Να 'μαστε και πάλι μαζί...
...Λάθος ...και πάλι όρθιοι, γιατί μαζί ήμασταν αδιάλειπτα.
Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν δέχομαι τη ζωογόνο πνοή των νέων της Τήλου που μου αφιερώνουν τη νίκη της ομάδας του νησιού;
Αυτά τα αστέρια που φωτίζουν την Τήλο και δεν υπήρχαν όταν έφτανα πριν χρόνια εγώ στο νησί, δεν είναι οποιαδήποτε πρόσωπα. Αν κοιτάξετε το βλέμμα τους, την στιγμή που εκφράζουν τέτοιες προσφορές δεν θα δείτε μάτια...Λάμψεις θα δείτε που μαρτυρούν την έκρηξη του ηφαιστείου Δημιουργίας, που χρόνια κοιμόταν και ενεργοποιήθηκε και συνεχίζει, εντυπωσιάζοντας την κοινωνία των πολιτών καίγοντας με την εξυγιαντική λάβα της νιότης κάθε μιζέρια, δικαιώνοντας όσους αγάπησαν και πίστεψαν στην Τήλο.
Πάλι Όρθιοι....!!!!! μην πέσουμε σε συμβατικότητες “Να βρω την ευκαιρία να ευχαριστήσω την οικογένεια.... κ.α.” δεν ζήτησα και δεν εκμεταλλεύομαι τίποτα και για κανένα λόγο.
Μην αρχίσουν οι ερωτήσεις για πόσο, πως, περί προσδόκιμου και άλλα παρόμοια. Διανοήθηκε κανείς πριν τα τραγικά συμβάντα ή ρώτησε την Σούλα, τον Νίκο, τον Μάκη και τόσους άλλους αν το προσδόκιμο ήταν μηδενικό ενάντια σε κάθε πρόβλεψη.
Έχουμε εμπεδώσει και αυτό είναι η δύναμή μας ότι σημασία μεγαλύτερη και από τον προορισμό έχει το ταξίδι μας, σε μία Τήλο γεμάτη νέους με χαμόγελο. Απέκλεισε κανένας κάποιον από αυτούς που προηγούμενα ανέφερα από την περιπέτεια ζωής που όλοι απολαμβάνουμε;
Εντυπωσιάστηκαν όλοι ακόμη και οι Γιατροί , που αμέσως μετά το χειρουργείο δεν χρειαζόμουν κανένα σωληνάκι, έστω και προσωρινά να με συνδέει με τη ζωή. Τους κατανοώ γιατί δεν είχαν κοιτάξει το site της Τήλου για να δουν τις φατσούλες των μικρών παιδιών του νησιού, για να διαβάσουν αυτά που έλεγαν και κυρίως ένοιωθαν.
Ή δεν είχαν υπόψη τους πως η προσωπική περιπέτεια ενός ανθρώπου μπορεί σήμερα ακόμη να εμπνέει λαϊκές ποιήτριες όπως η Καθολική Σακελλάρη.
Δεν έμαθαν ότι όταν ζητήσαμε αίμα για τις ανάγκες του χειρουργείου, έφτασε ένα πέλαγος ελπίδας για την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.
Δεν πληροφορήθηκαν ότι πολλοί τηλεφωνούσαν για να δώσουν μέλη τους αν είναι ανάγκη.
Όλα αυτά τα απαραίτητα για αυτούς σωληνάκια ήταν αόρατα, γιατί δεν ήξεραν, και δεν μετέφεραν απλά οξυγόνο, τροφή , αίμα κλπ, τα έδιναν όλα μαζί, έκαναν μεταγγίσεις ζωής.
Φάνηκαν όμως και πολλές απουσίες και λέω φάνηκαν γιατί η υπαιτιότητα είναι κυρίως δικιά μου.
Επέλεξα να μην διαφημίσω αφού ούτε εμπόρευμα είχα, ούτε εκμετάλλευση επεδίωκα.
