Η παγκοσμιοποίηση σκοτώνει τις μέλισσες, δεδομένου ότι τα παράσιτα και οι ασθένειες που τις προσβάλλουν μεταδίδονται γρήγορα σε όλο τον κόσμο εξαιτίας το ανοίγματος του εμπορίου. Οι προσπάθειες να βιομηχανοποιηθεί η γονιμοποίηση καθιστούν το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο, αναφέρεται σε μελέτη του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) στην οποία εκπέμπεται σήμα κινδύνου για τη μεγάλη μείωση του πληθυσμού των μελισσών σε μια προσπάθεια να σωθούν τα έντομα που είναι ζωτικής σημασίας για τις καλλιέργειες που μας παρέχουν τρόφιμα.
Ενα μεγάλο μέρος της μείωσης των πληθυσμών τους, που κυμαίνεται μέχρι 85% σε μερικές περιοχές, καταγράφεται στο βόρειο ημισφαίριο, γεγονός που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, ανάμεσα στους οποίους τα φυτοφάρμακα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, ένα θανατηφόρο παράσιτο που έχει επιπτώσεις μόνο στα είδη των μελισσών στο βόρειο ημισφαίριο, η απώλεια των ανθοφόρων φυτών και η μείωση του αριθμού των μελισσοκόμων στην Ευρώπη.
Ανακοπή
Οι προσπάθειες της βιομηχανικής γεωργίας να ανακόψει την πτώση στους πληθυσμούς των μελισσών, μέσω προγραμμάτων αναπαραγωγής και συγκέντρωσής τους σε τεράστιες κυψέλες επιδεινώνουν το πρόβλημα, επειδή οι βιομηχανοποιημένες κυψέλες δημιουργούν ιδανικές συνθήκες αναπαραγωγής για μερικά από τα ίδια τα παράσιτα και τις μυκητιακές ασθένειες που φαινομενικά ευθύνονται για πολλούς από τους θανάτους των μελισσών. Η μετακίνηση των κυψελών από το αγρόκτημα σε αγρόκτημα, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η γονιμοποίηση, μεταδίδει τις ασθένειες περαιτέρω. Από την άλλη, η αυξανόμενη χρήση των φυτοφαρμάκων, που απορροφώνται από τα φυτά και μπορούν να φτάσουν στη γύρη και το νέκταρ, αποτελεί έναν ακόμη σοβαρό παράγοντα που ευθύνεται για τη μείωση του πληθυσμού των μελισσών, σύμφωνα με το UNEP. Ο συνδυασμός μερικών φυτοφαρμάκων, διαμορφώνει ένα ενδεχομένως θανατηφόρο κοκτέιλ που μπορεί να βλάψει την αίσθηση της κατεύθυνσης και της μνήμης στις μέλισσες. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, επίσης, δυσκολεύει τις μέλισσες να εντοπίσουν τα φυτά, αφού οι οι μυρωδιές που προέρχονται από τα άνθη τους μπορούσαν να «ταξιδέψουν» 800 μέτρα τον 19ο αιώνα και μόλις περίπου 200 μέτρα σήμερα. «Ο τρόπος που η ανθρωπότητα διαχειρίζεται ή κακοδιαχειρίζεται τα φύση, συμπεριλαμβανομένων των μελισσών, εν μέρει θα καθορίσει το συλλογικό μέλλον μας στο 21ο αιώνα», δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του UNEP, Ακίμ Στάινερ. «Η πραγματικότητα είναι ότι από τα 100 είδη καλλιεργειών που παρέχουν το 90% των τροφίμων της ανθρωπότητας πάνω από το 70% επικονιάζονται από τις μέλισσες», πρόσθεσε.
Πτώση
Οι πτώσεις των αποικιών των μελισσών που παράγουν μέλι έχουν φθάσει τα τελευταία χρόνια σε 10 έως 30% στην Ευρώπη, σε 30% στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι 85% στη Μέση Ανατολή, αναφέρει ο επιστήμονας Πίτερ Νιούμαν, ένας από τους συντάκτες της μελέτης. Ομως, στη Νότια Αμερική, την Αφρική και την Αυστραλία δεν υπήρξε καμία αναφορά για υψηλές απώλειες.
Ενα μεγάλο μέρος της μείωσης των πληθυσμών τους, που κυμαίνεται μέχρι 85% σε μερικές περιοχές, καταγράφεται στο βόρειο ημισφαίριο, γεγονός που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, ανάμεσα στους οποίους τα φυτοφάρμακα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, ένα θανατηφόρο παράσιτο που έχει επιπτώσεις μόνο στα είδη των μελισσών στο βόρειο ημισφαίριο, η απώλεια των ανθοφόρων φυτών και η μείωση του αριθμού των μελισσοκόμων στην Ευρώπη.
Ανακοπή
Οι προσπάθειες της βιομηχανικής γεωργίας να ανακόψει την πτώση στους πληθυσμούς των μελισσών, μέσω προγραμμάτων αναπαραγωγής και συγκέντρωσής τους σε τεράστιες κυψέλες επιδεινώνουν το πρόβλημα, επειδή οι βιομηχανοποιημένες κυψέλες δημιουργούν ιδανικές συνθήκες αναπαραγωγής για μερικά από τα ίδια τα παράσιτα και τις μυκητιακές ασθένειες που φαινομενικά ευθύνονται για πολλούς από τους θανάτους των μελισσών. Η μετακίνηση των κυψελών από το αγρόκτημα σε αγρόκτημα, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η γονιμοποίηση, μεταδίδει τις ασθένειες περαιτέρω. Από την άλλη, η αυξανόμενη χρήση των φυτοφαρμάκων, που απορροφώνται από τα φυτά και μπορούν να φτάσουν στη γύρη και το νέκταρ, αποτελεί έναν ακόμη σοβαρό παράγοντα που ευθύνεται για τη μείωση του πληθυσμού των μελισσών, σύμφωνα με το UNEP. Ο συνδυασμός μερικών φυτοφαρμάκων, διαμορφώνει ένα ενδεχομένως θανατηφόρο κοκτέιλ που μπορεί να βλάψει την αίσθηση της κατεύθυνσης και της μνήμης στις μέλισσες. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, επίσης, δυσκολεύει τις μέλισσες να εντοπίσουν τα φυτά, αφού οι οι μυρωδιές που προέρχονται από τα άνθη τους μπορούσαν να «ταξιδέψουν» 800 μέτρα τον 19ο αιώνα και μόλις περίπου 200 μέτρα σήμερα. «Ο τρόπος που η ανθρωπότητα διαχειρίζεται ή κακοδιαχειρίζεται τα φύση, συμπεριλαμβανομένων των μελισσών, εν μέρει θα καθορίσει το συλλογικό μέλλον μας στο 21ο αιώνα», δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του UNEP, Ακίμ Στάινερ. «Η πραγματικότητα είναι ότι από τα 100 είδη καλλιεργειών που παρέχουν το 90% των τροφίμων της ανθρωπότητας πάνω από το 70% επικονιάζονται από τις μέλισσες», πρόσθεσε.
Πτώση
Οι πτώσεις των αποικιών των μελισσών που παράγουν μέλι έχουν φθάσει τα τελευταία χρόνια σε 10 έως 30% στην Ευρώπη, σε 30% στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι 85% στη Μέση Ανατολή, αναφέρει ο επιστήμονας Πίτερ Νιούμαν, ένας από τους συντάκτες της μελέτης. Ομως, στη Νότια Αμερική, την Αφρική και την Αυστραλία δεν υπήρξε καμία αναφορά για υψηλές απώλειες.