- Προαπαιτούμενο στο Μνημόνιο ΙΙΙ, προώθηση νομοθεσίας για "ελευθέρωση" των τουριστικών μισθώσεων...
Η μεγάλη «βόμβα» στα θεμέλια του Τουρισμού, έχει οπλιστεί, αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για τη Συμφωνία και το τρίτο Μνημόνιο και εμπεριέχεται στη διατύπωση «ελευθέρωση της αγοράς τουριστικών καταλυμάτων»!
Η αγγλική διατύπωση αναφέρεται σε «τουριστικές μισθώσεις» (tourist rentals) και με πολύ απλά λόγια, σημαίνει ότι οι δανειστές απαίτησαν και οι κυβερνώντες αποδέχθηκαν, να αλλάξει άρδην το καθεστώς του τι σημαίνει και τι είναι τουριστική μίσθωση καταλύματος.
Του ποιος νοικιάζει τι, πως, για πόσο και σε ποιόν.
Στο σχέδιο νόμου της Συμφωνίας, δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για το εννοείται ως «απελευθέρωση», απλώς ορίζεται ότι μέχρι τον Οκτώβριο η κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει νομοθεσία «με σκοπό να τεθεί σε πλήρη ισχύ η ελευθέρωση των τουριστικών καταλυμάτων».
Τι σημαίνει αυτό; Προς το παρόν υπόκειται σε... δημιουργική ασάφεια.
Η απαίτηση αυτή, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Υπάρχει από το πρώτο Μνημόνιο και αποτελούσε έκτοτε βασικό σημείο αναφοράς στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και μάλιστα, κατά καιρούς, είχαν ασκηθεί πολύ ισχυρές πιέσεις στο υπουργείου Τουρισμού - πρωτίστως από την Τρόικα αλλά εν μέρει και από το τότε Υπουργείο Ανάπτυξης - να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του καθεστώτος.
Απόρροια αυτών των πολύπλευρων πιέσεων, ήταν αφενός μεν να περιοριστεί ο ελάχιστος χρόνος, κάτω από τον οποίο μία μίσθωση θεωρείται τουριστική, στον έναν μήνα από τρεις που ήταν, αφετέρου δε να εισαχθεί ο θεσμός της τουριστικής έπαυλης, με ειδικό σήμα και συγκεκριμένες προδιαγραφές ακινήτων, καθώς και με ελάχιστο χρόνο μίσθωσης μία εβδομάδα και ανώτατο όριο μίσθωσης, αθροιστικά, τρεις μήνες ετησίως.
Το φλέγον αυτό ζήτημα, φυσικά, για κάποιους δεν ξεχάστηκε, ενώ στο μεταξύ, οι παράνομες ενοικιάσεις ιδιωτικών καταλυμάτων, οργιάζουν, με χιλιάδες διαμερίσματα και σπίτια να προσφέρονται αφειδώς μέσω των γνωστών ιστοσελίδων, ανά την Ελλάδα.
Είναι εύλογη η απορία: αν η παρανομία και η φοροδιαφυγή έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις με το ισχύον πλαίσιο, τότε τι θα συμβεί αν μεθοδευτεί μία «απελευθέρωση»;
Φαίνεται ότι οι πιέσεις απέδωσαν. Οι πληροφορίες μας, αναφέρουν ότι στο συγκεκριμένο μέτρο δεν υπήρξαν και ιδιαίτερες αντιστάσεις από την πλευρά του αρμόδιου υπουργού Γ. Σταθάκη, αλλά ούτε και από την πλευρά της συναρμόδιας Ε. Κουντουρά, αν και όπως μαθαίνουμε, υπήρξαν φωνές αντίδρασης στα επιτελεία και των δύο.
Αυτό που απομένει, είναι να δούμε τις αιτιάσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη συζήτηση των προαπαιτούμενων στις επιτροπές και στη Βουλή, τις επόμενες μέρες και να μάθουμε που θα εστιάσει η (προ)απαιτούμενη σχετική νομοθετική παρέμβαση.
Είναι ευνόητο, ότι η εξέλιξη αυτή προκαλεί τεράστια ανησυχία στον τουρισμό και στους δύο βασικούς πυλώνες του, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Βασικός προβληματισμός, ότι θα περάσουμε από το ένα άκρο, της ανεξέλεγκτης και οργιάζουσας παρανομίας, στο άλλο, στην «ελευθέρωση της αγοράς», χωρίς να έχει μεσολαβήσει ένα σοβαρό και αποτελεσματικό καθεστώς ρύθμισης και ελέγχου.
Είναι ένα πολύ επικίνδυνο θέμα! Με δυνητικά απρόβλεπτες συνέπειες για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της τουριστικής αγοράς, τις συνθήκες ανταγωνισμού και την ποιότητα του τουριστικού μας προϊόντος.
Κατά τα λοιπά, συνεχίζουμε το διάβασμα και θα επανέλθουμε, γιατί υπάρχουν και άλλα σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος...
