Με έκπληξη είδα στην «Καθημερινή της Κυριακής» ότι ο Αντώνης Σαμαράς αποποιείται κάθε ευθύνη για την αναστάτωση που επικρατεί στην κοινωνία, τους τελευταίους 30 μήνες. Με κομψό τρόπο ο Αλέξης Παπαχελάς προσπαθεί να του πει ότι ο ακραίος λόγος του, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, ήταν αυτός που έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους ενώ η επιμονή του για «εδώ και τώρα εκλογές» έθεσε τη χώρα εκτός τροχιάς για τέσσερις μήνες.
Και ο Πρωθυπουργός αντί να δώσει μια πειστική απάντηση λέει ότι ο ίδιος ήταν πάντα υπέρ της … ανάπτυξης!
Ο δημοσιογράφος θα μπορούσε βέβαια να του θυμίσει αυτά που έλεγε στα μπαλκόνια. Τότε που μιλούσε για προδοσίες, εθνικά εγκλήματα και ξένους που θέλουν να αγοράσουν φτηνά την Ελλάδα. Τότε που τα δεξιά του χέρια –και είχε πολλά δεξιά χέρια – δηλητηρίαζαν την ελληνική κοινωνία με σενάρια συνωμοσίας ανοίγοντας τον δρόμο στον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο. Ή πιστεύει κανείς ότι θα ψήφιζε ο κόσμος Χαϊκάλη για βουλευτή (με όλον τον σεβασμό στον ηθοποιό Χαϊκάλη) αν η Νέα Δημοκρατία δεν είχε παρουσιάσει την διακυβέρνηση ως σχολική εκδρομή; «Θα σας μοιράσουμε τα λεφτά που χάσατε και θα σας πούμε και ανέκδοτα».
Ακόμα καλύτερα θα ήταν αν ο Πρωθυπουργός απαντούσε, γιατί υποσχέθηκε όσα υποσχέθηκε στα … Ζάππεια. Ποια είναι τα ισοδύναμα μέτρα που θα πάρει για να μην κοπούν άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις; Πότε θα δώσει τις αυξήσεις στους χαμηλοσυνταξιούχους; Γιατί δεν μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές; Γιατί δεν διπλασίασε χρονικά τα επιδόματα ανεργίας; Γιατί δεν αποζημίωσε τους ομολογιούχους; Γιατί δεν κατήργησε το χαράτσι; Αστεία πράγματα, θα μου πείτε. Ναι αλλά αυτές ήταν οι γαλάζιες καλοκαιρινές υποσχέσεις.
Μάλιστα ο Πρωθυπουργός στην συνέντευξη του στην «Καθημερινή», παίρνει πίσω ακόμη και το λειψό «ουδείς αναμάρτητος» που είχε πει πρόσφατα επί γερμανικού εδάφους. «Απάντησα με ειρωνική διάθεση σε ένα ειρωνικό ερώτημα» δήλωσε. Δεν ξέρω ποιος συμβούλευσε τον Πρωθυπουργό να το παίξει ο αναμάρτητος του πολιτικού συστήματος αλλά του παρείχε πολύ κακή υπηρεσία. Ειδικά αυτή τη στιγμή που ο κόσμος καλείται να «δώσει» άλλα 11 δις (και κάτι ψιλά) το μόνο που δεν θέλει από τους πολιτικούς ηγέτες είναι να τον κοροϊδεύουν. Και θα το εκτιμούσε αν κάποιος μιλούσε επιτέλους με ειλικρίνεια. Να βγει δηλαδή ο Πρωθυπουργός και να αναλάβει τίμια τις ευθύνες του. Να πει έστω αυτά που λένε ιδιωτικώς στους δημοσιογράφους οι υπουργοί του. Ότι έπρεπε να είχαμε συμφωνήσει από το 2010 σε ένα εθνικό σχέδιο σωτηρίας της χώρας. Ότι χάσαμε πολύτιμο χρόνο με τις εκλογές. Ότι έτσι που τα κάναμε, το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Ότι έπρεπε να διδαχθούμε από το «λεφτά υπάρχουνε» του Παπανδρέου και το «έξω καρδιά» του Καραμανλή (που είχε υποσχεθεί ότι θα εξοικονομούσε 10 δις από την πάταξη της γραφειοκρατίας -τι πάω και θυμάμαι!).
«Κάποτε ο λαϊκισμός απέδιδε» ομολογεί σε ένα σημείο της συνέντευξης του ο Πρωθυπουργός. Δυστυχώς όμως δεν ήταν ένα ξέσπασμα αυτοκριτικής, ήταν η συμβουλή, λέει, που θα έδινε στον Αλέξη Τσίπρα φευ.
Σταύρος Θεοδωράκης
Protagon.gr