Στην ευρωπαϊκή στρατηγική σε σχέση με την Ελλάδα αναφέρεται σε δημοσίευμά της η La Tribune τονίζοντας πως: «Πίσω από τις δυνατές λέξεις, η ευρωπαϊκή στρατηγική αναφορικά με την Αθήνα δείχνει να καταρρέει» Ο αρθρογράφος Ρομαρίκ Γκοντάν υποστηρίζει ότι κατά το διάστημα που......πέρασε από τις 20 Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα μοιάζει να μην έχουν γίνει και πολλά, ωστόσο τονίζει ότι «πίσω από αυτή την πρόσοψη της ακινησίας, η κατάσταση εξελίσσεται» κι ας μη φαίνεται.
Τονίζει ακόμα πως: «Η ελληνική κυβέρνηση έκανε πολλούς συμβιβασμούς, δεν θα κάνει άλλους»
Χαρακτηριστικό είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα στις «πολλές υποχωρήσεις» που έχει κάνει, συγκαταλέγονται και αυτές του «να μην επαναδιαπραγματευτεί άμεσα το δημόσιο χρέος, να δεχθεί ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα και να δεχθεί να υποβάλει ως τώρα τέσσερις διαφορετικές λίστες με μεταρρυθμίσεις έπειτα από απαίτηση των πιστωτών».
Όμως μέχρι εκεί. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να δώσει κι άλλα στους δανειστές, τονίζει το δημοσίευμα και αναφέρει ως ενδεικτική τη στάση της ελληνικής πλευράς μετά το Euro Working Group της 1ης Απριλίου, όπου «η Αθήνα εξακολούθησε να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση» έναντι των εταίρων της. Ετσι, «ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέχεια διεμήνυσε πως δεν θα παρουσιάσει κι άλλη λίστα και πως θα αρνηθεί να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις λιτότητας».
Ετσι, κατά τον αρθρογράφο, το Euro Working Group της 1ης Απριλίου είναι ο σημαντικός σταθμός στη διακοπή κάθε προόδου στις συνομιλίες. Αυτό το Euro Working Group αποτελεί «μια πραγματική ρήξη» μεταξύ Αθήνας και εταίρων.
«Με την a priori άρνησή της να προχωρήσει σε περισσότερες παραχωρήσεις, η Αθήνα αλλάζει σταδιακά το στρατόπεδο όπου υπάρχει πίεση», υποστηρίζει το άρθρο της La Tribune, καθώς «μέχρι σήμερα οι δανειστές εφάρμοζαν την τακτική της “θηλιάς” γύρω από το ελληνικό κράτος, μέσω της έλλειψης ρευστότητας, προκειμένου να αναγκάσει την Αθήνα να δεχθεί τα πάντα.
Όσο περισσότερο πλησιάζαμε στη χρεοκοπία, τόσο πιο πιθανό ήταν η Αθήνα να δεχθεί τα πάντα. Ως εκ τούτου, το Eurogroup υιοθέτησε την τακτική της αναμονής. Αλλά τώρα, αυτή η στρατηγική μοιάζει να πέφτει έξω.
Η “θηλιά” όσο περνάει ο καιρός σφίγγει όλο και περισσότερο, αλλά αυτό δεν οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρεί και να γίνεται πιο ευέλικτη - το αντίθετο μάλιστα».
Αυτό, κατά τον Γκτοντάν, έχει ως αποτέλεσμα, «σταδιακά, οι Ευρωπαίοι να βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο που δημιούργησε η δική τους στρατηγική: αν η θηλιά γίνει τόσο σφιχτή, ώστε να στραγγαλίσει την Ελλάδα, αν δηλαδή η λογική τους είναι να φτάσουν μέχρι το τέλος, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας, ή ακόμη κι ενός Grexit».
Σύμφωνα, δε, με τον οικονομικό αναλυτή, «οι Ελληνες, από την άλλη πλευρά, είναι προετοιμασμένοι για το χειρότερο» κι αυτό φαίνεται από το γεγονός πως «έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από ενέργειες που τους κάνει να θεωρούν ότι είναι πρόθυμοι να αναλάβουν τις συνέπειες του κινδύνου της αδυναμίας πληρωμής».
Πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσέγγιση με τη Ρωσία. Δεύτερο, τα σενάρια για πιθανό δημοψήφισμα ή νέες πρόωρες εκλογές που θα έδινε στον ΣΥΡΙΖΑ μια νέα ακόμη πιο καθαρή εντολή. Τρίτο, οι πληροφορίες των New York Times πως ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης συναντήθηκε κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ με τον δικηγόρο κι έναν εκ των ειδικών στις αναδιαρθρώσεις δημοσίων χρειών, τον Lee Buchheit της εταιρείας Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP.
Ωστόσο, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, «είναι προφανές ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι έτοιμοι να αποδεχθούν μια τέτοια ακραία εξέλιξη» υποστηρίζει ο Γάλλος δημοσιογράφος, ο οποίος θεωρεί ότι, «παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις» που δίνουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πως πλέον η Ευρωζώνη και η ΕΕ είναι θωρακισμένη και μπορεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός Grexit, θα σημειωθεί ένα ντόμινο «τεράστιων και σοβαρών προβλημάτων στα κράτη, στους θεσμούς και τις τράπεζες της ζώνης του ευρώ».
Σε αυτό το σημείο παραθέτει μια λίστα από επιπτώσεις οι οποίες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστούν, όπως το ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να βρουν τρόπο να καλύψουν τις ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα, ζημιές τις οποίες δεν θα έχουν με ποιον να τις διαπραγματευτούν, αφού το ελληνικό κράτος θα έχει δηλώσει χρεοκοπία.
Εκτός από το πλήθος των επιπτώσεων στο νομισματικό, οικονομικό και τραπεζικό σύστημα, για το Βερολίνο ειδικά, μια ελληνική χρεοκοπία θα έχει και πολιτικό κόστος. «Το Βερολίνο θα πρέπει να εξαργυρώσει πολιτικά τις συνέπειες της ελληνικής χρεοκοπίας» αναφέρεται στο άρθρο της La Tribune.
«Είναι άραγε διατεθειμένο να δώσει περισσότερα για να σωθεί το ευρώ;» αναρωτιέται ο Γκοντάν και προσθέτει: «Ενα είναι βέβαιο: Η Μέρκελ θα προτιμούσε να μην πάρει το ρίσκο (σ.σ.: ενός Grexit)». Κι αυτό γιατί «εν τέλει, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο που θα ισοπέδωνε τον μύθο του ευρώ: τη μη αναστρεψιμότητά του». Αλλωστε, αν καταρρεύσει το ευρώ, κατά τον Γάλλο αναλυτή, κινδυνεύει και η ΕΚΤ η οποία «είναι βασισμένη στον μύθο του ευρώ».
Ωστόσο, «στο μπρα ντε φερ Ελλήνων και Ευρωπαίων αυτός που φοβάται λιγότερο ή προσποιείται ότι φοβάται λιγότερο το Grexit τα παίρνει όλα».
koutipandoras