Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Η Ελλάδα, οι Ελέφαντες και η Δευτέρα Παρουσία…

Τι καλά. Μπορεί να μην πήραμε τη δόση αλλά ακούσαμε καλά λόγια. Είμαστε καλά παιδιά! Κάνουμε ό,τι μας λένε. Παρακαλάμε κι ελπίζουμε. Ελπίζαμε στην Τρίτη. Τώρα ελπίζουμε στη Δευτέρα.
Στη Δευτέρα παρουσία; Μάλλον.

Άλλωστε, τότε πλούσιοι και πένητες θα εξομοιωθούν και θα απολαύσουν όλοι -τι ωραία τι καλά- τα ουρί του παραδείσου. Προς το παρόν ας μάθουμε να ζούμε λιτά σαν ασκητές στην έρημο, περιμένοντας κανένα κομμάτι μάννα εξ ουρανού.

Νηστεία. Νηστεία και προσευχή, να τα βρει η Λαγκάρντ με τον Σόιμπλε, να καταλάβει η Μέρκελ ότι την πάτησε ανοίγοντας τη πόρτα της Ευρώπης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ότι το ΔΝΤ δεν δάνεισε την Ελλάδα αλλά την Ευρώπη, ότι τώρα έχει λόγο και ρυθμίζει τα της ΕΕ, ότι η ίδια η κ. Καγκελάριος δεν είναι παρά μια παραπλανημένη κυρία που νόμιζε ότι ο Καπιταλισμός είναι κάτι σαν το ελεγχόμενο Σοσιαλισμό της νιότης της…
Κυρία μου,  η άλλη πλευρά του Ατλαντικού σας λέει τώρα, δυστυχώς, το αυτονόητο. Ότι το πρόγραμμα που μαζί φτιάξατε για την Ελλάδα, δεν βγαίνει. Σας λέει ό,τι έλεγε και ήξερε ο κάθε νοήμων σε αυτή τη γη, ό,τι ήξερε και το ίδιο το ΔΝΤ (αλλά στην  έστησε) και εσύ με γερμανική μεγαλοπρέπεια κοινώς, τη πάτησες.
Η Ελλάδα ήταν η κερκόπορτα. Απλώς η κερκόπορτα για την άλωση της Ευρώπης. Η κατεστραμμένη Ελλάδα είναι χώρα του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης. Το ευρώ είναι κοινό νόμισμα της Ευρώπης το οποίο, όμως, διαχειρίζεται πλέον (είτε μας αρέσει είτε όχι) η άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η κατεστραμμένη από τη μωρία ντόπιων και ξένων Ελλάδα, μια διέξοδο μόνο είχε αντί να κρυφτεί όταν άρχισαν να χορεύουν οι ελέφαντες. Να βάλει τρικλοποδιά στα μικρόνοα παχύδερμα. Με απώλειες σίγουρα, αλλά τα παχύδερμα όταν χορεύουν θα σε πατήσουν έτσι κι αλλιώς.

Χρύσα Ταβουλάρη
aixmi.gr