Θα πέφτουν αστέρια με ρυθμό 100 ανά ώρα απόψε, βράδυ Δευτέρας, οπότε κορυφώνεται το φαντασμαγορικό φαινόμενο των διαττόντων περσείδων.
Τα «πεφταστέρια» είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ. αφήνοντας φωτεινά ίχνη καθώς διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση.
Οι Περσείδες θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα, φωτεινά και με μακριές πύρινες «ουρές».
Τα συγκεκριμένα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά τον Ιούλιο, ενώ σταδιακά πυκνώνουν και διαρκούν ως το τέλος Αυγούστου. Είναι ορατά και με γυμνά μάτια, κυρίως το ξημέρωμα.
Ανάλυση της NASA για τα έτη 2008-2013 δείχνει πως οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο μόνο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν το όνομά τους.
Οι Περσείδες προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης -ο οποίος διαθέτει έναν τεράστιο πυρήνα διαμέτρου 26χλμ και για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος τον Δεκέμβριο του 1992- χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο.
Τα «πεφταστέρια» είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ. αφήνοντας φωτεινά ίχνη καθώς διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση.
Οι Περσείδες θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα, φωτεινά και με μακριές πύρινες «ουρές».
Τα συγκεκριμένα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά τον Ιούλιο, ενώ σταδιακά πυκνώνουν και διαρκούν ως το τέλος Αυγούστου. Είναι ορατά και με γυμνά μάτια, κυρίως το ξημέρωμα.
Ανάλυση της NASA για τα έτη 2008-2013 δείχνει πως οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο μόνο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν το όνομά τους.
Οι Περσείδες προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης -ο οποίος διαθέτει έναν τεράστιο πυρήνα διαμέτρου 26χλμ και για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος τον Δεκέμβριο του 1992- χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο.