Αν ήταν μόνο πολιτική θα ήταν μια δυσάρεστη κατάσταση, δυστυχώς όχι η μόνη και γι' αυτό αντιμετωπίσιμη.
Η παρουσίαση όμως του Δήμου της Τήλου ως υπερχρεωμένου και άρα παραδείγματος προς αποφυγή από πρότυπο ανάπτυξης είναι ένα ανθρωπιστικό ατύχημα και ένα πατριωτικό δυστύχημα και αυτού του είδους οι αλητείες δε συγχωρούνται.
Ποιοι είναι οι δείκτες ανάπτυξης ενός τόπου και μάλιστα ενός μικρού απομακρυσμένου, ακριτικού νησιού στη παραμεθόριο περιοχή της χώρας προς ανατολάς; Δεν είναι:
Οι δημογραφικοί που είχαν στην Τήλο άλμα της τάξης του 100%;
οι δείκτες των επιχειρούντων με αύξηση 1000%;
η αύξηση της παραγωγικής βάσης με βασική δραστηριότητα τον τουρισμό αστρονομικών διαστάσεων της τάξης του 2000%;
το ρεκόρ της ηλιακής σύνθεσης που συνοψίζει κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες με αυτόν του 50% νέους ποσοστό που στην αρχή αυτής της προσπάθειας ήταν μόλις 5%;
η άποψη της Ε.Ε. ότι η Τήλος είναι η μόνη και παράδειγμα προς μίμηση με αξιόλογη προσπάθεια για την βιοποικιλότητα;
δεν είναι δείκτης τα διεθνή βραβεία για τις νέες επιτυχίες στην αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος;
Κάναμε μία μεγάλη και ωραία προσπάθεια. Ένα ταξίδι ζωής και ελπίδας που μας γέμισε πληγές αλλά και περηφάνια για μια ύπαρξη ουσίας και ανθρώπινου μεγαλείου που πηγάζει από την εκτέλεση του χρέους προς τον Άνθρωπο και την πατρίδα.
Η συμβολή σ' αυτή τη προσπάθεια της κεντρικής κυβέρνησης ήταν αποσπασματικά απούσα μέχρι και αντίρροπη.
Περάσαμε πολιτικούς διωγμούς γνωστούς στο πανελλήνιο. Θυμίζω π.χ. την ΟΜΟΦΩΝΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕΔΚΕ στη Ρόδο (ας είναι καλά ο Γιαννόπουλος και ο Κουκουλόπουλος) σαν παράδειγμα αυτής της αντίρροπης δράσης προς το αναπτυξιακό μας πρόγραμμα της κυβέρνησης για να τεκμηριώσω υπερκομματικά αυτή τη διαπίστωση.
Περάσαμε όλων των ειδών τους ελέγχους και τα δικαστήρια (ας είναι καλά ο Κωστόπουλος) για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε κλέφτες αλλά απλοί άνθρωποι που έχουν ένα ελάττωμα: Θεωρούν απαράβατο όρο ανθρώπινης επιβίωσης την εκτέλεση του καθήκοντος για τα ανθρωπιστικά και εθνικά δίκαια υπερασπίζοντας τα με ταυτόχρονη οικονομική επιτυχία που αν είχαμε τέτοιου μεγέθους συνολικά στη χώρα αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δε θα βρισκόταν σ' αυτή τη δεινή θέση.
Αναγκαστήκαμε να δανειστούμε χρήματα που μας στέρησε η κεντρική κυβέρνηση (τα τακτικά έσοδα είναι στο 50% των ανελαστικών δαπανών) για να πραγματοποιήσουμε το σχέδιό μας.
Το σχέδιο αυτό πέτυχε. Η Ελλάδα κέρδισε. Μόνο που άλλος πλήρωσε (ο Δήμος) και άλλος εισπράττει το “κράτος” και έτσι το δεύτερο προκειμένου να μη χάσει ούτε ένα μέρος από αυτές τις εισπράξεις μας αναρτά σ' όλα τα περίπτερα και τα site ως πρωταθλητές της χρεοκοπίας.
Η μεγάλη πολιτική, ανθρωπιστική και πατριωτική αλητεία, και γι' αυτό απαράδεκτη, είναι το γεγονός ότι αν αυτή η μικρογραφία του τι πρέπει να κάνει η χώρα σήμερα μ' αυτό που δανείζεται για να μεγιστοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο και να ξεπεράσει την κρίση καταδικασθεί και αντιμετωπισθεί έτσι τότε σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρεθήκαμε, που είμαστε σαν χώρα και εγκληματικά οδυνηρό, δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουμε, που πρέπει να πάμε.
Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο πρωθυπουργού και σ' αυτόν απευθύνομαι:
Κύριε Πρωθυπουργέ, τα τακτικά μας έσοδα τα τελευταία χρόνια μειώθηκαν περίπου 20%. Αν τα μειώσουν ακόμη περισσότερο τότε το ποσοστό των δανείων θα εκτοξευθεί σε παγκόσμιο ρεκόρ. Αντί δηλαδή να πάμε εκεί που οριοθετήσατε ως εθνική ανάγκη και γι' αυτό να διατηρηθεί “το νησί και Δήμος” με την Τ.Α. κυβερνείο, κατρακυλάμε στα επίπεδα διαχείρισης (ούτε καν κοινότητας αλλά) σωματείου περιθωριακής ομάδας.
