Για δεύτερη
φορά, η Τήλος υποδέχτηκε το διεθνές ακαδημαϊκό συνέδριο Φιλοσοφίας της
Εκπαίδευσης που διοργανώνεται υπό την αιγίδα της Βρετανικής Κοινότητας
Φιλοσοφίας της Εκπαίδευσης [Philosophy of Education Society of Great Britain] (διοργάνωση: Δρ Μαριάννα
Παπαστεφάνου, Αν. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Κύπρου).
Όπως και πέρυσι, το συνέδριο είχε και φέτος το εξής θέμα: «Η Φιλοσοφία της
Εκπαίδευσης ως Βιωμένη Εμπειρία. Πλοηγώντας ανάμεσα σε Διχοτομίες Σκέψης και Πράξης» [Philosophy
of Education as a Lived Experience: Νavigating Through Dichotomies of Thought and
Action].
Το συνέδριο
ξεκίνησε στις 09 Ιουλίου και ολοκληρώθηκε στις 13 Ιουλίου με μεγάλη επιστημονική
επιτυχία και βιωματική ικανοποίηση των συνέδρων – παρά τα κάποια ατυχή και
αντίξοα συμβάντα (προβλήματα μεταφοράς των συνέδρων από και προς τη Ρόδο και
ένα μονοήμερο απαγορευτικό απόπλου λόγω ανέμων).
Νιώθουμε την
ανάγκη και φέτος να ευχαριστήσουμε τις αρχές και όλους τους κατοίκους του νησιού που με την αρμονική
συνεργασία με τη διοργανώτρια και την άρτια και φιλική εξυπηρέτηση όλων των συνέδρων κατάφεραν να
εδραιώσουν την ιδέα μιας Τήλου κατάλληλης
για τη συγκεκριμένη επιστημονική συνάντηση. Ευελπιστούμε ότι αυτή η ιδέα
μελλοντικά (και με την υπέρβαση σιγά-σιγά κάποιων δυσχερειών – κυρίως
συγκοινωνίας) θα μετατραπεί σε βεβαιότητα
και θα ισχυροποιηθεί: η Τήλος τότε δεν θα είναι απλά κατάλληλη για αυτές
τις δραστηριότητες αλλά ιδεώδης. Οι
προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο υπάρχουν, και για την ύπαρξη αυτών των προϋποθέσεων
οφείλεται ειδική μνεία στον αλησμόνητο Δήμαρχο Τάσο Αλιφέρη για όλα όσα είχε
κάνει και οραματιστεί για αυτό το νησί και για την αρχική στήριξη που μας
πρόσφερε πέρυσι στην πρώτη δειλή και διερευνητική μας προσπάθεια. Όπως και η
πρώτη μας προσπάθεια, έτσι και η δεύτερη ενέχει α+πορία με την αρχαιοελληνική πολλαπλή έννοια: ελλείψεις πόρων, εύκολης προσβασιμότητας στο
νησί, κλπ, και, άρα, ανάγκες για
ευρηματικές και απλές λύσεις, για εύρεση πόρου (= οδού, δρόμου) στα αδιέξοδα.
Αλλά ενέχει και απορία ως θαυμασμό (απορείν = θαυμάζειν) για την ιστορική
διάρκεια και ανθεκτικότητα του νησιώτικου πολιτισμού, για την αέρινη - και
κάποτε - απόκοσμη ομορφιά της Τήλου.
Συμμετείχαν
σύνεδροι (23 ομιλητές, κάποιοι από αυτούς καθιερωμένοι αλλά και κάποιοι
ανερχόμενοι στον κλάδο) από Κύπρο, Αγγλία, Σκωτία, Σουηδία, Νορβηγία, Γερμανία, Σλοβενία, Ισραήλ,
Βέλγιο, Πολωνία, ακόμη και από Κολομβία. Κάποιοι συνοδεύονταν και από τις
οικογένειές τους, αναιρώντας έτσι τον απομονωτισμό της ακαδημαϊκής δραστηριότητας από την υπόλοιπη
ζωή. Οι διεθνείς πρωτοτυπίες του συγκεκριμένου συνεδρίου που εγκαινιάστηκαν
πέρυσι διατηρήθηκαν και φέτος, και εμπλουτίστηκαν με προβολή ταινιών συναφών με
την εκπαίδευση στο συνεδριακό χώρο - για τον οποίο χώρο και την όλη βοήθεια
εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας στους κ.
Ηλία και Δικαία Χριστοφή). Το Ilidi παρέχει τη βασική προϋπόθεση, το καλά εξοπλισμένο
συνεδριακό περιβάλλον, για το συγκεκριμένο ακαδημαϊκό γεγονός.
