Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Κατανόηση στο διηνεκές δεν υπάρχει

Γκράφιτι σε κτίριο της Αθήνας Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είδαμε για άλλη μία φορά το γνωστό έργο της μετάθεσης των ευθυνών για την κακοδαιμονία της χώρας. Η αντιπολίτευση θεωρεί ότι τα περισσότερα στραβά ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2015 με την ανάληψη της διακυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛΛ.


Μέχρι τότε τα πράγματα πήγαιναν σχετικά καλά, με κάποιες φυσικά αστοχίες των προηγούμενων κυβερνήσεων, τις οποίες όμως είχαν αρχίσει να θεραπεύουν τα μνημόνια, αλλά η πορεία προς την ανάπτυξη και την κανονικότητα διεκόπη βιαίως εξαιτίας της εμμονής του ΣΥΡΙΖΑ να διεξαχθούν εκλογές για να γίνει χαλίφης στη θέση των χαλίφηδων.

Αναιμική και ανεστίαστη η αυτοκριτική για τα πεπραγμένα 40 ετών και πλήρης απουσία κριτικής στους εταίρους για όσα διέπραξαν, για όσα επέτρεψαν να συμβούν, αλλά και για τα κατασκευαστικά λάθη των μνημονίων, ορισμένα εκ των οποίων έχουν παραδεχτεί ακόμη και οι σχεδιαστές τους, όχι όμως οι εγχώριοι εκτελεστές τους.

Τόση αυτονομία σκέψης και δράσης! Το παραμύθι που πλασάρουν έχει αυτούς σε ρόλο Κοκκινοσκουφίτσας, έναν δράκο που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ και έναν κακό λύκο που λέγεται Βαρουφάκης.

Η συμπολίτευση υποστήριξε ένα τελείως διαφορετικό σχήμα, σύμφωνα με το οποίο οι δράστες του εγκλήματος είναι η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ και ηθικοί αυτουργοί οι δανειστές.

Η συζήτηση έχει ξεκινήσει από το 2010, και έχουν καταλογιστεί οι πολιτικές ευθύνες. Το αν υπάρχουν και ποινικές ευθύνες είναι ακόμη ένα ανοιχτό ζήτημα.

Ο λαός τιμώρησε παραδειγματικά δύο φορές τους ενόχους για τη χρεοκοπία της χώρας (εκλογές Γενάρη και Σεπτέμβρη του 2015), τους υποχρέωσε να αλλάξουν ηγεσίες, δεν ακούει τις χωλές δικαιολογίες τους, δεν τσιμπάει το δόλωμα της νοσταλγίας που του ρίχνουν και εξέφρασε τη ριζική αντίθεση του στις επιλογές των πιστωτών με το αποστομωτικό 62% του δημοψηφίσματος, ανεξαρτήτως της τύχης που είχε η συντριπτική ετυμηγορία του.

Για την κυβέρνηση δεν έχει πια νόημα να ασχολείται με το παρελθόν, παρά το γεγονός ότι οι συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόστηκαν είναι διαρκώς παρούσες και επηρεάζουν τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας.

Οφείλει να καταθέσει τη στρατηγική της για τη δημόσια διοίκηση που είναι, όπως λένε όλοι, ο μεγάλος ασθενής, το πολιτικό σύστημα που έχει εκμετρήσει προ πολλού το ζην του, τους θεσμούς και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε εξαιρετικά αποτελεσματικός στην καταγγελία, στην κριτική και στην ανάλυση της κατάστασης.

Το συγκεκριμένο μοντέλο απέδωσε και την πρώτη περίοδο που ήταν στην κυβέρνηση. Αγγίζει όμως τα όριά του.

Οι πολίτες που έδειξαν κατανόηση και υπήρξαν γενναιόδωροι, παρά τη ματαίωση των προσδοκιών τους, απαιτούν τώρα έργο, υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Αλλά και καθημερινή πρακτική που θα κάνει τη διαφορά σε όλα τα επίπεδα από τους προηγούμενους.



Τάσος Παπάς
efsyn.gr