Αγαπητέ Γιώργο,
Ο Αλιφέρης να πληρώσει γιατί ήταν επιλογή του να τα βάλει με τους βολεμένους, με τα πολιτικοδικαστικά καρτέλ, με το πελατειακό κράτος, με τα συμφέροντα που λυμαίνονται τη μιζέρια μιας περιοχής που μπορεί με άλλες πολιτικές να ζήσει δύο Ελλάδες.
Δε μπορεί να πληρώσει όμως η Τήλος που σήμερα διασύρεται και πάνω απ' όλα δεν μπορεί να αφήσουμε να κατασυκοφαντηθεί μία προσπάθεια που όπως εσύ είπες πρέπει να είναι πιλότος και πρότυπο ανάπτυξης γιατί αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας στην τεράστια προσπάθεια που κάνεις αψηφώντας κομματικό, πολιτικό και προσωπικό κόστος έχοντας ανάψει και καις όλα αυτά σαν πασχαλινή λαμπάδα για να μη χάσει το έθνος το δικαίωμα στην ελπίδα.
Υ.Γ.1
Η εθνική οικονομία κάθε χρόνο εισπράττει πολλαπλάσια από αυτό που εμφανίζεται ως χρέος του Δήμου Τήλου από τον παραγόμενο πλούτο με την ανάπτυξη που πέτυχε και εξοικονομεί πολλαπλάσια από δράσεις αναπτυξιακές (π.χ η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων) απήλλαξε την πολιτεία από ένα κόστος τουλάχιστον στα 17 χρόνια της Δημοτικής αρχής 15 εκατομμύρια ευρώ.
Συγχαρητήρια
Υ.Γ.2
Δυστυχώς δε βρέθηκε κανείς να υποστηρίζει όλα αυτά, αναρτήθηκαν παντού με κάποια σχόλια, μα αυτό που μένει είναι αυτό που καταγγέλλουμε. Το πιο οδυνηρό!!! το ίδιο έκαναν και κάποιοι πατριώτες της Τήλου.
Συλλυπητήρια
Υ.Γ.3
Τις αλητείες δεν τις κάνουν μόνο αλήτες αλλά και οι μικροί και ανίκανοι για τους οποίους δεν υπάρχει έλεος αφού έκαναν τις αρχές αρχί@.
Σιχτίρια
Η παρουσίαση όμως του Δήμου της Τήλου ως υπερχρεωμένου και άρα παραδείγματος προς αποφυγή από πρότυπο ανάπτυξης είναι ένα ανθρωπιστικό ατύχημα και ένα πατριωτικό δυστύχημα και αυτού του είδους οι αλητείες δε συγχωρούνται.
Ποιοι είναι οι δείκτες ανάπτυξης ενός τόπου και μάλιστα ενός μικρού απομακρυσμένου, ακριτικού νησιού στη παραμεθόριο περιοχή της χώρας προς ανατολάς; Δεν είναι:
Οι δημογραφικοί που είχαν στην Τήλο άλμα της τάξης του 100%;
οι δείκτες των επιχειρούντων με αύξηση 1000%;
η αύξηση της παραγωγικής βάσης με βασική δραστηριότητα τον τουρισμό αστρονομικών διαστάσεων της τάξης του 2000%;
το ρεκόρ της ηλιακής σύνθεσης που συνοψίζει κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες με αυτόν του 50% νέους ποσοστό που στην αρχή αυτής της προσπάθειας ήταν μόλις 5%;
η άποψη της Ε.Ε. ότι η Τήλος είναι η μόνη και παράδειγμα προς μίμηση με αξιόλογη προσπάθεια για την βιοποικιλότητα;
δεν είναι δείκτης τα διεθνή βραβεία για τις νέες επιτυχίες στην αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος;
Κάναμε μία μεγάλη και ωραία προσπάθεια. Ένα ταξίδι ζωής και ελπίδας που μας γέμισε πληγές αλλά και περηφάνια για μια ύπαρξη ουσίας και ανθρώπινου μεγαλείου που πηγάζει από την εκτέλεση του χρέους προς τον Άνθρωπο και την πατρίδα.
Η συμβολή σ' αυτή τη προσπάθεια της κεντρικής κυβέρνησης ήταν αποσπασματικά απούσα μέχρι και αντίρροπη.
Περάσαμε πολιτικούς διωγμούς γνωστούς στο πανελλήνιο. Θυμίζω π.χ. την ΟΜΟΦΩΝΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕΔΚΕ στη Ρόδο (ας είναι καλά ο Γιαννόπουλος και ο Κουκουλόπουλος) σαν παράδειγμα αυτής της αντίρροπης δράσης προς το αναπτυξιακό μας πρόγραμμα της κυβέρνησης για να τεκμηριώσω υπερκομματικά αυτή τη διαπίστωση.
