Τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο τελευταίο τεύχος του μηνιαίου περιοδικού «Ενημέρωση» του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ είναι αποκαλυπτικά: «παρουσιάστηκε με ένταση ένα νέο φαινόμενο, αποκαλούμενο «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain), αναφέρει η Πέννυ Γεωργιάδου στο κείμενό της για τους νέους και τις πολιτικές απασχόλησης.
Η κ. Γεωργιάδου επικαλείται έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Και επισημαίνει: «Η βασική αιτία της διαρροής εγκεφάλων είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, ώστε να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες (έντασης γνώσης/τεχνολογίας). Έτσι ουσιαστικά υπάρχει περιορισμένη ζήτηση για πτυχιούχους και όχι υπερπροσφορά πτυχιούχων, όπου η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε χαμηλά ποσοστά όσον αφορά τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Επίσης, ενώ στις αναπτυγμένες χώρες η ανεργία μειώνεται όσο αυξάνεται το εκπαιδευτικό επίπεδο, στην Ελλάδα δεν συμβαίνει το ίδιο. Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου 114.000-139.000 Έλληνες επιστήμονες εργάζονται στο εξωτερικό».
Και διηγώντας τα να κλαις… Τι μας λένε λοιπόν οι μελετητές του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μακεδονίας;
Χάνουμε συνεχώς «εγκεφάλους»: επιστήμονες οι οποίοι θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά τώρα που η Ελλάδα χρειάζεται ιδέες και διεξόδους.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι παράγουμε πολλούς πτυχιούχους (οι οποίοι προφανώς για να φεύγουν σημαίνει ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους εκτός Ελλάδος, άρα σε ατομικό επίπεδο πολύ καλά κάνουν και αποκτούν τις γνώσεις που αποκτούν). Το πρόβλημα είναι ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας δεν ζητάει εξειδικευμένο προσωπικό, πολύ απλά διότι δεν του χρειάζεται. Και δεν του χρειάζεται επειδή δεν παράγει σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες. Καμία καινοτομία και έμφαση στο εμπόριο και στη μεταποίηση. Αυτό είναι το μοντέλο ακόμη και σήμερα.
Είμαστε πρωτοπόροι στην Ευρώπη, καθώς αντί να μειώνουμε την ανεργία όσο αυξάνεται το εκπαιδευτικό επίπεδο, εμείς την αυξάνουμε.
Η ανάλυση της κ. Γεωργιάδου δεν περιορίζεται στη διαρροή εγκεφάλων. Αντιγράφουμε από τη μελέτη: «Υπολογίζεται ότι στην Ε.Ε πάνω από 7,5 εκατομμύρια νέοι ηλικίας 15-24 ετών δεν εργάζονται, ούτε σπουδάζουν, ούτε συμμετέχουν στην επαγγελματική κατάρτιση. Είναι οι λεγόμενοι NEETs (not in employ-ment education or training). O αριθμός αυτός αυξάνεται σε 14 εκατομμύρια αν συνυπολογιστούν και οι νέοι ηλικίας 25-29 ετών. Το κόστος τής μη ένταξης των νέων στην αγορά εργασίας υπολογίζεται ότι ισοδυναμεί με 1,21% του ΑΕΠ της Ε.Ε. και είναι περίπου 153 δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος».
Αν κάνουμε μια αναγωγή στην ελληνική πραγματικότητα, οδηγούμαστε σε δύο πολύ χρήσιμα συμπεράσματα:
Στην Ελλάδα, οι λεγόμενοι NΕΕΤs εκτιμώνται σε περίπου 500.000 (από αυτούς οι 140.000 είναι νέοι κάτω των 29 ετών). Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επισημάνει τον κίνδυνο ύπαρξης τέτοιων πολυπληθών κοινωνικών ομάδων με αυτά τα χαρακτηριστικά, εκτιμώντας ότι η NEETs είναι πιο εύκολο να επιδείξουν παραβατική συμπεριφορά ή να τροφοδοτήσουν ακραίες πολιτικές δυνάμεις. Κάτι μας… θυμίζει αυτό στην Ελλάδα, έτσι δεν είναι;
Αν γίνει αναγωγή του ευρωπαϊκού οικονομικού δεδομένου στο ελληνικό, προκύπτει ότι το κόστος από τη διατήρηση του αριθμού των NΕΕΤs στα επίπεδα των 500.000 ατόμων υπερβαίνει τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι χρήματα που μας περισσεύουν;
Πηγή: topontiki
Η κ. Γεωργιάδου επικαλείται έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Και επισημαίνει: «Η βασική αιτία της διαρροής εγκεφάλων είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, ώστε να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες (έντασης γνώσης/τεχνολογίας). Έτσι ουσιαστικά υπάρχει περιορισμένη ζήτηση για πτυχιούχους και όχι υπερπροσφορά πτυχιούχων, όπου η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε χαμηλά ποσοστά όσον αφορά τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Επίσης, ενώ στις αναπτυγμένες χώρες η ανεργία μειώνεται όσο αυξάνεται το εκπαιδευτικό επίπεδο, στην Ελλάδα δεν συμβαίνει το ίδιο. Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου 114.000-139.000 Έλληνες επιστήμονες εργάζονται στο εξωτερικό».