Δεν απέκρυψα όμως ταυτόχρονα τίποτα αφού από μια τέτοια τακτική εξάγονται κοινωνικά και ανθρώπινα συμπεράσματα κεφαλαιώδους σημασίας.
Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αξιοπρέπεια, κάνοντας γνωστό ότι ο καρκίνος πια είναι μια από τις ασθένειες όχι η σοβαρότερη και σαν τέτοια δεν την ξορκίζουμε όπως κάνουν οι δειλοί, αλλά την πολεμάμε.
Ότι όταν υπάρχουν Έλληνες γιατροί όπως ο Νικόλαος Παπαδογιωργάκης Αναπληρωτής καθηγητής Γναθοχειρουργικής και ο Πάρης Κοσμίδης -Δ/ντής Β Ογκολογικής Κλινικής Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ – τ. Πρόεδρος Ευρωπαικής Εταιρείας Παθολόγων – Ογκολόγων- ο Δημήτριος Κρεμαστινός Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών - Διευθυντής Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ΑΤΤΙΚΟΝ, δεν μπορείς να προβληματίζεσαι αν θα μεταβείς στο εξωτερικό για καλύτερη αντιμετώπιση. Είναι σαν να ζητάμε στη χώρα εμείς μόνοι να αλλάξουμε, ενάντια στην παγκόσμια πραγματικότητα τον όρκο του Ιπποκράτη στους πτυχιούχους της Ιατρικής.
Πολλοί όμως για αυτό έμειναν απληροφόρητοι, αυτός είναι ο λόγος που δεν φάνηκαν τις πρώτες μέρες.
Ας μη προβληματίζεται κανείς.
Το Σκάφος έχει όλα τα πιστοποιητικά εντάξει για να ταξιδεύει όπως αποφασίσαμε.
Μια μικρή διευκρίνιση …Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά γιατί 3 μέρες μετά το χειρουργείο πήγα και ψήφισα για την εκλογή της Π.Ε.Δ. Το κατανοώ αφού δυστυχώς δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να αντιληφθούν ψυχοσωματικές αντιδράσεις σαν αυτές που περιέγραψα πριν και που πηγάζουν από τη συνεχή σύντηξη αξιών και αρχών στο καμίνι των κοινωνικών διεργασιών που επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή μας στα κοινά.
Σαν Έλληνες και όχι «γιαλαντζί» νεοέλληνες πιστεύουμε ότι η μη ενασχόληση με τα κοινά, όπως εξήγησε και καθιέρωσε ως παγκόσμια άποψη η Ελληνική φιλοσοφική σχολή, καταντά τον άνθρωπο ΙΔΙΩΤΗ και έγινε τόσο βαθιά πεποίθηση, σχεδόν αξίωμα, που η ρίζα αυτή περιγράφει σε όλες τις γλώσσες του κόσμου τον ηλίθιο (idiot).
Στις δύσκολες στιγμές μας λοιπόν πρέπει να πάρουμε βαθιές ανάσες (σας είπα είχα πολλές, περιέγραψα μερικές) για να υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας και όχι να ιδιωτεύουμε.
ΞΕΚΙΝΑΜΕ λοιπόν με μια υπόσχεση ότι ποτέ δεν θα ξαναμείνουμε δεμένοι έστω και αν κάποιος από εμάς δεν είναι όρθιος.
Τα μωρά που γεννιούνται στην Τήλο, πρέπει να ζήσουν στην Τήλο που τους υποσχεθήκαμε πριν γεννηθούν και γι' αυτό ήρθαν. Δεν θα τους απογοητεύσουμε αντίθετα θα επιταχύνουμε και θα πετύχουμε γιατί ο αγώνας μας βασίζεται σε ακατάλυτες πανανθρώπινες αρχές και αξίες και κυρίως γιατί η ευτυχία μας έχει μια προϋπόθεση ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΊΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.
ΤΑΣΟΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ
tilos.gr
...Λάθος ...και πάλι όρθιοι, γιατί μαζί ήμασταν αδιάλειπτα.
Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν δέχομαι τη ζωογόνο πνοή των νέων της Τήλου που μου αφιερώνουν τη νίκη της ομάδας του νησιού;
Αυτά τα αστέρια που φωτίζουν την Τήλο και δεν υπήρχαν όταν έφτανα πριν χρόνια εγώ στο νησί, δεν είναι οποιαδήποτε πρόσωπα. Αν κοιτάξετε το βλέμμα τους, την στιγμή που εκφράζουν τέτοιες προσφορές δεν θα δείτε μάτια...Λάμψεις θα δείτε που μαρτυρούν την έκρηξη του ηφαιστείου Δημιουργίας, που χρόνια κοιμόταν και ενεργοποιήθηκε και συνεχίζει, εντυπωσιάζοντας την κοινωνία των πολιτών καίγοντας με την εξυγιαντική λάβα της νιότης κάθε μιζέρια, δικαιώνοντας όσους αγάπησαν και πίστεψαν στην Τήλο.
Πάλι Όρθιοι....!!!!! μην πέσουμε σε συμβατικότητες “Να βρω την ευκαιρία να ευχαριστήσω την οικογένεια.... κ.α.” δεν ζήτησα και δεν εκμεταλλεύομαι τίποτα και για κανένα λόγο.
Μην αρχίσουν οι ερωτήσεις για πόσο, πως, περί προσδόκιμου και άλλα παρόμοια. Διανοήθηκε κανείς πριν τα τραγικά συμβάντα ή ρώτησε την Σούλα, τον Νίκο, τον Μάκη και τόσους άλλους αν το προσδόκιμο ήταν μηδενικό ενάντια σε κάθε πρόβλεψη.
Έχουμε εμπεδώσει και αυτό είναι η δύναμή μας ότι σημασία μεγαλύτερη και από τον προορισμό έχει το ταξίδι μας, σε μία Τήλο γεμάτη νέους με χαμόγελο. Απέκλεισε κανένας κάποιον από αυτούς που προηγούμενα ανέφερα από την περιπέτεια ζωής που όλοι απολαμβάνουμε;
Εντυπωσιάστηκαν όλοι ακόμη και οι Γιατροί , που αμέσως μετά το χειρουργείο δεν χρειαζόμουν κανένα σωληνάκι, έστω και προσωρινά να με συνδέει με τη ζωή. Τους κατανοώ γιατί δεν είχαν κοιτάξει το site της Τήλου για να δουν τις φατσούλες των μικρών παιδιών του νησιού, για να διαβάσουν αυτά που έλεγαν και κυρίως ένοιωθαν.
Ή δεν είχαν υπόψη τους πως η προσωπική περιπέτεια ενός ανθρώπου μπορεί σήμερα ακόμη να εμπνέει λαϊκές ποιήτριες όπως η Καθολική Σακελλάρη.
Δεν έμαθαν ότι όταν ζητήσαμε αίμα για τις ανάγκες του χειρουργείου, έφτασε ένα πέλαγος ελπίδας για την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.
Δεν πληροφορήθηκαν ότι πολλοί τηλεφωνούσαν για να δώσουν μέλη τους αν είναι ανάγκη.
Όλα αυτά τα απαραίτητα για αυτούς σωληνάκια ήταν αόρατα, γιατί δεν ήξεραν, και δεν μετέφεραν απλά οξυγόνο, τροφή , αίμα κλπ, τα έδιναν όλα μαζί, έκαναν μεταγγίσεις ζωής.
Φάνηκαν όμως και πολλές απουσίες και λέω φάνηκαν γιατί η υπαιτιότητα είναι κυρίως δικιά μου.
Επέλεξα να μην διαφημίσω αφού ούτε εμπόρευμα είχα, ούτε εκμετάλλευση επεδίωκα.
