Τόσοι κορυφαίοι οικονομολόγοι και έκαναν λάθος; Δεν ήξεραν; Tι λέει το ΔΝΤ; Ότι στην περίπτωση της Ελλάδας αναγκάστηκε να αποδεχτεί μια λύση που δεν επιθυμούσε το ίδιο. Ότι θα έπρεπε η Ελλάδα είτε να αφεθεί η να χρεοκοπήσει, είτε να επιλεγεί μία άλλη θεραπεία. Μας λένε δηλαδή ότι πιάστηκαν αμερικανάκια από τους πονηρούς Ευρωπαίους. Όσοι πιστεύουν ότι Αμερικανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Βραζιλιάνοι, Ινδοί και λοιποί έπεσαν θύματα της Μέρκελ και της παρέας της, ας το σκεφτούν και πάλι.
Κι ας αναζητήσουν τι είναι εκείνο που μπορεί να κρύβεται πίσω από την σκληρή διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου και με την Ελλάδα για άλλη μια φορά στον ρόλο της ωραίας Ελένης.
Στην «παραδοχή» του «λάθους» βρήκαν ευκαιρία οι αντιμνημονιακοί να δηλώσουν την πεποίθησή τους ότι οι εξελίξεις τους δικαιώνουν. Αν αποτελεί δικαίωση η εναλλακτική του «ξαφνικού θανάτου» ή η υιοθέτηση μιας πιο σκληρής πολιτικής από εκείνη του μνημονίου, τότε τα λόγια χάνουν την αξία τους. Διότι δεν ανέφερε το ΔΝΤ ότι δεν χρειαζότανε η λιτότητα. Εκείνο που είπε είναι ότι συναίνεσε για λόγους πολιτικής σε μία πιο... ήπια λύση από εκείνη που θα επιθυμούσε!
Στην πραγματικότητα λένε και πάλι την μισή αλήθεια. Θα ήθελαν να ακολουθήσουν πιο δραστικές λύσεις, αλλά δεν μπορούσαν. Έθεταν σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρωζώνη. Τώρα που ο κίνδυνος αυτός έχει απομακρυνθεί σε έναν βαθμό, νιώθουν και πάλι την υποχρέωση να ανοίξουν εκ νέου το βασικό ζήτημα που τους απασχολεί: Πότε η ΕΚΤ θα εκδώσει ευρωομόλογα; Οι Αμερικανοί και οι Ιάπωνες τροφοδοτούν κάθε μήνα τον πλανήτη με περίπου 140 δισ. δολάρια. Είναι η σειρά και της Ευρώπης να παίξει με τους ίδιους όρους και να ελαφρύνει τις πλάτες των υπολοίπων που κοντεύουν να λυγίσουν από το βάρος. Μόνο που αυτό σημαίνει ότι οι πλούσιες χώρες της Βόρειας Ευρώπης θα χρειαστεί να παραχωρήσουν την οικονομική τους πολιτική στις Βρυξέλλες κι αυτό δεν το θέλουν...
Για άλλη μία φορά η Ελλάδα επιλέγεται ως πεδίο αντιπαράθεσης των «μεγάλων». Το ΔΝΤ απαιτεί από την Ευρώπη να σταματήσει τις υπεκφυγές και να κουρέψει τα διακρατικά δάνεια. Ζητάει να σεβαστεί η Ευρώπη τις αποφάσεις που η ίδια έχει πάρει σε παλιότερες συνόδους κορυφής και οι οποίες θα οδηγούσαν πιο κοντά στο μοντέλο που έχουν οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης για την ΕΕ.
Η Ελλάδα είναι απλά ένα πεδίο μάχης. Κι αυτό συνεπάγεται έναν μεγάλο κίνδυνο: Απώλειες στον άμαχο πληθυσμό. Οι άλλοι έχουν φέρει τους στρατιώτες τους. Εμείς διαθέτουμε μόνο αμάχους και οι μεγάλοι στρατοί δεν δίνουν σημασία στους άμαχους ιθαγενείς.
Του Θανάση Μαυρίδη από capital.gr
Κι ας αναζητήσουν τι είναι εκείνο που μπορεί να κρύβεται πίσω από την σκληρή διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου και με την Ελλάδα για άλλη μια φορά στον ρόλο της ωραίας Ελένης.
Στην «παραδοχή» του «λάθους» βρήκαν ευκαιρία οι αντιμνημονιακοί να δηλώσουν την πεποίθησή τους ότι οι εξελίξεις τους δικαιώνουν. Αν αποτελεί δικαίωση η εναλλακτική του «ξαφνικού θανάτου» ή η υιοθέτηση μιας πιο σκληρής πολιτικής από εκείνη του μνημονίου, τότε τα λόγια χάνουν την αξία τους. Διότι δεν ανέφερε το ΔΝΤ ότι δεν χρειαζότανε η λιτότητα. Εκείνο που είπε είναι ότι συναίνεσε για λόγους πολιτικής σε μία πιο... ήπια λύση από εκείνη που θα επιθυμούσε!
Στην πραγματικότητα λένε και πάλι την μισή αλήθεια. Θα ήθελαν να ακολουθήσουν πιο δραστικές λύσεις, αλλά δεν μπορούσαν. Έθεταν σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρωζώνη. Τώρα που ο κίνδυνος αυτός έχει απομακρυνθεί σε έναν βαθμό, νιώθουν και πάλι την υποχρέωση να ανοίξουν εκ νέου το βασικό ζήτημα που τους απασχολεί: Πότε η ΕΚΤ θα εκδώσει ευρωομόλογα; Οι Αμερικανοί και οι Ιάπωνες τροφοδοτούν κάθε μήνα τον πλανήτη με περίπου 140 δισ. δολάρια. Είναι η σειρά και της Ευρώπης να παίξει με τους ίδιους όρους και να ελαφρύνει τις πλάτες των υπολοίπων που κοντεύουν να λυγίσουν από το βάρος. Μόνο που αυτό σημαίνει ότι οι πλούσιες χώρες της Βόρειας Ευρώπης θα χρειαστεί να παραχωρήσουν την οικονομική τους πολιτική στις Βρυξέλλες κι αυτό δεν το θέλουν...
Για άλλη μία φορά η Ελλάδα επιλέγεται ως πεδίο αντιπαράθεσης των «μεγάλων». Το ΔΝΤ απαιτεί από την Ευρώπη να σταματήσει τις υπεκφυγές και να κουρέψει τα διακρατικά δάνεια. Ζητάει να σεβαστεί η Ευρώπη τις αποφάσεις που η ίδια έχει πάρει σε παλιότερες συνόδους κορυφής και οι οποίες θα οδηγούσαν πιο κοντά στο μοντέλο που έχουν οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης για την ΕΕ.
Η Ελλάδα είναι απλά ένα πεδίο μάχης. Κι αυτό συνεπάγεται έναν μεγάλο κίνδυνο: Απώλειες στον άμαχο πληθυσμό. Οι άλλοι έχουν φέρει τους στρατιώτες τους. Εμείς διαθέτουμε μόνο αμάχους και οι μεγάλοι στρατοί δεν δίνουν σημασία στους άμαχους ιθαγενείς.
Του Θανάση Μαυρίδη από capital.gr