Ένα άρθρο αφιερωμένο στην ελληνική οικονομική κρίση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στη βελγική εφημερίδα La Libre Belgique, επαναφέρει το ζήτημα των ευθυνών όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης -που όπως προκύπτει από το κείμενο γνώριζε τη σοβαρή κατάσταση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ήδη από την αρχή του 2008- αλλά και εκείνων της ελληνικής κυβέρνησης, επικεφαλής της οποίας ήταν τότε ο συντηρητικός Κώστας Καραμανλής.
Το ζήτημα των ευθυνών για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας λίγο πριν την επιβολή του πρώτου Μνημονίου, προσεγγίζει το άρθρο του ιταλικού ειδησεογραφικού πρακτορείου, αναπαράγοντας δημοσίευμα του βελγικού Τύπου:
Μάλιστα όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο τότε πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε επισκεφτεί με πάσα μυστικότητα δύο φορές την Αθήνα, για να εξηγήσει στον Καραμανλή τη σοβαρότητα της κατάστασης και να τον πείσει να λάβει επείγοντα μέτρα για να σταματήσει τον κατήφορο, αλλά χωρίς επιτυχία.
Ο Καραμανλής δεν έκανε απολύτως τίποτα παρότι γνώριζε ότι το καράβι της Ελλάδας πορευόταν κατευθείαν στα βράχια, γιατί "σκέφτηκε" ότι θα του ήταν βολικό να πετάξει την "καυτή πατάτα" στον σοσιαλιστή Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος εντωμεταξύ έκανε το λάθος να ζητάει επιμόνως πρόωρες εκλογές.
Η προσφυγή στις κάλπες και η εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας πρόσφερε στον Καραμανλή τη δυνατότητα να αποτραβηχτεί από την πολιτική σκηνή αφήνοντας πίσω του μια χώρα στο χείλος της καταστροφής, γεγονός που εξάγεται και από τις επιστολές που είχε στείλει το 2008 ο τότε υπουργός Οικονομικών, Πέτρος Δούκας και είχαν δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα Το Βήμα, στις 31 Ιουλίου 2011.
Απόσπασμα του δημοσιεύματος του ιταλικού πρακτορείου.
Σύμφωνα με εκείνο το δημοσίευμα, πράγματι, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, ο Δούκας είχε προειδοποιήσει τον Καραμανλή για όλα όσα θα συνέβαιναν και ότι το κράτος θα χρειαζόταν άλλα 40 δισεκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες του προϋπολογισμού του 2009, ποσό το οποίο στο τέλος έφτασε τα 48 δισεκατομμύρια. Οι προσπάθειες του Δούκα είχαν επιβεβαιωθεί και από τον Γιώργο Αλογοσκούφη, τότε υπουργό Οικονομίας της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος είχε παραδεχτεί σε συνέντευξη του στην ίδια εφημερίδα, ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε την σοβαρότητα της κατάστασης.
"Αλλά στις προτάσεις μου για τη λύση του προβλήματος, ο Καραμανλής απάντησε 'βλέπουμε πιο μετά'", υποστήριξε ο Αλογοσκούφης. Ακόμη κι ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, ο άνθρωπος που έφερε την Ελλάδα στην ευρωζώνη, κατηγόρησε τον Καραμανλή ότι ακολούθησε μια λαϊκίστικη πολιτική επιβαρύνοντας τη δημόσια διοίκηση με άλλους 150.000 υπαλλήλους και ότι μέσα στα πεντέμισι χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 130 δισεκατομμύρια, φτάνοντας το 2009 το 129% του ΑΕΠ, από το 95,4% όπου ήταν το 2003.
Μ' αυτόν τον τρόπο προέκυψε η κρίση που έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν την πτώχευση και την έξοδο της από την ευρωζώνη, κάτι που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Αλλά σήμερα, ένα χρόνο μετά τη διπλή εκλογική αναμέτρηση που οδήγησε στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας, η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο κίνδυνος της πτώχευσης έχει απομακρυνθεί από τον ορίζοντα, κανένας δεν κάνει πια λόγο για έξοδο από την ευρωζώνη και δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι μέσα στον επόμενο χρόνο η χώρα θα επιστρέψει στις αγορές.
Επομένως, η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση, αργά αλλά με αποφασιστικά βήματα, εφαρμόζοντας ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης, γνωστό ως Μνημόνιο Αρ. 1, το οποίο είχε υπογραφεί το 2010 από τον τότε πρωθυπουργό Παπανδρέου και τους διεθνείς εταίρους παρά τις σκληρές αντιδράσεις από την εσωτερική του αντιπολίτευση.
Στην ουσία πρόκειται για το ίδιο σχέδιο -με κάποιες επικαιροποιήσεις- που σήμερα συνεχίζει η κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τότε -ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας- το θεωρούσε καταστροφικό για τη χώρα.
"Το Μνημόνιο", έλεγε ο Σαμαράς τον Αύγουστο του 2010, "δεν θα εξυγιάνει τα οικονομικά του κράτους, θα καταπνίξει την οικονομία και θα συνθλίψει την ελληνική κοινωνία" και πρότεινε στον Φώτη Κουβέλη, ηγέτη της Δημοκρατικής Αριστεράς, να σχηματίσουν ένα κοινό μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο ενώ κατηγορούσε τον Παπανδρέου ως υπεύθυνο για την κατάσταση.