Και διηγώντας τα να κλαις… Τι μας λένε λοιπόν οι μελετητές του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μακεδονίας;
Χάνουμε συνεχώς «εγκεφάλους»: επιστήμονες οι οποίοι θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά τώρα που η Ελλάδα χρειάζεται ιδέες και διεξόδους.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι παράγουμε πολλούς πτυχιούχους (οι οποίοι προφανώς για να φεύγουν σημαίνει ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους εκτός Ελλάδος, άρα σε ατομικό επίπεδο πολύ καλά κάνουν και αποκτούν τις γνώσεις που αποκτούν). Το πρόβλημα είναι ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας δεν ζητάει εξειδικευμένο προσωπικό, πολύ απλά διότι δεν του χρειάζεται. Και δεν του χρειάζεται επειδή δεν παράγει σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες. Καμία καινοτομία και έμφαση στο εμπόριο και στη μεταποίηση. Αυτό είναι το μοντέλο ακόμη και σήμερα.
Είμαστε πρωτοπόροι στην Ευρώπη, καθώς αντί να μειώνουμε την ανεργία όσο αυξάνεται το εκπαιδευτικό επίπεδο, εμείς την αυξάνουμε.
Η ανάλυση της κ. Γεωργιάδου δεν περιορίζεται στη διαρροή εγκεφάλων. Αντιγράφουμε από τη μελέτη: «Υπολογίζεται ότι στην Ε.Ε πάνω από 7,5 εκατομμύρια νέοι ηλικίας 15-24 ετών δεν εργάζονται, ούτε σπουδάζουν, ούτε συμμετέχουν στην επαγγελματική κατάρτιση. Είναι οι λεγόμενοι NEETs (not in employ-ment education or training). O αριθμός αυτός αυξάνεται σε 14 εκατομμύρια αν συνυπολογιστούν και οι νέοι ηλικίας 25-29 ετών. Το κόστος τής μη ένταξης των νέων στην αγορά εργασίας υπολογίζεται ότι ισοδυναμεί με 1,21% του ΑΕΠ της Ε.Ε. και είναι περίπου 153 δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος».
Αν κάνουμε μια αναγωγή στην ελληνική πραγματικότητα, οδηγούμαστε σε δύο πολύ χρήσιμα συμπεράσματα:
Στην Ελλάδα, οι λεγόμενοι NΕΕΤs εκτιμώνται σε περίπου 500.000 (από αυτούς οι 140.000 είναι νέοι κάτω των 29 ετών). Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επισημάνει τον κίνδυνο ύπαρξης τέτοιων πολυπληθών κοινωνικών ομάδων με αυτά τα χαρακτηριστικά, εκτιμώντας ότι η NEETs είναι πιο εύκολο να επιδείξουν παραβατική συμπεριφορά ή να τροφοδοτήσουν ακραίες πολιτικές δυνάμεις. Κάτι μας… θυμίζει αυτό στην Ελλάδα, έτσι δεν είναι;
Αν γίνει αναγωγή του ευρωπαϊκού οικονομικού δεδομένου στο ελληνικό, προκύπτει ότι το κόστος από τη διατήρηση του αριθμού των NΕΕΤs στα επίπεδα των 500.000 ατόμων υπερβαίνει τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι χρήματα που μας περισσεύουν;
Πηγή: topontiki