- Δεν ξέρω γιατί, αλλά τον τελευταίο καιρό μου έρχεται όλο και πιο συχνά στο μυαλό εκείνη η ταινία επιστημονικής φαντασίας που βλέπαμε μικροί με το Μαικλ Φοξ, ρε πώς την έλεγαν να δεις...- Δεν την θυμάμαι, ήμουν πολύ μικρός.
- Ναι καλά... τι να έγινε άραγε εκείνο το αμάξι που μπορούσε και ταξίδευε στο παρελθόν για να αλλάξει το παρόν, άρα και το μέλλον;
- Τι είπες τώρα, ρε μεγάλε!
- Να, αναρωτιόμουν, αν μπορούσα να ξαναγυρίσω στην Τήλο ας πούμε πριν από δέκα - δεκαπέντε χρόνια, κι έκανα μια βόλτα με αυτό το αμάξι στο Μικρό χωριό, στην Έριστο ή σε κάποια ωραία καλοκαιρινά απογεύματα με συζητήσεις μπροστά στο "Ελένη". Τι θα έκανα τώρα με όλον αυτόν τον πολιτικό κόσμο που πέρασε εκείνη την εποχή, αν τους άκουγα να μιλάνε για το μέλλον τους, για το μέλλον μας. Όλον αυτόν τον "κόσμο" που σήμερα είναι σε διάφορες πολιτικές θέσεις, από τον πιο μικρό πολιτικά μέχρι τον πιο μεγάλο...
- Αλήθεια τι θα έκανες; Φαντάζομαι θα προσπαθούσες να τους πεις... να τους προειδοποιήσεις πως πρέπει να το πάρουν αλλιώς! Έτσι δεν είναι;
- Είσαι τρελός; Γι' αυτό νομίζεις θα γύρναγα; Τίποτα δεν θα έκανα! Σιγά να μην καθυστερούσα ακούγοντας αλλά και λέγοντας ξανά τις ίδιες μαλακίες. Για να φτάσει ξανά το σήμερα και να μου πουν πάλι το φοβερό "άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη". Σώπα, ρε μεγάλε, και πρέπει να φτάσει να γίνει κάποιος πρωθυπουργός για να το καταλάβει; Ούτε λεπτό δεν θα χάλαγα για να τους ακούσω.
Αλλά θα άξιζε να ξαναγύριζα στο «τότε» μόνο και μόνο για να πιω ξανά κανένα σφηνάκι στο Μικρό Χωριό με την "παρέα"…
Ακάλυπτος
