Τα σκυλιά λύθηκαν.
Σαν να παραφρόνησε ξαφνικά ο κόσμος.
Σαν να απορρυθμίστηκε το Σύστημα. Και των «φανατικών» και των «πεπολιτισμένων». Συρία, Γάζα, Ιράκ, Ουκρανία. Ένα πύρινο δρεπάνι στη γειτονιά μας θερίζει ζωές, αφήνει πίσω του ασύλληπτη καταστροφή και η εντροπία του απειλεί να προκαλέσει γενικευμένη ανάφλεξη.
Σαν να ανασυστάθηκε εκ της τέφρας του ο Παλιός Κόσμος που περιέγραψε ο Hobsbawm στην Εποχή των Άκρων. Η Ιστορία επιστρέφει αλλιώς, πάλι όμως ως τραγωδία, μεγαλύτερων διαστάσεων λόγω των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της υπερ-διασύνδεσης του πλανήτη.
Πώς γίνεται στη δεύτερη δεκαετία του πολλά υποσχόμενου 21ου αιώνα να έχει ξεθεμελιωθεί η Συρία, να έχουν σκοτωθεί χιλιάδες άμαχοι, να ζουν εκατομμύρια κάτοικοί της σε προσφυγικούς καταυλισμούς και οι γεωπολιτικές ισορροπίες να επιβάλλουν την επανεκλογή του Ασαντ;
Πώς γίνεται στη δεύτερη δεκαετία του πολλά υποσχόμενου 21ου αιώνα ακόμη να μην έχει βρεθεί λύση στο Παλαιστινιακό και λόγω γιγαντιαίων συμφερόντων να ξαναβλέπουμε το φονικό έργο «βόμβες-ρουκέτες-νεκρά παιδιά»;
Πώς γίνεται στο Ιράκ «τόσος πόνος, τόση ζωή» να οδηγήσουν τη χώρα όχι στην δημοκρατική διακυβέρνησή της αλλά στην άβυσσο του φονταμενταλισμού και ενός χαλιφάτου κατσαπλιάδων;
Πώς γίνεται να έχουν τιναχθεί στον αέρα 298 άνθρωποι μιας ειρηνικής πτήσης και όχι μόνο να μην αποκαλύπτεται η αλήθεια που την ξέρουν τόσοι και τόσοι αλλά να σκυλεύονται τα σώματά τους στα χωράφια της Ανατολικής Ουκρανίας;
Να δεχτώ ότι οι φανατικοί όλων των πλευρών δεν έχουν ούτε αρχές, ούτε αξίες, ούτε υπολογίζουν τον Άνθρωπο.
Οι άλλοι, όμως, οι «κουστουμάτοι»; Οι κήρυκες της προστασίας της ζωής, της ελευθερίας και της περιουσίας των λαών, τι κάνουν; Άχρηστες οι πάσης φύσεως Συμβάσεις και Συμφωνίες που έχουν υπογράψει πομπωδώς.
Κουρελόχαρτα. Και μεις αναλώσιμοι.
protagon.gr
Σαν να παραφρόνησε ξαφνικά ο κόσμος.
Σαν να απορρυθμίστηκε το Σύστημα. Και των «φανατικών» και των «πεπολιτισμένων». Συρία, Γάζα, Ιράκ, Ουκρανία. Ένα πύρινο δρεπάνι στη γειτονιά μας θερίζει ζωές, αφήνει πίσω του ασύλληπτη καταστροφή και η εντροπία του απειλεί να προκαλέσει γενικευμένη ανάφλεξη.
Σαν να ανασυστάθηκε εκ της τέφρας του ο Παλιός Κόσμος που περιέγραψε ο Hobsbawm στην Εποχή των Άκρων. Η Ιστορία επιστρέφει αλλιώς, πάλι όμως ως τραγωδία, μεγαλύτερων διαστάσεων λόγω των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της υπερ-διασύνδεσης του πλανήτη.
Πώς γίνεται στη δεύτερη δεκαετία του πολλά υποσχόμενου 21ου αιώνα να έχει ξεθεμελιωθεί η Συρία, να έχουν σκοτωθεί χιλιάδες άμαχοι, να ζουν εκατομμύρια κάτοικοί της σε προσφυγικούς καταυλισμούς και οι γεωπολιτικές ισορροπίες να επιβάλλουν την επανεκλογή του Ασαντ;
Πώς γίνεται στη δεύτερη δεκαετία του πολλά υποσχόμενου 21ου αιώνα ακόμη να μην έχει βρεθεί λύση στο Παλαιστινιακό και λόγω γιγαντιαίων συμφερόντων να ξαναβλέπουμε το φονικό έργο «βόμβες-ρουκέτες-νεκρά παιδιά»;
Πώς γίνεται στο Ιράκ «τόσος πόνος, τόση ζωή» να οδηγήσουν τη χώρα όχι στην δημοκρατική διακυβέρνησή της αλλά στην άβυσσο του φονταμενταλισμού και ενός χαλιφάτου κατσαπλιάδων;
Πώς γίνεται να έχουν τιναχθεί στον αέρα 298 άνθρωποι μιας ειρηνικής πτήσης και όχι μόνο να μην αποκαλύπτεται η αλήθεια που την ξέρουν τόσοι και τόσοι αλλά να σκυλεύονται τα σώματά τους στα χωράφια της Ανατολικής Ουκρανίας;
Να δεχτώ ότι οι φανατικοί όλων των πλευρών δεν έχουν ούτε αρχές, ούτε αξίες, ούτε υπολογίζουν τον Άνθρωπο.
Οι άλλοι, όμως, οι «κουστουμάτοι»; Οι κήρυκες της προστασίας της ζωής, της ελευθερίας και της περιουσίας των λαών, τι κάνουν; Άχρηστες οι πάσης φύσεως Συμβάσεις και Συμφωνίες που έχουν υπογράψει πομπωδώς.
Κουρελόχαρτα. Και μεις αναλώσιμοι.
protagon.gr