Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Οι εκλογές ως αυτοσκοπός

Παρακολουθώντας κανείς την έντονη και επίμονη εκλογολογία των ημερών, αναρωτιέται εύλογα για τα αληθινά κίνητρά της. Δηλαδή ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που κρύβονται πίσω από τους προσχηματικούς... Είναι καιρός, ανάμεσα στα πολλά που έχουμε ακόμα να μάθουμε να συνειδητοποιήσουμε και το ότι εκλογές γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια, πλην πολύ ειδικών περιστάσεων!
Στην Ελλάδα βέβαια όλα βασίζονται σε ιδιαιτερότητες...

Έτσι, σχεδόν εθιμοτυπικά, ακόμα κι αν έχει κερδίσει με ευρύτατη πλειοψηφία, κάθε κυβερνών κόμμα αρχίζει να αμφισβητείται από την αντιπολίτευση, η οποία θεωρεί ότι κάνει καλά τη δουλειά της αν ζητάει επίμονα εκλογές από τον πρώτο κιόλας χρόνο της θητείας της κυβέρνησης. Κατά παράδοση, οι εκλογές στη χώρα μας είναι αυτοσκοπός. Δεν γίνονται για να λύσουν τα προβλήματα, αλλά για να διαιωνισθούν στην εξουσία οι διάφορες κομματικές κλίκες. Ποτέ και κανένας δεν λογαριάζει το κόστος, την αναστάτωση ή τον περαιτέρω αποσυντονισμό μιας ήδη αποσυντονισμένης κοινωνίας.

Οι εκλογές που διεξάγονται πριν από την ώρα τους, επιβαρύνουν το σύνολο του πολιτικού σκηνικού, αλλά, κυρίως, κρατούν τη χώρα δέσμια μιας οχληρής εκλογολογίας που αποπροσανατολίζει την κοινωνία και την κρατά αιχμάλωτη μιας συνεχούς πλειοδοτικής, ανεύθυνης και αχαλιναγώγητης παροχολογίας. Σε περιόδους κρίσεων, η κοινωνία χρειάζεται περισσότερο από τις αντιπαραθέσεις μιαν ευρύτερη σύνεση, έναν κοινό τρόπο επίλυσης χρόνιων προβλημάτων.

Η ολοκληρωτική αντιπαράθεση, εκτός από αφόρητα υποκριτική, είναι και τεκμηριωμένα φασιστική. Όλοι αυτοί που πυροδοτούν συνολικές και «εφ’ όλης της ύλης» συγκρούσεις, όλοι αυτοί που επικαλούνται την καθαρότητα και επιδεικνύουν το άτεγκτο ήθος τους, δημιουργούν φανατισμούς, τυφλότητα, πολιτική υστερία και εν τέλει πλειοδοτούν σε ολοκληρωτικές λύσεις και καθεστώτα στο όνομα των λαών, της ελευθερίας και άλλων… δωρεάν ευγενών ιδεών, εναντίον των οποίων δεν στρέφεται θεωρητικά - ιδεολογικά κανείς.

Κάποτε πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πολιτική ως μια ρεαλιστική τέχνη που επιλύει τα προβλήματα στον παρόντα χρόνο δίχως να τα μεταθέτει στο μέλλον όπου «θα ωριμάσουν οι συνθήκες» και διάφορες παρόμοιες ανοησίες.

topontiki