Δεν απέκρυψα όμως ταυτόχρονα τίποτα αφού από μια τέτοια τακτική εξάγονται κοινωνικά και ανθρώπινα συμπεράσματα κεφαλαιώδους σημασίας.
Θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αξιοπρέπεια, κάνοντας γνωστό ότι ο καρκίνος πια είναι μια από τις ασθένειες όχι η σοβαρότερη και σαν τέτοια δεν την ξορκίζουμε όπως κάνουν οι δειλοί, αλλά την πολεμάμε.
Ότι όταν υπάρχουν Έλληνες γιατροί όπως ο Νικόλαος Παπαδογιωργάκης Αναπληρωτής καθηγητής Γναθοχειρουργικής και ο Πάρης Κοσμίδης -Δ/ντής Β Ογκολογικής Κλινικής Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ – τ. Πρόεδρος Ευρωπαικής Εταιρείας Παθολόγων – Ογκολόγων- ο Δημήτριος Κρεμαστινός Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών - Διευθυντής Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ΑΤΤΙΚΟΝ, δεν μπορείς να προβληματίζεσαι αν θα μεταβείς στο εξωτερικό για καλύτερη αντιμετώπιση. Είναι σαν να ζητάμε στη χώρα εμείς μόνοι να αλλάξουμε, ενάντια στην παγκόσμια πραγματικότητα τον όρκο του Ιπποκράτη στους πτυχιούχους της Ιατρικής.
Πολλοί όμως για αυτό έμειναν απληροφόρητοι, αυτός είναι ο λόγος που δεν φάνηκαν τις πρώτες μέρες.
Ας μη προβληματίζεται κανείς.
Το Σκάφος έχει όλα τα πιστοποιητικά εντάξει για να ταξιδεύει όπως αποφασίσαμε.
Μια μικρή διευκρίνιση …Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά γιατί 3 μέρες μετά το χειρουργείο πήγα και ψήφισα για την εκλογή της Π.Ε.Δ. Το κατανοώ αφού δυστυχώς δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να αντιληφθούν ψυχοσωματικές αντιδράσεις σαν αυτές που περιέγραψα πριν και που πηγάζουν από τη συνεχή σύντηξη αξιών και αρχών στο καμίνι των κοινωνικών διεργασιών που επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή μας στα κοινά.
Σαν Έλληνες και όχι «γιαλαντζί» νεοέλληνες πιστεύουμε ότι η μη ενασχόληση με τα κοινά, όπως εξήγησε και καθιέρωσε ως παγκόσμια άποψη η Ελληνική φιλοσοφική σχολή, καταντά τον άνθρωπο ΙΔΙΩΤΗ και έγινε τόσο βαθιά πεποίθηση, σχεδόν αξίωμα, που η ρίζα αυτή περιγράφει σε όλες τις γλώσσες του κόσμου τον ηλίθιο (idiot).
Στις δύσκολες στιγμές μας λοιπόν πρέπει να πάρουμε βαθιές ανάσες (σας είπα είχα πολλές, περιέγραψα μερικές) για να υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας και όχι να ιδιωτεύουμε.
ΞΕΚΙΝΑΜΕ λοιπόν με μια υπόσχεση ότι ποτέ δεν θα ξαναμείνουμε δεμένοι έστω και αν κάποιος από εμάς δεν είναι όρθιος.
Τα μωρά που γεννιούνται στην Τήλο, πρέπει να ζήσουν στην Τήλο που τους υποσχεθήκαμε πριν γεννηθούν και γι' αυτό ήρθαν. Δεν θα τους απογοητεύσουμε αντίθετα θα επιταχύνουμε και θα πετύχουμε γιατί ο αγώνας μας βασίζεται σε ακατάλυτες πανανθρώπινες αρχές και αξίες και κυρίως γιατί η ευτυχία μας έχει μια προϋπόθεση ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΊΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.
ΤΑΣΟΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ
tilos.gr