Περάσαμε όλων των ειδών τους ελέγχους και τα δικαστήρια (ας είναι καλά ο Κωστόπουλος) για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε κλέφτες αλλά απλοί άνθρωποι που έχουν ένα ελάττωμα: Θεωρούν απαράβατο όρο ανθρώπινης επιβίωσης την εκτέλεση του καθήκοντος για τα ανθρωπιστικά και εθνικά δίκαια υπερασπίζοντας τα με ταυτόχρονη οικονομική επιτυχία που αν είχαμε τέτοιου μεγέθους συνολικά στη χώρα αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δε θα βρισκόταν σ' αυτή τη δεινή θέση.
Αναγκαστήκαμε να δανειστούμε χρήματα που μας στέρησε η κεντρική κυβέρνηση (τα τακτικά έσοδα είναι στο 50% των ανελαστικών δαπανών) για να πραγματοποιήσουμε το σχέδιό μας.
Το σχέδιο αυτό πέτυχε. Η Ελλάδα κέρδισε. Μόνο που άλλος πλήρωσε (ο Δήμος) και άλλος εισπράττει το “κράτος” και έτσι το δεύτερο προκειμένου να μη χάσει ούτε ένα μέρος από αυτές τις εισπράξεις μας αναρτά σ' όλα τα περίπτερα και τα site ως πρωταθλητές της χρεοκοπίας.
Η μεγάλη πολιτική, ανθρωπιστική και πατριωτική αλητεία, και γι' αυτό απαράδεκτη, είναι το γεγονός ότι αν αυτή η μικρογραφία του τι πρέπει να κάνει η χώρα σήμερα μ' αυτό που δανείζεται για να μεγιστοποιήσει τον παραγόμενο πλούτο και να ξεπεράσει την κρίση καταδικασθεί και αντιμετωπισθεί έτσι τότε σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρεθήκαμε, που είμαστε σαν χώρα και εγκληματικά οδυνηρό, δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουμε, που πρέπει να πάμε.
Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο πρωθυπουργού και σ' αυτόν απευθύνομαι:
Κύριε Πρωθυπουργέ, τα τακτικά μας έσοδα τα τελευταία χρόνια μειώθηκαν περίπου 20%. Αν τα μειώσουν ακόμη περισσότερο τότε το ποσοστό των δανείων θα εκτοξευθεί σε παγκόσμιο ρεκόρ. Αντί δηλαδή να πάμε εκεί που οριοθετήσατε ως εθνική ανάγκη και γι' αυτό να διατηρηθεί “το νησί και Δήμος” με την Τ.Α. κυβερνείο, κατρακυλάμε στα επίπεδα διαχείρισης (ούτε καν κοινότητας αλλά) σωματείου περιθωριακής ομάδας.
Αγαπητέ Γιώργο,
Ο Αλιφέρης να πληρώσει γιατί ήταν επιλογή του να τα βάλει με τους βολεμένους, με τα πολιτικοδικαστικά καρτέλ, με το πελατειακό κράτος, με τα συμφέροντα που λυμαίνονται τη μιζέρια μιας περιοχής που μπορεί με άλλες πολιτικές να ζήσει δύο Ελλάδες.
Δε μπορεί να πληρώσει όμως η Τήλος που σήμερα διασύρεται και πάνω απ' όλα δεν μπορεί να αφήσουμε να κατασυκοφαντηθεί μία προσπάθεια που όπως εσύ είπες πρέπει να είναι πιλότος και πρότυπο ανάπτυξης γιατί αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας στην τεράστια προσπάθεια που κάνεις αψηφώντας κομματικό, πολιτικό και προσωπικό κόστος έχοντας ανάψει και καις όλα αυτά σαν πασχαλινή λαμπάδα για να μη χάσει το έθνος το δικαίωμα στην ελπίδα.
Υ.Γ.1
Η εθνική οικονομία κάθε χρόνο εισπράττει πολλαπλάσια από αυτό που εμφανίζεται ως χρέος του Δήμου Τήλου από τον παραγόμενο πλούτο με την ανάπτυξη που πέτυχε και εξοικονομεί πολλαπλάσια από δράσεις αναπτυξιακές (π.χ η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων) απήλλαξε την πολιτεία από ένα κόστος τουλάχιστον στα 17 χρόνια της Δημοτικής αρχής 15 εκατομμύρια ευρώ.
Συγχαρητήρια
Υ.Γ.2
Δυστυχώς δε βρέθηκε κανείς να υποστηρίζει όλα αυτά, αναρτήθηκαν παντού με κάποια σχόλια, μα αυτό που μένει είναι αυτό που καταγγέλλουμε. Το πιο οδυνηρό!!! το ίδιο έκαναν και κάποιοι πατριώτες της Τήλου.
Συλλυπητήρια
Υ.Γ.3
Τις αλητείες δεν τις κάνουν μόνο αλήτες αλλά και οι μικροί και ανίκανοι για τους οποίους δεν υπάρχει έλεος αφού έκαναν τις αρχές αρχί@.
Σιχτίρια
Τάσος Αλιφέρης
Πηγή: tilos.gr