Αποκαλυπτικά στοιχεία για τις ελληνικές επιχειρήσεις, περιλαμβάνει η 12η ανάλυση της Grant Thornton με τίτλο “Ελληνική Επιχειρηματικότητα: Σημάδια Αντοχής & Αχτίδες Ανάκαμψης”. Στόχος της ανάλυσης να καταγράψει τις ανάγκες των επιχειρήσεων για ανάπτυξη και να καταγράψει τα καίρια ζητήματα που απασχολούν τους επιχειρηματίες.
Με βάση δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις για την περίοδο 2009-2013, η νέα κλαδική έρευνα της Grant Thornton αναλύει βασικά χρηματοοικονομικά μεγέθη 8.140 ελληνικών επιχειρήσεων και εξειδικεύει την ανάλυση, βάση μεγέθους, σε τέσσερις κατηγορίες επιχειρήσεων (Μικρές , Μικρομεσαίες, Μεγάλες και Πολύ Μεγάλες). Η έκδοση αποτυπώνει την ελληνική επιχειρηματικότητα, εισάγοντας ένα νέο μοντέλο αξιολόγησης, το “Financial Growth/Health Matrix”, και χρησιμοποιώντας δύο βασικές μεταβλητές: τη χρηματοοικονομική υγεία και τις προοπτικές ανάπτυξης.
Tέσσερις είναι οι κεντρικοί άξονες στρατηγικής με βάση τους οποίους πρέπει να κινηθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις με σκοπό να ξεκλειδώσουν οι δυνατότητες τους, αναφέρει έρευνα της Grant Thorton με τίτλο «Ελληνική Επιχειρηματικότητα σημάδια αντοχής και αχτίδες ανάπτυξης».
Οι άξονες είναι:
Αυτόνομη αξιολόγηση σε εταιρικό επίπεδο των δραστηριοτήτων και κατάρτιση ρεαλιστικών επιχειρηματικών σχεδίων.
Συγκέντρωση αγοράς με σκοπό τη δημιουργία ευρύτερων βιώσιμων οικονομικών οντοτήτων, μέσα από την ενοποίηση υπαρχουσών οικονομικών μονάδων.
Δανειακή αναδιάρθρωση και κεφαλαιακή ενίσχυση που θα υποστηρίξουν τα νέα σχέδια δράσης και πλάνα αναδιάρθρωσης.
Αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών στη βάση καινοτόμων ιδεών και νέων, ανταγωνιστικών σε διεθνές περιβάλλον προϊόντων και χρηματοδότησή τους.
Η μελέτη αποτελείται από 40 κλαδικές αναλύσεις για την περίοδο 2009-2013 καθώς και μια συγκεντρωτική ανάλυση για το σύνολο των εταιρειών του δείγματος, βάσει του μεγέθους τους. Παράλληλα, εξετάζοντας ανά κλάδο την δυναμική ανάπτυξης και την χρηματοοικονομική υγεία των εταιρειών που περιλαμβάνει, δημιούργησε ένα «Financial Growth / Health Matrix», στο οποίο κατέταξε τον κάθε κλάδο, με σκοπό να χαρτογραφήσει το ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον και να ορίσει ένα σημείο αφετηρίας για περαιτέρω διαβούλευση και εξέταση αναφορικά με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες όσο και τις απειλές, για υπάρχοντες και μελλοντικούς άμεσα ενδιαφερόμενους. Ο συστηματικός εντοπισμός των τομέων δραστηριοποίησης με την μεγαλύτερη δυναμική αλλά και των τομέων που εμφανίζουν υστέρηση, θα επιτρέψει την ανάληψη εκείνων των ενεργειών που θα πολλαπλασιάσει την δυναμική των πρώτων και θα οδηγήσει τους δεύτερους σε βιώσιμες επιλογές.
Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις των εταιρειών που εξετάστηκαν, το 2013 δεν αποτέλεσε σημείο επανεκκίνησης για την ελληνική επιχειρηματικότητα σε σχέση με τα επίπεδα δραστηριότητας και επανάκαμψης της κερδοφορίας, με 6 στους 10 περίπου κλάδους να καταγράφουν εκ νέου μείωση στον κύκλο εργασιών. Από την άλλη, η μείωση της δανειακής επιβάρυνσης, το θετικό πρόσημο στο κεφάλαιο κίνησης και η σταθεροποίηση των περιθωρίων κερδοφορίας, φανερώνει την συνεχή προσπάθεια εξορθολογισμού της χρηματοοικονομικής δομής των ελληνικών επιχειρήσεων, με την προσπάθεια αυτή να είναι πιο συστηματική όσο οι οργανωτικές δομές των επιχειρήσεων είναι πιο στέρεες και ο στρατηγικός τους σχεδιασμός πιο ξεκάθαρος.
