«Aς είμαστε ειλικρινείς. Η ακτοπλοΐα, η οποία εξυπηρετεί 1,6 εκατομμύρια νησιωτών, επιδοτείται με πολύ μικρότερα ποσά απ’ ότι επιδοτούνται όλες οι άλλες μορφές συγκοινωνίας στη χώρα. Είτε οι αστικές συγκοινωνίες στα κέντρα των πόλεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, είτε σιδηροδρομικές συγκοινωνίες, οι οποίες ελάχιστα εξυπηρετούν επιβάτες, πολύ περισσότερο εμπορεύματα και έχουνε κοστίσει δισεκατομμύρια στον Έλληνα πολίτη».
Τα λόγια ανήκουν στον υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος παραδέχθηκε ότι η ακτοπλοΐα είναι ριγμένη σε σχέση με την αντιμετώπιση που έχουν οι άλλοι κλάδοι των μεταφορών, μιλώντας στην ημερίδα με θέμα: “Κρίσιμες ώρες στην Ακτοπλοΐα και τις συγκοινωνίες των ελληνικών νησιών: το πρόβλημα και οι πιθανές λύσεις”, που διοργάνωσε το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς (Ε.Β.Ε.Π) και ο Ελληνικός Επιμελητηριακός Σύνδεσμος Μεταφορών (Ε.Ε.ΣΥ.Μ.).
« Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, στις οποίες δεν μπορείς να φτιάξεις μεγάλες υποδομές, γιατί χρειάζεται κάθε μήνα να πληρώνεις το καράβι που πηγαίνει, το οποίο έχει «runningexpenses»,έχει πετρέλαιο, έχει πληρώματα, έχει «λιμανιάτικα», τα οποία πρέπει να συνεισφέρεις και δεν χωρούν μεγάλες επιδοτήσεις, δυστυχώς, επιδοτούνται σήμερα το 2014, με τα μισά περίπου χρήματα που επιδοτούνταν το 2008 ή το 2009. Τότε οι επιδοτήσεις άγγιζαν τα 130 εκατομμύρια στην ακτοπλοΐα, σήμερα μετά βίας ξεπερνούν τα 70. Παρόλα αυτά στόχος μας, προσπάθεια μας είναι να μη μειωθεί το δίκτυο των ακτοπλοϊκών συνδέσεων στη χώρα», δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας.
Όσο αφορά τις συζητήσεις με την Τρόϊκα τόνισε: «Οι συνθήκες, η Τρόϊκα μας λέει συνήθως στις συζητήσεις: «Μα καλά δεν μπορείτε να έχετε μια lowcost ακτοπλοΐα, - όπως συμβαίνει στις αεροπορικές συνδέσεις – και μία ακριβή ακτοπλοΐα υψηλών υπηρεσιών; Κοιτάξτε εγώ είμαι πολύ σαφής. Δε θέλω να ξαναγυρίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν πήρα το πρώτο καράβι νεαρός τότε. Ένα καράβι που δεν ήξερες πότε φεύγει και πότε φτάνει, δε 3η θέση, για να φθάσεις μετά από 17 ώρες στην Αμοργό. Χωρίς να μπορείς να πιεις ένα ποτήρι νερό, με συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες και τουριστικές συνθήκες πάνω στο καράβι, οι οποίες ταίριαζαν σε τριτοκοσμική χώρα και καθόλου σε μία σύγχρονη χώρα, που προσβλέπει στο τουριστικό της μέλλον και στην αύξηση του επιπέδου τόσο στην ποιότητα όσο και στην ασφάλεια στις υπηρεσίες της συγκοινωνίας» και προσέθεσε;
« Δεν είμαι σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να πάμε πίσω. Μέχρι σήμερα έχουμε αντισταθεί απέναντι σ’ αυτή την πίεση της Τρόϊκας. Γι’ αυτό είχα και την αγωνία να γυρίσω -από το ταξίδι μου στη Μάνη- ώστε να σας μεταφέρω αυτές τις συζητήσεις, που γίνονται αυτό το τελευταίο διάστημα. Διότι κάποια στιγμή θα πρέπει να βρούμε ένα κοινό τόπο. Να καθίσουμε να δούμε τα νούμερα κάτω ψυχρά. Διότι τα νούμερα είναι ψυχρά και πάνω σε αυτά και χωρίς ιδεοληψίες να τοποθετηθούμε».