Πράγματι, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θεωρεί ακόμα και σήμερα τον Παπανδρέου και το κόμμα του, το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, ως υπεύθυνους για όλα τα δεινά της χώρας. Και ίσως δεν μπορούμε να τους δώσουμε εντελώς άδικο, δεδομένου ότι η βόμβα της κρίσης εξερράγη στα χέρια του Παπανδρέου, αλλά έτσι πέρασε σε δεύτερο πλάνο ο κύριος υπεύθυνος, ή αλλιώς ο προκάτοχος του Κώστας Καραμανλής.
e-go.gr
Το ζήτημα των ευθυνών για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας λίγο πριν την επιβολή του πρώτου Μνημονίου, προσεγγίζει το άρθρο του ιταλικού ειδησεογραφικού πρακτορείου, αναπαράγοντας δημοσίευμα του βελγικού Τύπου:
Μάλιστα όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο τότε πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε επισκεφτεί με πάσα μυστικότητα δύο φορές την Αθήνα, για να εξηγήσει στον Καραμανλή τη σοβαρότητα της κατάστασης και να τον πείσει να λάβει επείγοντα μέτρα για να σταματήσει τον κατήφορο, αλλά χωρίς επιτυχία.
Ο Καραμανλής δεν έκανε απολύτως τίποτα παρότι γνώριζε ότι το καράβι της Ελλάδας πορευόταν κατευθείαν στα βράχια, γιατί "σκέφτηκε" ότι θα του ήταν βολικό να πετάξει την "καυτή πατάτα" στον σοσιαλιστή Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος εντωμεταξύ έκανε το λάθος να ζητάει επιμόνως πρόωρες εκλογές.
Η προσφυγή στις κάλπες και η εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας πρόσφερε στον Καραμανλή τη δυνατότητα να αποτραβηχτεί από την πολιτική σκηνή αφήνοντας πίσω του μια χώρα στο χείλος της καταστροφής, γεγονός που εξάγεται και από τις επιστολές που είχε στείλει το 2008 ο τότε υπουργός Οικονομικών, Πέτρος Δούκας και είχαν δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα Το Βήμα, στις 31 Ιουλίου 2011.
Απόσπασμα του δημοσιεύματος του ιταλικού πρακτορείου.
Σύμφωνα με εκείνο το δημοσίευμα, πράγματι, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, ο Δούκας είχε προειδοποιήσει τον Καραμανλή για όλα όσα θα συνέβαιναν και ότι το κράτος θα χρειαζόταν άλλα 40 δισεκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες του προϋπολογισμού του 2009, ποσό το οποίο στο τέλος έφτασε τα 48 δισεκατομμύρια. Οι προσπάθειες του Δούκα είχαν επιβεβαιωθεί και από τον Γιώργο Αλογοσκούφη, τότε υπουργό Οικονομίας της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος είχε παραδεχτεί σε συνέντευξη του στην ίδια εφημερίδα, ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε την σοβαρότητα της κατάστασης.
"Αλλά στις προτάσεις μου για τη λύση του προβλήματος, ο Καραμανλής απάντησε 'βλέπουμε πιο μετά'", υποστήριξε ο Αλογοσκούφης. Ακόμη κι ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, ο άνθρωπος που έφερε την Ελλάδα στην ευρωζώνη, κατηγόρησε τον Καραμανλή ότι ακολούθησε μια λαϊκίστικη πολιτική επιβαρύνοντας τη δημόσια διοίκηση με άλλους 150.000 υπαλλήλους και ότι μέσα στα πεντέμισι χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 130 δισεκατομμύρια, φτάνοντας το 2009 το 129% του ΑΕΠ, από το 95,4% όπου ήταν το 2003.
Μ' αυτόν τον τρόπο προέκυψε η κρίση που έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν την πτώχευση και την έξοδο της από την ευρωζώνη, κάτι που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Αλλά σήμερα, ένα χρόνο μετά τη διπλή εκλογική αναμέτρηση που οδήγησε στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας, η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο κίνδυνος της πτώχευσης έχει απομακρυνθεί από τον ορίζοντα, κανένας δεν κάνει πια λόγο για έξοδο από την ευρωζώνη και δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι μέσα στον επόμενο χρόνο η χώρα θα επιστρέψει στις αγορές.
Επομένως, η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση, αργά αλλά με αποφασιστικά βήματα, εφαρμόζοντας ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης, γνωστό ως Μνημόνιο Αρ. 1, το οποίο είχε υπογραφεί το 2010 από τον τότε πρωθυπουργό Παπανδρέου και τους διεθνείς εταίρους παρά τις σκληρές αντιδράσεις από την εσωτερική του αντιπολίτευση.
Στην ουσία πρόκειται για το ίδιο σχέδιο -με κάποιες επικαιροποιήσεις- που σήμερα συνεχίζει η κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τότε -ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας- το θεωρούσε καταστροφικό για τη χώρα.
"Το Μνημόνιο", έλεγε ο Σαμαράς τον Αύγουστο του 2010, "δεν θα εξυγιάνει τα οικονομικά του κράτους, θα καταπνίξει την οικονομία και θα συνθλίψει την ελληνική κοινωνία" και πρότεινε στον Φώτη Κουβέλη, ηγέτη της Δημοκρατικής Αριστεράς, να σχηματίσουν ένα κοινό μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο ενώ κατηγορούσε τον Παπανδρέου ως υπεύθυνο για την κατάσταση.
Πράγματι, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θεωρεί ακόμα και σήμερα τον Παπανδρέου και το κόμμα του, το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, ως υπεύθυνους για όλα τα δεινά της χώρας. Και ίσως δεν μπορούμε να τους δώσουμε εντελώς άδικο, δεδομένου ότι η βόμβα της κρίσης εξερράγη στα χέρια του Παπανδρέου, αλλά έτσι πέρασε σε δεύτερο πλάνο ο κύριος υπεύθυνος, ή αλλιώς ο προκάτοχος του Κώστας Καραμανλής.
e-go.gr