περάσαμε σε κατάσταση κοινωνικής αφύπνισης».
Ασχέτως του αν απαντηθούν ποτέ όλα αυτά – μάλλον όχι – το βέβαιον είναι ότι μέσα από αυτή την πορεία του Τάσου Αλιφέρη, από το 1983 μέχρι σήμερα, μπορεί να διακρίνει κανείς και την εξέλιξη ενός κόμματος και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Ρένα Διακίδη - ΠΡΟΟΔΟΣ 22 Ιουλίου 2011
Aspa
Κι όμως, πέρα από τους συγκεκριμένους λόγους που το υπαγόρευσαν στο συντάκτη του, λόγοι που απετέλεσαν την αφορμή, οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν πιο βαθειά, συνυφασμένοι με την πορεία και τη μετάλλαξη του πάλαι ποτέ Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Ο Τάσος Αλιφέρης δεν είναι ασφαλώς τυχαίο στέλεχος για το ΠΑΣΟΚ
και από την άποψη αυτή, κάθε του δήλωση, κάθε σχόλιό του έχει βαρύνουσα σημασία, είτε θελήσει κανείς να το παραδεχθεί είτε όχι. Είναι εκείνος που το 1983, πήρε τόσο σοβαρά τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου για «αποκέντρωση», ώστε να παρατήσει τον Πειραιά και να έλθει στην Τήλο.
Είναι εκείνος που τον Ιούλιο του 2006 σήκωνε στα χέρια τον Γιώργο Παπανδρέου και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιχαρής, είχε μόνο λόγια θαυμασμού για το θαύμα της Τήλου.
"Φίλες και φίλοι, αγαπητέ Δήμαρχε Τάσο Αλιφέρη, είναι πραγματικά μεγάλη η συγκίνηση, πραγματικά πρώτα απ' όλα μεγάλη η χαρά που έρχομαι σε αυτό το όμορφο νησί για πρώτη φορά. Και πράγματι, εντυπωσιάζεται κανείς από την ομορφιά αυτού του τόπου, αλλά εντυπωσιάζεται κανείς και από τη ζωή, από το χαμόγελο που βλέπει στο πρόσωπο του κάθε κατοίκου εδώ στο νησί. Είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια και έτσι αισθάνθηκα κι εγώ μέρος αυτής της οικογένειας με αυτή την τόσο όμορφη υποδοχή.
Μια υποδοχή χαράς και ελπίδας, σήμερα που έχετε μία εκδήλωση διαμαρτυρίας, όπως μας εξήγησε και ο Δήμαρχος. Διαμαρτυρία, απέναντι σε μια άδικη πολιτική, μια αυταρχική πολιτική, μια αντιδημοκρατική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή.
Είναι μια διαμαρτυρία, απέναντι στην προσπάθεια να πνίξουν μια τοπική κοινωνία, ένα τόπο που έχει σηκώσει το κεφάλι, έχει ανοίξει τα φτερά και προχωρά μπροστά. Και μπράβο σας για τη δουλειά που κάνετε, για την προσπάθεια που κάνετε. Να ξέρετε ότι, δεν θα αφήσουμε κανέναν να πνίξει τη δική σας πρωτοβουλία και τη δική σας πορεία.
Από τα λίγα που έχω δει και που έχω ακούσει, έχετε κάνει όλοι μαζί, με τον Δήμαρχο επικεφαλής ένα, μικρό θαύμα, μετατρέποντας ένα νησί που έβαινε προς εγκατάλειψη και ερήμωση σε ένα ζωντανό νησί του Αιγαίου μας». Αυτά έλεγε τότε ο Γιώργος Παπανδρέου…
Τα χρόνια πέρασαν, ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός, ήλθαν πτωχεύσεις και Μνημόνια, ήλθε κι ο Ραγκούσης και ο Τάσος Αλιφέρης είδε το μικρό του θαύμα, το νησί – πρότυπο ανάπτυξης, να φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τους πλέον υπερ-χρεωμένους δήμους ανά την ελληνική επικράτεια!
Η χαρά του μετατράπηκε σε «σιχτίρια», λέξη με την οποία έκλεινε την επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Μάϊο, όταν αναρωτήθηκε «γιατί τόση αλητεία». «Η μεγάλη πολιτική, ανθρωπιστική και πατριωτική αλητεία, και γι' αυτό απαράδεκτη, είναι το γεγονός ότι αν αυτή η μικρογραφία του τι πρέπει να κάνει η χώρα σήμερα μ' αυτό που δανείζεται για να μεγιστοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο και να ξεπεράσει την κρίση καταδικασθεί και αντιμετωπισθεί έτσι τότε σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρεθήκαμε, που είμαστε σαν χώρα και εγκληματικά οδυνηρό, δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουμε, που πρέπει να πάμε. Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο πρωθυπουργού και σ' αυτόν απευθύνομαι» έγραφε τότε ο Τάσος Αλιφέρης και κατέληγε: «Τις αλητείες δεν τις κάνουν μόνο αλήτες αλλά και μικροί και ανίκανοι για τους οποίους δεν υπάρχει έλεος αφού έκαναν τις αρχές αρχί@. Σιχτίρια Τάσος Αλιφέρης».
Και μόλις προχθές: «Οι Αρουραίοι συνήθισαν το φως και νόμισαν ότι έγιναν άνθρωποι. Είναι δυνατόν η κοινωνία να εθισθεί σε αυτό και να αδιαφορεί ενώ κυκλοφορούν έξω από τους υπονόμους; Ακούστε έτσι επώνυμα χωρίς κανένα φόβο και πολύ πάθος στελέχη του καρτέλ και κατ' αρχήν κωλοσύντροφοι που κυκλοφορείτε ως ΠΑΣΟΚ και ανάλογης ποιότητας συνέταιροι από την Ν.Δ. με τα κολαούζα των μικρών δήθεν παρθένων της μίζερης πολιτικής ζωής: μέχρι τώρα μας προκαλούσατε σιχαμάρα. Με αυτό το σοκ που μας προκαλέσατε συνήλθαμε από την εμετική διάθεση και περάσαμε σε κατάσταση κοινωνικής αφύπνισης».
Ασχέτως του αν απαντηθούν ποτέ όλα αυτά – μάλλον όχι – το βέβαιον είναι ότι μέσα από αυτή την πορεία του Τάσου Αλιφέρη, από το 1983 μέχρι σήμερα, μπορεί να διακρίνει κανείς και την εξέλιξη ενός κόμματος και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Ρένα Διακίδη - ΠΡΟΟΔΟΣ 22 Ιουλίου 2011
Aspa