Κοίτα φίλε μου, δεν ξέρω για σένα, εμένα πάντως η όλη φάση, μου θυμίζει τον απατημένο σύζυγο (εμάς τους πολίτες), που πιάνει την γυναίκα του (όλους τους πολιτικούς), για πολλοστή φορά στο κρεβάτι, με τον εραστή της (τους ευρωπαίους πολιτικούς). Ο κακομοίρης ο απατημένος σύζυγος λοιπόν, αντικρίζοντας το ... ... θέαμα κάνει πάντα την γελοία ερώτηση - ρε γυναίκααα, τι κάνεις εκεί; Και η... γυναίκα δίνει πάντα την γελοία απάντηση - αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις... Ο εραστής δε, λέει με συγκαταβατικό τόνο, κύριε ακούστε την γυναίκα σας, αφήστε να σας εξηγήσει...
Και κάπως έτσι πορευόμαστε τα τελευταία 6-7 χρόνια, με εμάς να κοιτάμε έκπληκτοι, την μία κυβέρνηση μετά την άλλη να μας επιβάλει νέους και περισσότερους φόρους, και τον κάθε περαστικό κυβερνητικό πολιτικό, να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, παρακαλώντας να τελειώνει το μαρτύριο του, και να γίνει μια μέρα έσω η και.... έξω κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, για να το παίξει και πάλι μάγκας.
Τζάμπα μάγκας!
Ακάλυπτος