Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού πριν μερικές ημέρες και ήθελα να γράψω κάτι, αλλά σκέφτηκα να περιμένω να δω τι θα γίνει. Λοιπόν με εξαίρεση κάτι ιπτάμενα φωτάκια στον ουρανό της Ρόδου και κάτι ευχές επισήμων, και αυτές υποτονικές, δε νομίζω να το θυμήθηκε και κανείς άλλος. Καλά για εμάς εδώ στην Τήλο δεν το συζητώ. Είχαμε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε.
Οκ το καταλάβαμε, ο τουρισμός πολιτικά, αριστερά και δεξιά, δεν είναι και στα καλύτερα του αφού για τους πολλούς, τον εκμεταλλεύονται λίγοι, μας λένε, και επειδή τα ψηφουλάκια τα έχουν οι πολλοί, μπλα, μπλα, μπλα μπλα…
Αλήθεια, τι άλλο κάνει ο Έλληνας τώρα εκτός από το να ασχολείται με τον τουρισμό; Ποιο ακριβώς επάγγελμα στην Ελλάδα, στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα δεν εισπράττει έμμεσα ή άμεσα από αυτόν;
Ναι, αλλά αυτό σημαίνει μονοκαλλιέργεια μας λένε πάλι, άλλη καραμέλα αυτή. Καταρχήν σε όλη αυτή την συζήτηση ποτέ δεν κατάλαβα πώς εμποδίζει ο τουρισμός κάποιους να μην ασχοληθούν με αυτόν και να κάνουν κάτι άλλο. Ας πάει ένας έξυπνος επιχειρηματίας να παράγει αυτοκίνητα στη Ρόδο για παράδειγμα… ή να κάνουμε εργοστάσια καπνού, όπως είχαμε και παλιά… Βέβαια στα νησιά μας όταν είχαμε εργοστάσια και άλλα…έφευγαν όλοι μετανάστες, αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω.
Ναι, αλλά ο υπερτουρισμός θα μας καταστρέψει, δεν αντέχουν οι υποδομές μας… Και δεν μου λέτε, ρε παιδιά, τι εννοούν υπερτουρισμός; Φαντάζομαι θα εννοούν τη μεγάλη συγκέντρωση επισκεπτών σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Hellooo! Τη βλέπετε την απάντηση; Και γιατί φταίει ο τουρισμός για τον υπερτουρισμό, αφού θα μπορούσαμε να έχουμε τον ίδιο αριθμό επισκεπτών ή και μεγαλύτερο ακόμα και τους δώδεκα μήνες του χρόνου; Και γιατί φταίει ο τουρισμός για την έλλειψη υποδομών, σε τι εμποδίζει το κράτος να κάνει υποδομές, όταν μάλιστα του δίνει και τα χρήματα να το κάνει; Και τι εμποδίζει το κράτος να σταματήσει τις νέες κλίνες για δέκα χρόνια, ας πούμε, σε μερικά νησιά που όντως έχουν πρόβλημα; Αυτό μάλλον μόνο εγώ ο πανέξυπνος το σκέφτηκα, γιατί δεν είδα κανέναν να το αναφέρει.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν ξέρω τι θα καταφέρουμε πυροβολώντας τον πιανίστα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα έχουμε μουσική. Είμαστε σίγουροι πως αυτό θέλουμε; Την ανικανότητα των κυβερνήσεων που εμείς επιλέγουμε, να ανταπεξέλθουν ή την ανικανότητα των μικρών και μεγάλων δήμων, που πάλι εμείς επιλέγουμε να διαχειριστούν, ας μην τη φορτώνουμε στον ταλαίπωρο επισκέπτη μόνο και μόνο γιατί αυτό είναι το πιο εύκολο…
Και κάτι τελευταίο, στην Ελλάδα μας αρέσουν οι ιστορίες, αλλά όχι οι πρόσφατες, αυτές μας κάνουν και αισθανόμαστε λίγο άβολα, γιατί αποτυπώνουν περισσότερο την πραγματικότητα. Τις αφήνουμε στο ράφι καμιά διακοσαριά χρόνια και μετά υπερήφανα τις σερβίρουμε
ως μυθολογίες…δική μας ανακάλυψη και αυτή!
Σε αυτήν την χώρα, λοιπόν, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και κυρίως από την δεκαετία του ’50 τα νησιά μας ερήμωσαν. Το κράτος μας ανίκανο από τότε δεν κατάφερε να συγκρατήσει τον πληθυσμό που έφυγε για μια καλύτερη ζωή. Στα μικρότερα νησιά μάλιστα, όσα δεν ερήμωσαν, δεν κατάφεραν να κρατήσουν πάνω από το 10% των μόνιμων τότε κατοίκων. Μαντέψτε πότε και από ποιους αντιστράφηκε η κατάσταση. Και αν μου πει κάποιος, από τους πολιτικούς μας ή από κάποια κυβέρνηση, παρακαλώ πολύ να ξεχάσει ό, τι διάβασε παραπάνω, δεν έχει σωτηρία.
Και για να σας φέρω στο σήμερα, μαντέψτε ποια είναι η μοναδική περιφέρεια στην Ελλάδα που έχει αύξηση πληθυσμού και γεννήσεων. Και σκεφτείτε γιατί…
Σε άλλα νέα, σήμερα είναι Τρίτη και μπλα, μπλα μπλα…
Μιχάλης Κυπραίος
