Μερικά πράγματα είναι αυτονόητα (τουλάχιστον για μένα). Ο Μπουτάρης άλλαξε την εικόνα της Θεσσαλονίκης, και από μουχλιασμένη συντηρητική πόλη των θρησκόληπτων την έκανε σύγχρονη, προοδευτική και παιχνιδιάρικη. Και απόλυτα τουριστική, από κάθε άποψη. Πολλοί λένε πως το μυστικό της επιτυχίας του είναι ότι “είναι ο εαυτός του”. Δε συμφωνώ. Το σημαντικό είναι ότι ο εαυτός του είναι τόσο καλός. Γιατί και ο Μιχαλολιάκος της Χ.Α. είναι “ο εαυτός του” και δεν υποκρίνεται, ή κι η Άσπα Τσίνα απ’ το Fame Story ήταν “ο εαυτός της. Κάνει ό,τι θέλει ο κύριος Γιάννης, συχνά κάνει γκάφες, ενίοτε κάνει λάθη, όμως πάντα ο σκοπός του είναι καλός και προοδευτικός. Ήταν νομίζω ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που είχε χαρακτηρίσει “εγκληματίες” τη Χ.Α. και είχε δεχτεί και απειλές, και μηνύσεις – πολλούς μήνες, ίσως και χρόνια πριν δουν όλοι οι υπόλοιποι το φως. Και τώρα, τους είπε να πάνε για μπάνιο αν σκέφτονται να τον ψηφίσουν. (Σε αντίθεση με ένα σωρό άλλους που θεώρησαν “παραπλανημένους” τους ψηφοφόρους της Χ.Α. αυτός απαίτησε να μην τον ψηφίσουν με τίποτα.) Όλα αυτά ήταν -για μένα- αυτονόητα. Δεν μου ήταν όμως καθόλου αυτονόητο ότι μια τόσο ευρεία πλειοψηφία στην πόλη θα τον ήθελε και θα έκανε τον κόπο να τον ψηφίσει. Όλη την ώρα του έριχναν λάσπη οι αντίπαλοί του, ότι είναι γέρος, τουρκόφιλος, ανθέλληνας, φιλο-γκέι, πασόκος – οτιδήποτε. Κι όμως. Η Θεσσαλονίκη ψήφισε Μπουτάρη για άλλη μια φορά. Και όπως είπε ο Μιχάλης Νταγγίνης όσο κερδίζουν οι Μπουτάρηδες τόσο τα κόμματα θα παίρνουν το ρίσκο να βάζουν υποψηφίους σαν αυτόν. [Επί λέξει είπε, και προσυπογράφω: "Τα κόμματα, ως ζωντανοί οργανισμοί, προσπαθούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους για να επιβιώσουν. Αν το περιβάλλον τους, η κοινωνία, ζητά κι εκλέγει παλαιοκομματικούς, παλαιοκομματικούς θα βλέπουμε. Αν εκλέγει Μπουτάρη, αναπόφευκτα θα γεννηθούν κι άλλοι Μπουτάρηδες καθώς το "ρίσκο" των κομμάτων θα δικαιώνεται."] Τα συγχαρητήρια και τα μπράβο δεν πηγαίνουν στον Μπουτάρη (τον έχουμε συγχαρεί ξανά και ξανά) αλλά στους ψηφοφόρους.
lifo.gr