Άρθρο της WSJ για τις πολιτικές και προσωπικές σχέσεις Παπανδρέου - Σαμαρά
«Καθώς οι διαδηλωτές τον περασμένο μήνα πάλευαν με την αστυνομία έξω από το Κοινοβούλιο, σε ένα χαλάζι από πέτρες και δακρυγόνα, ο πολιορκημένος πρωθυπουργός της Ελλάδας τοποθέτησε τις ελπίδες του σε μία μυστική τηλεφωνική κλίση προς ένα παλιό φίλο», σχολιάζει η αμερικάνικη εφημερίδα Wall Street Journal.«Ας σχηματίσουμε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός, στον κύριο ανταγωνιστή του Αντώνη Σαμαρά, ηγέτη της συντηρητικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας και συμφοιτητή του από τότε που οι δύο άντρες ήταν συγκάτοικοι στο Κολέγιο Amherst της Μασαχουσέτης 40 χρόνια πριν.
Τα στοιχεία της μυστικής συνομιλίας αποκάλυψαν τον βαθμό που οι δύο φίλοι - ο καθένας με εντελώς διαφορετικές συνταγές για την οικονομική σωτηρία - κρατούν τη μοίρα της Ελλάδας στα χέρια τους, καθώς το έθνος προσπαθεί να θέσει υπό έλεγχο ένα κυβερνητικό χρέος ύψους 500 δισ. δολαρίων.
Η επιτυχία ή αποτυχία τους μετράει στην επικείμενη διάσωση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, το ευρώ, το επιστέγασμα των κατορθωμάτων στην 60χρόνη πορείας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου, σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά και αρκετούς στενούς συνεργάτες των δύο ηγετών, ο κ. Παπανδρέου τηλεφώνησε στον φίλο του και του πρόσφερε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ο πρωθυπουργός, μόνος του στο κομψό νεοκλασικό γραφείο του, δεν είχε ενημερώσει το υπουργικό συμβούλιο.
Ο κ. Σαμαράς ζήτησε από τον φίλο του να παραιτηθεί από πρωθυπουργός. «Δεν θέλω να σε πληγώσω, αλλά δεν μπορείς να είσαι πρωθυπουργός σε μία τέτοια κυβέρνηση», του είπε ο κ. Σαμαράς υποστηρίζοντας ότι ο πρωθυπουργός είχε χάσει την εμπιστοσύνη των αγορών και της χώρας.
«Εάν πραγματικά πιστεύεις ότι εγώ είμαι το πρόβλημα θα μπορούσα να φύγω», είπε ο κ. Παπανδρέου. «Εάν ο διάδοχος μου θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος της μεταρρυθμιστικής ατζέντας της Ελλάδας, τότε δεν παραμένω στη θέση μου», συμπλήρωσε.
Ο κ. Σαμαράς ζήτησε χρόνο για να ανταποκριθεί, έπειτα κάλεσε τον κ. Παπανδρέου. Το δίδυμο συμφώνησε ότι θα διόριζαν έναν μη - κομματικό πρωθυπουργό, ο οποίος θα περιόριζε το δημόσιο έλλειμμα, αλλά, ωστόσο, θα διαπραγματευόταν ευκολότερους όρους διάσωσης με την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Μετά από αυτό, συμφώνησαν, η συμμαχία τους να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές.
Ο κ. Παπανδρέου ζήτησε χρόνο για να ενημερώσει τους ανθρώπους του. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ωστόσο, ήταν σε οχλαγωγία. Μία τηλεοπτική εκπομπή έκανε αναφορές στη συνομιλία, επικαλούμενο μία εσωτερική πηγή από το κόμμα του κ. Σαμαρά.
Οι χρηματαγορές ήταν σε πανικό. Η Ελλάδα αναρωτήθηκε εάν είχε κυβέρνηση ή όχι. Οι τρομοκρατημένοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού τον πίεσαν να αθετήσει τα συμφωνηθέντα.
Ο κ. Παπανδρέου ήταν «έξαλλος» που ο φίλος του ή κάποιος κοντά σε αυτόν είχε διαρρεύσει τα στοιχεία των συνομιλιών τους, προκειμένου να κερδίσει κομματικούς πόντους με το να κάνει τον πρωθυπουργό να δείχνει αδύναμος. Εκείνο το βράδυ, τηλεφώνησε στον κ. Σαμαρά για να του πει ότι το θέμα έχει τελειώσει.
«Αυτή η διαρροή δεν έπρεπε να είχε γίνει», είπε ο κ. Παπανδρέου περιγράφοντας τις δυσμενείς αντιδράσεις εντός του κόμματος του.
«Μου λες ότι η απόφαση μίας τόσο σημαντικής σημασίας πάει στράφι εξαιτίας ενός κουτσομπολιού;», είπε ο κ. Σαμαράς.
Το άρθρο κλείνει σχολιάζοντας τη δύσκολη πολιτική θέση στην οποία βρίσκεται ο κ. Σαμαράς δεχόμενος πιέσεις από την Ε.Ε.
Ο κ. Σαμαράς είναι υπό ασφυκτικές πιέσεις από τους ευρωπαίους ηγέτες για να υποστηρίξει το πρόγραμμα λιτότητας και να ξεχάσει τις μειώσεις φόρων. Ο ίδιος λέει ότι έχει δίκιο και η Ευρώπη είναι λάθος και παραπονιέται γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν έπρεπε να τον είχε αγνοήσει νωρίτερα όταν ξέσπασε η κρίση.
«Όταν το πρόβλημα δεν ήταν τόσο μεγάλο, αυτός δεν συμβουλευόταν εμάς», λέει ο κ. Σαμαράς. «Τώρα, με παίρνει συνέχεια τηλέφωνο», συνεχίζει.
Newbeast.gr