Εταιρίες ή κοινοπραξίες εταιριών θα αναλάβουν κερδοφόρα και επιδοτούμενα δρομολόγια ολόκληρο το χρόνο, με ειδική μέριμνα τα μικρά νησιά
Ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων για το μέλλον της ακτοπλοΐας θα βρεθούν από τα τέλη του ερχόμενου Σεπτεμβρίου τόσο οι αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Ναυτιλίας όσο και οι εκπρόσωποι των ακτοπλοϊκών εταιρειών, που έχουν διαμηνύσει ότι εάν δεν υπάρξουν αλλαγές που θα στηρίζουν την ακτοπλοϊκό κλάδο θα αναγκαστούν να «δέσουν» πλοία τους επειδή θα αδυνατούν να τα λειτουργήσουν.
Να σημειωθεί ότι το μεταφορικό έργο των εταιριών σε επιβάτες και οχήματα, κατά τη διάρκεια του επταμήνου του 2012, είναι μειωμένο σε σχέση με πέρυσι, περίπου,, κατά 20%. Τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιριών παρά την αύξηση της κίνησης της τελευταίας εβδομάδες σε σχέση με τους υπόλοιπους μήνες του έτους, παραμένουν αρνητικά, διευρύνοντας το ποσοστό των ζημιών τους. Έτσι, υπό αυτές τις συνθήκες το υπουργείο Ναυτιλίας καλείται να προλάβει ενδεχόμενο «δέσιμο» πλοίων και τον κίνδυνο να μείνουν νησιά, κυρίως της «άγονης» γραμμής, χωρίς συγκοινωνία.
Κύκλοι του υπουργείου εκτιμούν ότι το πρόβλημα της ακτοπλοΐας δεν επιλύεται μόνο με μέτρα – ασπιρίνες, αλλά χρειάζεται κάτι περισσότερο αποτελεσματικό που θα αλλάξει τα δεδομένα λειτουργίας της ακτοπλοΐας. Για τον λόγο αυτό στους σχεδιασμούς του υπουργείου, όπως ανέφερε ο υπουργός Κωστής Μουσουρούλης, μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, είναι η επαναχάραξη του υπάρχοντος ακτοπλοϊκού δι8κτύουκ, ώστε να γίνει περισσότερο ευέλικτο, αποτελεσματικό και με μικρότερο κόστος για την Πολιτεία.
Πέντε ζώνες
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η νησιωτική χώρα, θα ομαδοποιηθεί σε συγκεκριμένο αριθμό Ζωνών, ενδεχομένως σε πέντε, στις οποίες θα συμπεριλαμβάνονται τα κερδοφόρα νησιά αλλά και τα επιδοτούμενα. Την εξυπηρέτηση των Ζωνών, θα αναλάβουν ακτοπλοϊκά οχήματα, τουλάχιστον δύο σε κάθε Ζώνη, ώστε να μην τίθεται θέμα ανταγωνισμού. Τα σχήματα αυτά θα δεσμεύονται να δρομολογούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους πλοία και να συνδέουν με τακτικά δρομολόγια τον Πειραιά με τα νησιά ή τα μεγαλύτερα νησιά με τα μικρότερα του ίδιου νησιωτικού συμπλέγματος.
Για παράδειγμα, τα Δωδεκάνησα θα αποτελούν μία «γεωγραφική Ζώνη» η οποία θα εξυπηρετείται από ένα κοινοπρακτικό σχήμα, το οποίο μπορεί να αποτελείται από μία ή περισσότερες εταιρίες, οι οποίες θα δεσμεύονται να συνδέουν τον Πειραιά με τα μεγάλα νησιά, όπως Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Πάτμος αλλά και με τα μικρότερα.
Η επιλογή του ακτοπλοϊκού σχήματος θα γίνεται μέσω διεθνούς μειοδοτικού διαγωνισμού για το σύνολο των γραμμών στις οποίες θα περιλαμβάνονται και οι «άγονες». Το ακτοπλοϊκό σχήμα που θα προσφέρει τα καλύτερο δίκτυο κάλυψης των νησιών και το πιο συμφέρον οικονομικό τίμημα θα εξασφαλίζει για ένα ή ακόμα και για περισσότερο χρόνια την αποκλειστική εκμετάλλευση της «ακτοπλοϊκής περιφέρειας».