Τουλάχιστον περίεργη είναι η άποψη ότι ο Γιάννης Μαχαιρίδης το 2014 και έπειτα από πολλές εκλεγμένες από τους πολίτες θητείες, θεωρείται ο «ξένος» που πρέπει να φύγει από τον τόπο μας …
Ο Γιάννης Μαχαιρίδης πριν από αρκετά χρόνια, διορίστηκε στη Ρόδο, και έκτοτε επέλεξε να παλέψει και να αγωνιστεί για τα νησιά μας, για το Αιγαίο. Κέρδισε επάξια την εμπιστοσύνη των κατοίκων της Ρόδου και της Δωδεκανήσου και διετέλεσε Νομάρχης Δωδεκανήσου και Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, εκλεγμένος εν συνεχεία από τον λαό
. Δεν μονοπώλησε την εξουσία, δεν κέρδισε ποτέ χωρίς αντίπαλο εκλογές, αλλά πάντοτε οι πολίτες με τη ψήφο τους ,του έδιναν την εντολή να διοικήσει τον τόπο αυτό. Οι εκλογές είναι η Δημοκρατία της χώρας μας και κατακτήθηκε με αγώνα. Είναι κρίμα να μιλάνε για δικτατορία όταν στη θέση αυτή τον τοποθέτησαν οι συμπολίτες μας.
Αναμφισβήτητα στην πορεία του και στην διοίκηση αυτού του τόπου, έχουν γίνει και λάθη και παραλείψεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει το αλάθητο. Γιατί και ο Γιάννης Μαχαιρίδης πέραν από την πολιτική του ιδιότητα, είναι ένας απλός άνθρωπος. Δοκιμάστηκε, δοκίμασε , πήρε αποφάσεις, κρίθηκε κατ” επανάληψη από τον κόσμο και όλα αυτά μέσα από τις δράσεις του και τα έργα του στα νησιά μας. Γιατί για να γίνουν λάθη, πρέπει να γίνουν και έργα. Λάθη δε φέρνει η αδράνεια και η ακινησία. Αδιαφορία φέρνουν.
Ποιος μπορεί να πει για τα παιδιά του Γιάννη Μαχαιρίδη ότι δεν είναι Ροδιτόπουλα; Γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και έζησαν όλη τους τη ζωή σε αυτόν τον τόπο. Έπαιξαν ως παιδιά και εργάζονται ως ενήλικες. Ο Γιάννης Μαχαιρίδης δεχόμενος κάθε κριτική και αναγνωρίζοντας κάθε λάθος της Περιφερειακής αρχής, ήταν πάντα «παρών» στις πιο δύσκολες στιγμές αυτού του τόπου. Έσβηνε τις φωτιές με κλαδιά, πήγαινε πρώτος στο μέτωπο και έφευγε τελευταίος, μαζί με τους γενναίους πυροσβέστες και εθελοντές. Ήταν στο δρόμο με γαλότσα και αδιάβροχο σε κάθε πλημμύρα. Ξέρει τι κρύβει κάθε πέτρα του νησιού από κάτω , εφόσον έχει οργώσει κάθε χωματόδρομο αυτού του του τόπου. Δεν στάθηκε πίσω από ένα γραφείο κρυμμένος στην Περιφέρεια, γυρνούσε ολημερίς με ένα μηχανάκι τόσα χρόνια.
Αυτοί που βγάζουν ρίζες στην καρέκλα της εξουσίας, δεν τρέχουν πρώτοι στις χαρές και τις λύπες του νησιού μας , απλά κάθονται στο γραφείο τους .
Ορθή η κριτική και οι απαιτήσεις των πολιτών από τον άρχοντα του τόπου μας, μα πόσο σωστό και λογικό είναι οι ευθύνες της κεντρικής εξουσίας, οι αρμοδιότητες της και η άρνηση της να ενισχύσει την επαρχία να βαραίνουν εξ” ολοκλήρου ένα άτομο για να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικά παιχνίδια; . Ο λαός μας είναι σοφός «Πετροβολούν το δέντρο που έχει καρπούς».
Την φωτογραφία αυτή ανάρτησε πριν λίγο καιρό η κόρη του Γιάννη Μαχαιρίδη. Κάποιοι σε αυτήν θα δουν τα πολλά του χρόνια στην διοίκηση του τόπου, κάποιοι άλλοι χωρίς παρωπίδες μπορούν να δουν ότι είναι πάνω απ” όλα άνθρωπος, πατέρας και σε καμιά περίπτωση ξένος στον τόπο μας…
Με μια ματιά άδολη μέχρι και σήμερα συνεχίζει να υπηρετεί τον τόπο μας με την ίδια αγάπη , όπως και τότε , όταν ο «ξένος» έγινε Ροδίτης με την αξία του.
Β.Π
rodosreport.gr
http://rodosreport.gr/rodosreport.gr/