Από την ανάλυση είναι φανερό ότι το σημαντικότερο μέρος της ελληνικής επιχειρηματικότητας βρίσκεται ακόμα στη σκιά της οικονομικής ύφεσης. Εντούτοις είναι ενθαρρυντικό ότι αναγνωρίζονται κλάδοι οι οποίοι βρίσκονται στο φως της ανάπτυξης και διαθέτουν ισχυρή οικονομική διάρθρωση, ενώ ακόμα και στους κλάδους που δοκιμάζονται, υπάρχει πλήθος εταιρειών που αποτελούν τα φωτεινά παραδείγματα στο δρόμο της ανάκαμψης και της προοπτικής.
Οι εταιρείες της ανάλυσης κατά την 5ετία 2013 -2009 απώλεσαν, το 8,5% του κύκλου εργασιών τους, το 8% του ενεργητικού τους και το 7,7% των ιδίων κεφαλαίων τους.
Επίσης το περιθώριο EBITDA μειώθηκε κατά 30% και ο καθαρός τους δανεισμός κατά 15%.
Συνεχής η μείωση των πωλήσεων, ιδιαίτερα αν από την εικόνα αφαιρέσουμε τις Καθετοποιημένες Εταιρείες Πετρελαίου. Στην περίπτωση αυτή η μείωση ανέρχεται στο 15%.
Οι κλάδοι των οποίων οι πωλήσεις φαίνεται να υποχωρούν σημαντικά, είναι αυτοί που είναι προσανατολισμένοι στην εγχώρια αγορά και κυρίως κλάδοι που εξαρτώνται από το ύψος των κρατικών δαπανών ο περιορισμός των οποίων τους έχει πλήξει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σε αυτούς τους κλάδους εντοπίζεται και το βασικότερο πρόβλημα είσπραξης των απαιτήσεών τους.
• Μία στις τέσσερις εταιρείες εμφανίζει διαχρονικά αρνητικό κεφάλαιο κίνησης. Το ποσοστό των εταιρειών που εμφανίζουν αρνητικό κεφάλαιο κίνησης αυξάνεται όσο αυξάνεται το μέγεθός τους. Το θετικό κεφάλαιο κίνησης που εμφανίζουν οι Μίκρο εταιρείες διαχρονικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική εικόνα καθώς από το χρόνο είσπραξης των απαιτήσεών τους προκύπτει εμφανώς το σημαντικότατο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, με την εικόνα να διαστρεβλώνεται ακόμα περισσότερο από τη μη διενέργεια των απαιτούμενων προβλέψεων έναντι των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων.
• Ανάλογη του μεγέθους η δυνατότητα των εταιρειών να αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με τις εταιρείες των μικρότερων κατηγοριών και ειδικά τις Μίκρο να αδυνατούν επί της ουσίας να τις αποπληρώσουν.
• Πολύ χαμηλή η δανειακή επιβάρυνση των Μίκρο εταιρειών με τις εταιρείες της κατηγορίας να είναι σχεδόν αποκλεισμένες από την τραπεζική χρηματοδότηση.
• Την μεγαλύτερη δανειακή επιβάρυνση εμφανίζουν κλάδοι που σχετίζονται με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κλάδοι που σχετίζονται με τις ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες καθώς και κλάδοι που συνδέονται με την αγροτική παραγωγή. Οι κλάδοι αυτοί εμφανίζουν έντονη εσωστρέφεια ενώ η αυξημένη μόχλευση που εμφανίζουν κάποιοι από αυτούς συνδέεται άμεσα με τη μείωση των κρατικών δαπανών.
• Η κύρια μείωση του καθαρού δανεισμού προήλθε από τις Μικρομεσαίες (€ 5,5 δις), γεγονός που προκαλεί εντύπωση, ιδιαίτερα εάν συγκριθεί με τη μείωση που υπήρξε στις Πολύ Μεγάλες επιχειρήσεις η οποία ανήλθε στα € 2,2 δις.
