Τι και αν σε λέγανε...τι και αν σε λένε...

Τι κι αν σε λεγανε Αχμέτ η Κώστα.
Τι κι αν σε λέγανε Αισέ η Μαρία
Τι και αν σε λένε Χριστό η Αλλάχ
Όλα παιδιά σου είναι. Έχουν τις ίδιες ψυχές την ίδια λαχτάρα, την ίδια ματιά τον ίδιο ερώτα για την ζωή…
Μία τύχη τα έβαλε από αυτήν η την άλλη μεριά της θάλασσας..
Είμαστε το ίδιο παραγιοί σαν και σένα και όχι αφεντικά..



Τα νησιά είναι οι πρώτοι φάροι ελπίδας πού συναντούν αυτές οι ταλαιπωρημένες ψυχές, όσοι βέβαια δεν πνιγούν… ποτέ άλλοτε μια ανθρώπινη ζωή δεν κόστιζε τόσο λίγο…
Φέτος θα βραχούν στην μεσόγειο 1.000.000 ψυχές. Δεν είναι λαθρομετανάστες. Είναι οι αυριανοί πρεσβευτές της φιλίας των λαών και αυτό πρέπει να είναι ο στόχος μας, μακριά από κραυγές ψεκασμένων, πολιτικά ανόητων και απάνθρωπων…

Οι νησιώτες λόγω της σκληρότητας της ζωής πάνω στα νησιά, έχουν αναπτύξει μία μεγαλύτερη αίσθηση αλληλεγγύης και αυτή προσφέρει το πρώτο χαμόγελο συμπαράστασης στις ταλαιπωρημένες ψυχές..
Tο όλο ζήτημα, είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φαίνεται τόσο από πλευράς Ανθρωπιστικής, Πολιτικής, Περιφερειακής, Ευρωπαϊκής, όσο και Νησιωτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζητούμε η πολιτεία η Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει αυτά πού οφείλει στα νησιά και στην υπόλοιπη χώρα, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτή την μοναδική ανθρωπιστική κρίση πού φουντώνει . . . . . .


Τι και αν μας λένε Αχμέτ η Κώστα, Αισέ η Μαρία, όλοι ίδιοι είμαστε…





Λευτέρης Κεχαγιόγλου