Την παρακολουθούμε από τις πρώτες της στιγμές αυτήν την προσπάθεια του Grekland Panorama. Και αυτό που σκεφτόμαστε τώρα που ολοκληρώθηκε και πέτυχε και το «στοίχημα» της δεύτερης διοργάνωσης, είναι ότι τελικά, η απλότητα ενός σχεδίου, όσο δύσκολη και αν είναι......για άλλους λόγους, η υλοποίησή του, κάνει τη διαφορά. Η φιλοσοφία της Grekland Panorama είναι μεγαλοφυώς απλή: είτε έχουν έρθει στην Ελλάδα είτε όχι, προσφέρεις στο κοινό, χωρίς κόστος, τη δυνατότητα να περάσουν καλά για λίγες ώρες μέσα σε έναν χώρο γεμάτο εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές, μελωδίες, ελληνική παράδοση και προιόντα. Αυτή η δυνατότητα έχει ιδιαίτερη σημασία σε μία χώρα όπου π.χ. τον Νοέμβριο είχε συνολικά πέντε ώρες ηλιοφάνειας (!) και όπου πληρώνεις για ο,τιδήποτε πάρεις.
Από την άλλη πλευρά, διευκολύνεις και αυτούς που θέλουν να πουλήσουν Ελλάδα, εν προκειμένω tour operators, τουριστικά γραφεία, ελληνικά προιόντα κοκ. καλύτερα στους πελάτες τους, προσφέροντας την πλατφόρμα και την αφορμή. Δεν ξεχνιέται εύκολα το χαμόγελο έως τα αυτιά υψηλόβαθμου στελέχους ενός εκ των μεγαλύτερων tour operators που κάποια στιγμή το απόγευμα του Σαββάτου, αναφώνησε στους διοργανωτές «we are selling like crazy!” (πουλάμε σαν τρελοί)...
Όταν κινητοποιείται και κινητροδοτείται η ζήτηση με αυτόν τον τρόπο, είναι πλέον στο χέρι της προσφοράς να βρει τον τρόπο να είναι εκεί. Μικρομεσαίος ή μεγάλος, προορισμός ή επιχείρηση, με ένα κόστος προσιτό και λογικό για τα εκθεσιακά δεδομένα, συμμετέχει σε αυτό το «πανόραμα» Ελλάδας και έχει πρόσβαση και στον επαγγελματία της τουριστικής αγοράς και στον τελικό αποδέκτη, τον πελάτη-επισκέπτη.
Αυτό που επίσης απέδειξε το Grekland Panorama, είναι η δύναμη της γαστρονομίας και των καλών παραδοσιακών ελληνικών προιόντων. Ακόμα και εκείνων που εμείς θεωρούμε αυτονόητα και ταπεινά. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση που τα 12.000 μήλα Ζαγοράς που μοιράστηκαν δωρεάν στην έκθεση ή τα κριτσινάκια από την Κρήτη, έγιναν κυριολεκτικά ανάρπαστα, με τους Σουηδούς να ρωτάνε τους διοργανωτές ξανά και ξανά, «αν μπορούν να πάρουν ένα».Λάδι, ελιές, τυριά, γιαούρτια, βότανα και αρωματικά φυτά, παξιμάδια, σαρδέλλες, εξαφανίζονταν με ρυθμό πολυβόλου.
Οι ουρές που σχηματίζονταν στα περίπτερα όπου διοργανώθηκε κάποιας μορφής γαστρονομική επίδειξη, όπως π.χ. στην Ήπειρο, ήταν τεράστιες. Και αν δεν έβλεπε κανείς την ουρά που έκαναν οι Σουηδοί στο περίπτερο ενός ξενοδοχείου από τη Σάμο, όπου έφτιαχναν... «φραπεδάκι» και ελληνικό καφέ, δεν θα το πίστευε! Γενικά, πάντως, οι Σουηδοί λατρεύουν τις ουρές...
Ένα από τα μεγάλα σουξέ της έκθεσης φέτος, ήταν οι μοναχοί από την Ιερά Μονή Αγ. Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σαρώφ, οι γνωστοί μας «παπαροκάδες». Ήρθαν με τα προιόντα τους και σάρωσαν!
Και σε αυτά, να προσθέσουμε τα χαμόγελα παιδιών και γονέων στο θεματικό «πάρκο» του «Χαμόγελο του Παιδιού», τις κληρώσεις ταξιδιών και δώρων που γίνονταν κάθε ώρα, τα παραδοσιακά χορευτικά, την εντυπωσιακή πέργκολα στην είσοδο από την οποία κρέμονταν ματσάκια ρίγανης, θυμαριού, φασκόμηλου, λεβάντας, δυόσμου, πλεξούδες σκόρδων, υπό τον ήχο τζιτζικιών και απαλού κύματος στην παραλία (τα πιτσιρίκια έψαχναν τα τζιτζίκια και οι μεγάλοι κοντοστέκονταν να μυρίσουν τα ματσάκια) τις τεράστιες οθόνες του χώρου που έπαιζαν ορισμένα από τα φανταστικά βιντεάκια από διάφορες περιοχές της χώρας.
Όλα αυτά φυσικά, δεν είναι τυχαία. Ούτε έγιναν από τη μία μέρα στην άλλη. Ακόμα και μία απλή ιδέα, ένα όραμα, χρειάζεται χρόνο να ωριμάσει και μία υπεράνθρωπη προετοιμασία για να υλοποιηθεί και κατ’ ευχήν, να πετύχει.
Φαίνεται, όμως, ότι μία στρατηγική marketing που βασίζεται στις βασικές αρχές της ελληνικής φιλοξενίας και της προσφοράς, με τους κατάλληλους υποστηρικτές, μπορεί να οδηγήσει σε μικρά «θαύματα». Όπως το να γίνεται μία έκθεση αποκλειστικά για την Ελλάδα, μία από τις μεγαλύτερες εκθεσιακές διοργανώσεις σε μία ξένη χώρα.
Από αυτά που τόση ανάγκη έχει ο ελληνικός τουρισμός και αυτή η πολύπαθη χώρα μας, αυτήν την περίοδο.
Μπράβο στη North Events και στον Λεωνίδα Μπαμπάνη που ξεκίνησε με τους "300" του και έφερε μυριάδες!
Tourism Lobby