• Ολοένα και μειώνεται η δυνατότητα των εταιρειών να καλύπτουν τα χρηματοοικονομικά τους έξοδα με τα λειτουργικά τους κέρδη. Το κόστος χρηματοδότησης αυξάνεται σημαντικά, ενώ ταυτόχρονα έχουν συμπιεστεί τα περιθώρια κέρδους μιας και ο ανταγωνισμός γίνεται ολοένα και εντονότερος.
imerisia
Με βάση δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις για την περίοδο 2009-2013, η νέα κλαδική έρευνα της Grant Thornton αναλύει βασικά χρηματοοικονομικά μεγέθη 8.140 ελληνικών επιχειρήσεων και εξειδικεύει την ανάλυση, βάση μεγέθους, σε τέσσερις κατηγορίες επιχειρήσεων (Μικρές , Μικρομεσαίες, Μεγάλες και Πολύ Μεγάλες). Η έκδοση αποτυπώνει την ελληνική επιχειρηματικότητα, εισάγοντας ένα νέο μοντέλο αξιολόγησης, το “Financial Growth/Health Matrix”, και χρησιμοποιώντας δύο βασικές μεταβλητές: τη χρηματοοικονομική υγεία και τις προοπτικές ανάπτυξης.
Tέσσερις είναι οι κεντρικοί άξονες στρατηγικής με βάση τους οποίους πρέπει να κινηθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις με σκοπό να ξεκλειδώσουν οι δυνατότητες τους, αναφέρει έρευνα της Grant Thorton με τίτλο «Ελληνική Επιχειρηματικότητα σημάδια αντοχής και αχτίδες ανάπτυξης».
Οι άξονες είναι:
Αυτόνομη αξιολόγηση σε εταιρικό επίπεδο των δραστηριοτήτων και κατάρτιση ρεαλιστικών επιχειρηματικών σχεδίων.
Συγκέντρωση αγοράς με σκοπό τη δημιουργία ευρύτερων βιώσιμων οικονομικών οντοτήτων, μέσα από την ενοποίηση υπαρχουσών οικονομικών μονάδων.
Δανειακή αναδιάρθρωση και κεφαλαιακή ενίσχυση που θα υποστηρίξουν τα νέα σχέδια δράσης και πλάνα αναδιάρθρωσης.
Αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών στη βάση καινοτόμων ιδεών και νέων, ανταγωνιστικών σε διεθνές περιβάλλον προϊόντων και χρηματοδότησή τους.
Η μελέτη αποτελείται από 40 κλαδικές αναλύσεις για την περίοδο 2009-2013 καθώς και μια συγκεντρωτική ανάλυση για το σύνολο των εταιρειών του δείγματος, βάσει του μεγέθους τους. Παράλληλα, εξετάζοντας ανά κλάδο την δυναμική ανάπτυξης και την χρηματοοικονομική υγεία των εταιρειών που περιλαμβάνει, δημιούργησε ένα «Financial Growth / Health Matrix», στο οποίο κατέταξε τον κάθε κλάδο, με σκοπό να χαρτογραφήσει το ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον και να ορίσει ένα σημείο αφετηρίας για περαιτέρω διαβούλευση και εξέταση αναφορικά με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες όσο και τις απειλές, για υπάρχοντες και μελλοντικούς άμεσα ενδιαφερόμενους. Ο συστηματικός εντοπισμός των τομέων δραστηριοποίησης με την μεγαλύτερη δυναμική αλλά και των τομέων που εμφανίζουν υστέρηση, θα επιτρέψει την ανάληψη εκείνων των ενεργειών που θα πολλαπλασιάσει την δυναμική των πρώτων και θα οδηγήσει τους δεύτερους σε βιώσιμες επιλογές.
Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις των εταιρειών που εξετάστηκαν, το 2013 δεν αποτέλεσε σημείο επανεκκίνησης για την ελληνική επιχειρηματικότητα σε σχέση με τα επίπεδα δραστηριότητας και επανάκαμψης της κερδοφορίας, με 6 στους 10 περίπου κλάδους να καταγράφουν εκ νέου μείωση στον κύκλο εργασιών. Από την άλλη, η μείωση της δανειακής επιβάρυνσης, το θετικό πρόσημο στο κεφάλαιο κίνησης και η σταθεροποίηση των περιθωρίων κερδοφορίας, φανερώνει την συνεχή προσπάθεια εξορθολογισμού της χρηματοοικονομικής δομής των ελληνικών επιχειρήσεων, με την προσπάθεια αυτή να είναι πιο συστηματική όσο οι οργανωτικές δομές των επιχειρήσεων είναι πιο στέρεες και ο στρατηγικός τους σχεδιασμός πιο ξεκάθαρος.
Από την ανάλυση είναι φανερό ότι το σημαντικότερο μέρος της ελληνικής επιχειρηματικότητας βρίσκεται ακόμα στη σκιά της οικονομικής ύφεσης. Εντούτοις είναι ενθαρρυντικό ότι αναγνωρίζονται κλάδοι οι οποίοι βρίσκονται στο φως της ανάπτυξης και διαθέτουν ισχυρή οικονομική διάρθρωση, ενώ ακόμα και στους κλάδους που δοκιμάζονται, υπάρχει πλήθος εταιρειών που αποτελούν τα φωτεινά παραδείγματα στο δρόμο της ανάκαμψης και της προοπτικής.
Οι εταιρείες της ανάλυσης κατά την 5ετία 2013 -2009 απώλεσαν, το 8,5% του κύκλου εργασιών τους, το 8% του ενεργητικού τους και το 7,7% των ιδίων κεφαλαίων τους.
Επίσης το περιθώριο EBITDA μειώθηκε κατά 30% και ο καθαρός τους δανεισμός κατά 15%.
Συνεχής η μείωση των πωλήσεων, ιδιαίτερα αν από την εικόνα αφαιρέσουμε τις Καθετοποιημένες Εταιρείες Πετρελαίου. Στην περίπτωση αυτή η μείωση ανέρχεται στο 15%.
Οι κλάδοι των οποίων οι πωλήσεις φαίνεται να υποχωρούν σημαντικά, είναι αυτοί που είναι προσανατολισμένοι στην εγχώρια αγορά και κυρίως κλάδοι που εξαρτώνται από το ύψος των κρατικών δαπανών ο περιορισμός των οποίων τους έχει πλήξει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σε αυτούς τους κλάδους εντοπίζεται και το βασικότερο πρόβλημα είσπραξης των απαιτήσεών τους.
• Μία στις τέσσερις εταιρείες εμφανίζει διαχρονικά αρνητικό κεφάλαιο κίνησης. Το ποσοστό των εταιρειών που εμφανίζουν αρνητικό κεφάλαιο κίνησης αυξάνεται όσο αυξάνεται το μέγεθός τους. Το θετικό κεφάλαιο κίνησης που εμφανίζουν οι Μίκρο εταιρείες διαχρονικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική εικόνα καθώς από το χρόνο είσπραξης των απαιτήσεών τους προκύπτει εμφανώς το σημαντικότατο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, με την εικόνα να διαστρεβλώνεται ακόμα περισσότερο από τη μη διενέργεια των απαιτούμενων προβλέψεων έναντι των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων.
• Ανάλογη του μεγέθους η δυνατότητα των εταιρειών να αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με τις εταιρείες των μικρότερων κατηγοριών και ειδικά τις Μίκρο να αδυνατούν επί της ουσίας να τις αποπληρώσουν.
• Πολύ χαμηλή η δανειακή επιβάρυνση των Μίκρο εταιρειών με τις εταιρείες της κατηγορίας να είναι σχεδόν αποκλεισμένες από την τραπεζική χρηματοδότηση.
• Την μεγαλύτερη δανειακή επιβάρυνση εμφανίζουν κλάδοι που σχετίζονται με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κλάδοι που σχετίζονται με τις ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες καθώς και κλάδοι που συνδέονται με την αγροτική παραγωγή. Οι κλάδοι αυτοί εμφανίζουν έντονη εσωστρέφεια ενώ η αυξημένη μόχλευση που εμφανίζουν κάποιοι από αυτούς συνδέεται άμεσα με τη μείωση των κρατικών δαπανών.
• Η κύρια μείωση του καθαρού δανεισμού προήλθε από τις Μικρομεσαίες (€ 5,5 δις), γεγονός που προκαλεί εντύπωση, ιδιαίτερα εάν συγκριθεί με τη μείωση που υπήρξε στις Πολύ Μεγάλες επιχειρήσεις η οποία ανήλθε στα € 2,2 δις.
• Ολοένα και μειώνεται η δυνατότητα των εταιρειών να καλύπτουν τα χρηματοοικονομικά τους έξοδα με τα λειτουργικά τους κέρδη. Το κόστος χρηματοδότησης αυξάνεται σημαντικά, ενώ ταυτόχρονα έχουν συμπιεστεί τα περιθώρια κέρδους μιας και ο ανταγωνισμός γίνεται ολοένα και εντονότερος.
imerisia