Μικροί ηγέτες μικραίνουν την Ευρώπη

Οταν ο Τζορτζ Σόρος πριν από 14 χρόνια έκανε την πρόβλεψη-προφητεία ότι οι δυνάμεις της αγοράς, αν αφεθούν πλήρως ελεύθερες, μπορούν να προκαλέσουν την πτώση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, κανείς δεν έδωσε σημασία. Οταν μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην
Ευρώπη ο Νικολά Σαρκοζί έκανε σκληρές επιθέσεις στον καπιταλισμό-καζίνο, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα προχωρήσουν σε ρύθμιση της αγοράς και θα βάλουν δικλίδες ασφαλείας ώστε να αποτραπούν παρόμοια φαινόμενα στο μέλλον.
Οταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιτέθηκαν με σφοδρότητα στους οίκους αξιολόγησης και τους απείλησαν με μέτρα και με τη δημιουργία ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης, δημιουργήθηκε η ψευδαίσθηση ότι ενδεχομένως κάτι θα γινόταν.
Ομως το… αυτί των οίκων δεν ίδρωσε, ενώ και οι αγορές, παρά τους λεονταρισμούς των πολιτικών ιθυνόντων της «γηραιάς ηπείρου», συνέχισαν απτόητες τις επιθέσεις και την κερδοσκοπία σε βάρος των Ευρωπαίων φορολογουμένων, εκτοξεύοντας στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού. Ο απολογισμός της ευρωπαϊκής πορείας μετά την πτώση της Lehman Brothers και της συμπεριφοράς των ηγετών οδηγεί σε δύο θλιβερά και ανησυχαστικά συνάμα συμπεράσματα. Οι αγορές κέρδισαν κατά κράτος τους πολιτικούς και την πολιτική. Επέβαλαν όλες τις επιθυμίες και τις βουλήσεις.
Οι ηγέτες της «γηραιάς ηπείρου» αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις απειλές και να χτίσουν το ευρωπαϊκό… σπίτι, «μύωπες», γιατί δεν βλέπουν το συμφέρον της Ευρώπης, «λογιστές» που μετράνε τα στενά εθνικά οικονομικά συμφέροντα, χωρίς φλόγα και όραμα για μια Ενωμένη Ευρώπη, παρότι μόνο αυτή μπορεί να σταθεί όρθια απέναντι στις άλλες περιοχές του κόσμου, που με δυναμισμό έρχονται στο προσκήνιο.

Θανάσης Λυρτσογιάννης
ΕΘΝΟΣ