Του Μηνά Τσαμόπουλου
newmoney.gr
Τα λόγια ανήκουν στον υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος παραδέχθηκε ότι η ακτοπλοΐα είναι ριγμένη σε σχέση με την αντιμετώπιση που έχουν οι άλλοι κλάδοι των μεταφορών, μιλώντας στην ημερίδα με θέμα: “Κρίσιμες ώρες στην Ακτοπλοΐα και τις συγκοινωνίες των ελληνικών νησιών: το πρόβλημα και οι πιθανές λύσεις”, που διοργάνωσε το Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς (Ε.Β.Ε.Π) και ο Ελληνικός Επιμελητηριακός Σύνδεσμος Μεταφορών (Ε.Ε.ΣΥ.Μ.).
« Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, στις οποίες δεν μπορείς να φτιάξεις μεγάλες υποδομές, γιατί χρειάζεται κάθε μήνα να πληρώνεις το καράβι που πηγαίνει, το οποίο έχει «runningexpenses»,έχει πετρέλαιο, έχει πληρώματα, έχει «λιμανιάτικα», τα οποία πρέπει να συνεισφέρεις και δεν χωρούν μεγάλες επιδοτήσεις, δυστυχώς, επιδοτούνται σήμερα το 2014, με τα μισά περίπου χρήματα που επιδοτούνταν το 2008 ή το 2009. Τότε οι επιδοτήσεις άγγιζαν τα 130 εκατομμύρια στην ακτοπλοΐα, σήμερα μετά βίας ξεπερνούν τα 70. Παρόλα αυτά στόχος μας, προσπάθεια μας είναι να μη μειωθεί το δίκτυο των ακτοπλοϊκών συνδέσεων στη χώρα», δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας.
Όσο αφορά τις συζητήσεις με την Τρόϊκα τόνισε: «Οι συνθήκες, η Τρόϊκα μας λέει συνήθως στις συζητήσεις: «Μα καλά δεν μπορείτε να έχετε μια lowcost ακτοπλοΐα, - όπως συμβαίνει στις αεροπορικές συνδέσεις – και μία ακριβή ακτοπλοΐα υψηλών υπηρεσιών; Κοιτάξτε εγώ είμαι πολύ σαφής. Δε θέλω να ξαναγυρίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν πήρα το πρώτο καράβι νεαρός τότε. Ένα καράβι που δεν ήξερες πότε φεύγει και πότε φτάνει, δε 3η θέση, για να φθάσεις μετά από 17 ώρες στην Αμοργό. Χωρίς να μπορείς να πιεις ένα ποτήρι νερό, με συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες και τουριστικές συνθήκες πάνω στο καράβι, οι οποίες ταίριαζαν σε τριτοκοσμική χώρα και καθόλου σε μία σύγχρονη χώρα, που προσβλέπει στο τουριστικό της μέλλον και στην αύξηση του επιπέδου τόσο στην ποιότητα όσο και στην ασφάλεια στις υπηρεσίες της συγκοινωνίας» και προσέθεσε;
« Δεν είμαι σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να πάμε πίσω. Μέχρι σήμερα έχουμε αντισταθεί απέναντι σ’ αυτή την πίεση της Τρόϊκας. Γι’ αυτό είχα και την αγωνία να γυρίσω -από το ταξίδι μου στη Μάνη- ώστε να σας μεταφέρω αυτές τις συζητήσεις, που γίνονται αυτό το τελευταίο διάστημα. Διότι κάποια στιγμή θα πρέπει να βρούμε ένα κοινό τόπο. Να καθίσουμε να δούμε τα νούμερα κάτω ψυχρά. Διότι τα νούμερα είναι ψυχρά και πάνω σε αυτά και χωρίς ιδεοληψίες να τοποθετηθούμε».
Του Μηνά Τσαμόπουλου
newmoney.gr