Με μεγαλύτερους ρυθμούς από τις αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων ανεβαίνει η στάθμη των θαλασσών παγκοσμίως, στο διάστημα των τελευταίων δύο δεκαετιών, απειλώντας τη βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας, μετά το 1990, η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από τις έως τώρα εκτιμήσεις, εξαιτίας του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.
Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Ράτγκερς, με επικεφαλής της έρευνας την Κάρλινγκ Χέι και τον Έρικ Μόροου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μέχρι το 1990 υπήρχε υπερεκτίμηση της ανόδου της στάθμης των υδάτων. Συγκεκριμένα, ενώ οι επιστήμονες πίστευαν ότι η άνοδος σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα ήταν μεταξύ 1,5 και 1,8 χιλιοστών ετησίως, η νέα εκτίμηση μειώνει κατά περίπου 30% τη μέση ετήσια αύξηση μεταξύ 1901-1990 στο 1,2 χιλιοστό. Πρόκειται για μια τεράστια διαφορά στην εκτίμηση του όγκου του νερού που θεωρείτο ότι είχε χυθεί στις θάλασσες. Με βάση τη νέα εκτίμηση, έως το 1990 χύθηκε στους ωκεανούς πολύ λιγότερο νερό, όσο θα χωρούσε σε τρία δισεκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων.
Ωστόσο, μετά το 1990 και μέχρι σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά και έως τώρα υπήρχε υποεκτίμηση της ανόδου της στάθμης. Σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, που βασίζεται σε μια πιο εξελιγμένη μεθοδολογία, οι ωκεανοί και οι θάλασσες ανεβαίνουν πλέον με ρυθμό περίπου 3 χιλιοστών ανά έτος.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι περισσότεροι πάγοι του πλανήτη λιώνουν σταδιακά λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας και τα νερά τους χύνονται στις θάλασσες. Στην άνοδο της στάθμης συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας (που έχει ως συνέπεια να απορροφούν θερμότητα οι ωκεανοί και έτσι να φουσκώνουν), οι αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα, ακόμη και το συνεχιζόμενο λιώσιμο των πάγων μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων.
imerisia
Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Ράτγκερς, με επικεφαλής της έρευνας την Κάρλινγκ Χέι και τον Έρικ Μόροου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μέχρι το 1990 υπήρχε υπερεκτίμηση της ανόδου της στάθμης των υδάτων. Συγκεκριμένα, ενώ οι επιστήμονες πίστευαν ότι η άνοδος σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα ήταν μεταξύ 1,5 και 1,8 χιλιοστών ετησίως, η νέα εκτίμηση μειώνει κατά περίπου 30% τη μέση ετήσια αύξηση μεταξύ 1901-1990 στο 1,2 χιλιοστό. Πρόκειται για μια τεράστια διαφορά στην εκτίμηση του όγκου του νερού που θεωρείτο ότι είχε χυθεί στις θάλασσες. Με βάση τη νέα εκτίμηση, έως το 1990 χύθηκε στους ωκεανούς πολύ λιγότερο νερό, όσο θα χωρούσε σε τρία δισεκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων.
Ωστόσο, μετά το 1990 και μέχρι σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά και έως τώρα υπήρχε υποεκτίμηση της ανόδου της στάθμης. Σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, που βασίζεται σε μια πιο εξελιγμένη μεθοδολογία, οι ωκεανοί και οι θάλασσες ανεβαίνουν πλέον με ρυθμό περίπου 3 χιλιοστών ανά έτος.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι περισσότεροι πάγοι του πλανήτη λιώνουν σταδιακά λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας και τα νερά τους χύνονται στις θάλασσες. Στην άνοδο της στάθμης συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας (που έχει ως συνέπεια να απορροφούν θερμότητα οι ωκεανοί και έτσι να φουσκώνουν), οι αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα, ακόμη και το συνεχιζόμενο λιώσιμο των πάγων μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων.
imerisia