Σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν και έτσι ο καθένας αναπτύσσει τη δική του θεωρία, η οποία μπορεί μόνο να βασιστεί σε ενδείξεις και όχι σε σαφή δεδομένα. Και επειδή εντός της κοινωνίας οι «ψεκασμένοι» είναι μάλλον πολλοί, αλλά είναι διασκορπισμένοι και είναι έτσι δύσκολο να… εντοπιστούν, είναι πιο ασφαλές, μάλλον, να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, παρατηρώντας τους φορείς της πολιτικής εξουσίας.
Πιο πρόσφατο, αλλά όχι έσχατο παράδειγμα στην περίπτωσή μας, είναι η προγραμματική συμφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αφού… ξεπεράσουμε προς στιγμήν το γεγονός ότι επί μήνες μας κυβερνούσαν, χωρίς, ουσιαστικά, να υπάρχει μια γραπτή συμφωνία, αξίζει να σταθούμε στην αγωνιώδη απόπειρα των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να μας πείσουν ότι χαράσσουν, επιτέλους, «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση με την Τρόικα, απορρίπτοντας μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων.
Πράγματι, θα ήταν από άξια χειροκροτημάτων έως και… συγκινητική αυτή η μεταστροφή τους σε… σκληρούς διαπραγματευτές, εάν, την ίδια μάλιστα ημέρα που γίνονταν γνωστές οι παράμετροι της νέας προγραμματικής συμφωνίας, δεν είχε ανακοινωθεί το κυβερνητικό σχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, που θα αντικαταστήσει από το 2014 το «χαράτσι» της ΔΕΗ.
Γιατί, τι νόημα έχει να… ανεβαίνουν στα αντιμνημονιακά κάγκελα ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, διαλαλώντας ότι δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την ώρα που η αφαίμαξη των φορολογουμένων συνεχίζεται, με την επιβολή ΝΕΩΝ φόρων σε ακίνητα, από τα μαντριά μέχρι τα πάρκινγκ στις πιλοτές των πολυκατοικιών;
Προσοχή: η ερώτηση είναι «παγίδα»! Πίσω από την απάντησή της, μπορεί να βρίσκεται και η πραγματική απάντηση στο ερώτημα εάν μας ψεκάζουν…
ΥΓ: Όσο για τα περί «σκληρής διαπραγμάτευσης», η -κατά δήλωσή της ίδιας της Γερμανίδας καγκελάριου- πεντάλεπτη συνάντησή της με τον Έλληνα πρωθυπουργό, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, καθώς και η διαβεβαίωσή της ότι δεν τέθηκε καν ζήτημα ελάφρυνσης του χρέους, μάλλον αποτελεί και την «ταφόπλακα» των προσδοκιών ότι θα πείσουμε τους Ευρωπαίους ταγούς να αλλάξουν τη στάση τους και να μην ζητούν νέα μέτρα...
Βασ. Αναστασόπουλος
protothema.gr
Πιο πρόσφατο, αλλά όχι έσχατο παράδειγμα στην περίπτωσή μας, είναι η προγραμματική συμφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αφού… ξεπεράσουμε προς στιγμήν το γεγονός ότι επί μήνες μας κυβερνούσαν, χωρίς, ουσιαστικά, να υπάρχει μια γραπτή συμφωνία, αξίζει να σταθούμε στην αγωνιώδη απόπειρα των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να μας πείσουν ότι χαράσσουν, επιτέλους, «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση με την Τρόικα, απορρίπτοντας μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων.
Πράγματι, θα ήταν από άξια χειροκροτημάτων έως και… συγκινητική αυτή η μεταστροφή τους σε… σκληρούς διαπραγματευτές, εάν, την ίδια μάλιστα ημέρα που γίνονταν γνωστές οι παράμετροι της νέας προγραμματικής συμφωνίας, δεν είχε ανακοινωθεί το κυβερνητικό σχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, που θα αντικαταστήσει από το 2014 το «χαράτσι» της ΔΕΗ.
Γιατί, τι νόημα έχει να… ανεβαίνουν στα αντιμνημονιακά κάγκελα ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, διαλαλώντας ότι δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, την ώρα που η αφαίμαξη των φορολογουμένων συνεχίζεται, με την επιβολή ΝΕΩΝ φόρων σε ακίνητα, από τα μαντριά μέχρι τα πάρκινγκ στις πιλοτές των πολυκατοικιών;
Προσοχή: η ερώτηση είναι «παγίδα»! Πίσω από την απάντησή της, μπορεί να βρίσκεται και η πραγματική απάντηση στο ερώτημα εάν μας ψεκάζουν…
ΥΓ: Όσο για τα περί «σκληρής διαπραγμάτευσης», η -κατά δήλωσή της ίδιας της Γερμανίδας καγκελάριου- πεντάλεπτη συνάντησή της με τον Έλληνα πρωθυπουργό, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, καθώς και η διαβεβαίωσή της ότι δεν τέθηκε καν ζήτημα ελάφρυνσης του χρέους, μάλλον αποτελεί και την «ταφόπλακα» των προσδοκιών ότι θα πείσουμε τους Ευρωπαίους ταγούς να αλλάξουν τη στάση τους και να μην ζητούν νέα μέτρα...
Βασ. Αναστασόπουλος
protothema.gr