Αναδημοσίευση από το: Tourism Lobby
Η μεγάλη «βόμβα» στα θεμέλια του Τουρισμού, έχει οπλιστεί, αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για τη Συμφωνία και το τρίτο Μνημόνιο και εμπεριέχεται στη διατύπωση «ελευθέρωση της αγοράς τουριστικών καταλυμάτων»!
Η αγγλική διατύπωση αναφέρεται σε «τουριστικές μισθώσεις» (tourist rentals) και με πολύ απλά λόγια, σημαίνει ότι οι δανειστές απαίτησαν και οι κυβερνώντες αποδέχθηκαν, να αλλάξει άρδην το καθεστώς του τι σημαίνει και τι είναι τουριστική μίσθωση καταλύματος.
Του ποιος νοικιάζει τι, πως, για πόσο και σε ποιόν.
Στο σχέδιο νόμου της Συμφωνίας, δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για το εννοείται ως «απελευθέρωση», απλώς ορίζεται ότι μέχρι τον Οκτώβριο η κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει νομοθεσία «με σκοπό να τεθεί σε πλήρη ισχύ η ελευθέρωση των τουριστικών καταλυμάτων».
Τι σημαίνει αυτό; Προς το παρόν υπόκειται σε... δημιουργική ασάφεια.
Η απαίτηση αυτή, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Υπάρχει από το πρώτο Μνημόνιο και αποτελούσε έκτοτε βασικό σημείο αναφοράς στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και μάλιστα, κατά καιρούς, είχαν ασκηθεί πολύ ισχυρές πιέσεις στο υπουργείου Τουρισμού - πρωτίστως από την Τρόικα αλλά εν μέρει και από το τότε Υπουργείο Ανάπτυξης - να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του καθεστώτος.
Απόρροια αυτών των πολύπλευρων πιέσεων, ήταν αφενός μεν να περιοριστεί ο ελάχιστος χρόνος, κάτω από τον οποίο μία μίσθωση θεωρείται τουριστική, στον έναν μήνα από τρεις που ήταν, αφετέρου δε να εισαχθεί ο θεσμός της τουριστικής έπαυλης, με ειδικό σήμα και συγκεκριμένες προδιαγραφές ακινήτων, καθώς και με ελάχιστο χρόνο μίσθωσης μία εβδομάδα και ανώτατο όριο μίσθωσης, αθροιστικά, τρεις μήνες ετησίως.
Το φλέγον αυτό ζήτημα, φυσικά, για κάποιους δεν ξεχάστηκε, ενώ στο μεταξύ, οι παράνομες ενοικιάσεις ιδιωτικών καταλυμάτων, οργιάζουν, με χιλιάδες διαμερίσματα και σπίτια να προσφέρονται αφειδώς μέσω των γνωστών ιστοσελίδων, ανά την Ελλάδα.
Είναι εύλογη η απορία: αν η παρανομία και η φοροδιαφυγή έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις με το ισχύον πλαίσιο, τότε τι θα συμβεί αν μεθοδευτεί μία «απελευθέρωση»;
Φαίνεται ότι οι πιέσεις απέδωσαν. Οι πληροφορίες μας, αναφέρουν ότι στο συγκεκριμένο μέτρο δεν υπήρξαν και ιδιαίτερες αντιστάσεις από την πλευρά του αρμόδιου υπουργού Γ. Σταθάκη, αλλά ούτε και από την πλευρά της συναρμόδιας Ε. Κουντουρά, αν και όπως μαθαίνουμε, υπήρξαν φωνές αντίδρασης στα επιτελεία και των δύο.
Αυτό που απομένει, είναι να δούμε τις αιτιάσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη συζήτηση των προαπαιτούμενων στις επιτροπές και στη Βουλή, τις επόμενες μέρες και να μάθουμε που θα εστιάσει η (προ)απαιτούμενη σχετική νομοθετική παρέμβαση.
Είναι ευνόητο, ότι η εξέλιξη αυτή προκαλεί τεράστια ανησυχία στον τουρισμό και στους δύο βασικούς πυλώνες του, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Βασικός προβληματισμός, ότι θα περάσουμε από το ένα άκρο, της ανεξέλεγκτης και οργιάζουσας παρανομίας, στο άλλο, στην «ελευθέρωση της αγοράς», χωρίς να έχει μεσολαβήσει ένα σοβαρό και αποτελεσματικό καθεστώς ρύθμισης και ελέγχου.
Είναι ένα πολύ επικίνδυνο θέμα! Με δυνητικά απρόβλεπτες συνέπειες για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της τουριστικής αγοράς, τις συνθήκες ανταγωνισμού και την ποιότητα του τουριστικού μας προϊόντος.
Κατά τα λοιπά, συνεχίζουμε το διάβασμα και θα επανέλθουμε, γιατί υπάρχουν και άλλα σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος...
Αναδημοσίευση από το: Tourism Lobby