Για τις υπόλοιπες
δραστηριότητές μας είμαστε και πάλι ευγνώμονες στο Δήμο Τήλου. Ιδιαίτερες
ευχαριστίες στη νέα Δήμαρχο Τήλου, την κ. Μαρία Καμμά-Αλειφέρη (και πολλές
ευχές για κάθε επιτυχία στο έργο της), στην κ. Αρχοντούλα Διακομανώλη που μας
μετέφερε το χαιρετισμό της Δημάρχου φιλικότατα και καλόδεχτα, στην κ. Σέβα
Αττιτή για όλη τη γραμματειακή της υποστήριξη αλλά, πάνω από όλα, για την
οικεία, θερμή και υπομονετική της βοήθεια. Πολλές ευχαριστίες και στον άψογου
επαγγελματισμού οδηγό του λεωφορείου, κ. Μάριο Βογιατζή που μας εξυπηρέτησε
πολύ ευέλικτα και υποστηρικτικά. Ευχαριστούμε επίσης για ιδιαίτερες
διευκολύνσεις τους κ. Μιχάλη και Κώστα Κυπραίο του Ηotel Eleni, τους κ. Στέλιο και Κατερίνα Χρυσάφη
του Livadia και Olympus, τον κ. Μιχάλη Σακελλάρη (Ταβέρνα Μιχάλης), τους κ.
Μερκούρη Μόσχο και Ηρακλή Σακελλάρη (Πέτρινο Cafe) και τους προαναφερθέντες Η. και Δ.
Χριστοφή. Για άλλη μια φορά νιώθουμε και εκφράζουμε βαθιά εκτίμηση για όλο τον
κόσμο του νησιού που και πάλι πρόβαλε και τίμησε την εικόνα της φιλόξενης,
δραστήριας και φιλότιμης Ελλάδας. Οι σύνεδροι χάρηκαν τις υπέροχες γεύσεις της Τήλου
και ενθαρρύνθηκαν να δοκιμάσουν πολλές εναλλακτικές επιλογές διασκέδασης,
διαφορετικά στέκια, να διαλέξουν οι ίδιοι καταλύματα ανάλογα με τις προσωπικές
τους ανάγκες και γούστα. Δεν αισθανθήκαμε ότι έπρεπε να προστατευθούν από, ή να
προειδοποιηθούν για, ο,τιδήποτε, ακριβώς επειδή έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε
όλους τους κατοίκους του νησιού. Και πραγματικά, δεν διαψευστήκαμε. Η Τήλος
δικαίωσε τη θέση που έχει στην καρδιά μας. Για αυτό και οι ευχαριστίες μας –
παρά τον εξ ανάγκης ενδεικτικά ονομαστικό τους χαρακτήρα – είναι γενικά προς όλο το νησί χωρίς
εξαιρέσεις.
Τέλος,
ευχαριστίες αναλογούν στη Βρετανική Κοινότητα Φιλοσοφίας της Εκπαίδευσης [Philosophy of Education Society of Great Britain] που με την αιγίδα του ονόματός της
πρόσθεσε την προϋπόθεση ενός αδιαμφισβήτητου διεθνούς ακαδημαϊκού κύρους στο
συνέδριο, και με την οικονομική της
δωρεά 750 Ευρώ (με την οποία καλύφθηκαν κάποια από τα οργανωτικά έξοδα) έδωσε
τη στοιχειώδη εν+πορία που απαιτείται
για την υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος. Οι ίδιοι οι σύνεδροι αξίζουν
ευχαριστίες για την καλή τους θέληση, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να
πραγματοποιηθεί το συνέδριο, αλλά και για τις υπερβάσεις τους: κάλυψαν και φέτος τα έξοδά τους αποκλειστικά
από κονδύλια των δικών τους πανεπιστημίων ή από προσωπικά τους κονδύλια χωρίς
την παραμικρή επιβάρυνση των Πανεπιστημίων Κύπρου ή Αιγαίου και χωρίς να
αφήσουν μια ωφελιμιστική λογική κέρδους και ζημιάς να τους οδηγήσει σε άλλα
συνέδρια (εντός των χωρών τους), με λιγότερες δαπάνες για εκείνους και ίσως πιο
πολύ ακαδημαϊκό συμφέρον και ενδιαφέρον. Τους ευχαριστώ και για μια άλλη
υπέρβαση: ακόμα και όταν συναντούσαν δυσκολίες και αναποδιές, με ηρεμία και
πραότητα κρατούσαν μόνο τα θετικά της όλης εμπειρίας, και με πολλή συγκίνηση
χαίρονταν το ηλιοβασίλεμα, την ποιητική μας βραδιά στον Άγιο Αντώνη, τις
αξιομνημόνευτες διαλέξεις στο Χαρκαδιό. Για αυτούς η φουρτουνιασμένη θάλασσα το σούρουπο δεν ήταν
ένα πρακτικό εμπόδιο δια+πορίας
(διέλευσης) αλλά ο οίνωψ πόντος του
Ομήρου, η σκοτεινή, κρασάτη θάλασσα (the wine-dark sea, όπως μου είπαν) , μια εικόνα που,
σε στιγμές, η Τήλος προσφέρει απλόχερα.
Σαν πόρος
ζωής στη σιωπή του πελάγους, η Τήλος που αναπνέει και δρα στο όριο μιας
αμφίβιας ανθρώπινης μοίρας, όπως θα έλεγε ο Νίκος Καββαδίας, γεμάτης φύκια και
ροδάνθη, υποβάλλει μια σχέση με τη φύση και τον τόπο που ίσως θα πρέπει οι
Νεοέλληνες να ξαναθυμηθούμε και να ξανασμιλέψουμε.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους,
Μαριάννα Παπαστεφάνου