- Δηλαδή;
- Τον παλιό καιρό ήταν αλλιώς, ήταν ωραία
- Τι λες, βρε γεροξεκούτη, τι σε έπιασε και μιλάς έτσι; Και τότε ήταν καλά και τώρα είναι ακόμα καλύτερα. Δεν θα πούμε κάτι στους νεότερους για τις εκλογές;
- Κάτι...
- Κρυάδες, με δουλεύεις;
- Ναι, αλλά τώρα μια που το ανέφερες θυμήθηκα...
...τα λόγια του Τασούλη πριν από πολλά πολλά χρόνια σε προεκλογική πάλι περίοδο σε μια συνέντευξη που έδωσε στην Έλενα στο πρώτο τεύχος του έντυπου τότε περιοδικού μας, την "Γόνιμη Γραμμή". Οπότε σήμερα λέω να τον αφήσω να μιλήσει αυτός μέσα από τα γραπτά του για να τα θυμίσω στους παλιούς και να τα μάθω στους νέους που τόσο λάτρευε. Βλέπεις, καλέ μου αλλά ηλίθιε φίλε, ο Τασούλης ήταν όπως ξέρεις καμιά εκατοστή χρόνια μπροστά. Γι’ αυτό και τα μηνύματα του θα είναι για πολύ καιρό ακόμα επίκαιρα.
- Θα μας πεις ή θα μας πρήξεις; Και γιατί με βρίζεις;
- Δεν είπαμε πως δεν σε βρίζω; Σε θαυμάζω βρε! Τι έλεγα... α ναι το θυμήθηκα! Σε ερώτηση του περιοδικού μας για μία πρόβλεψη για το τότε εκλογικό αποτέλεσμα είπε:
"Είμαι βέβαιος για την ευθυκρισία των Τηλιακών. Εδώ κρίνεται το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, το μέλλον της Τήλου. Δεν θα υπάρξουν σε καμιά περίπτωση οι δεσμεύσεις φιλικού ή συγγενικού χαρακτήρα. Η μοναδική δέσμευση θα είναι η προοπτική της Τήλου σε μια ευτυχισμένη, ευημερούσα κοινωνία και η εκτίμηση μας ποιος μπορεί να δράσει καταλυτικά σε αυτήν την κατεύθυνση και γι’ αυτό να εκλεγεί δήμαρχος. Είμαι αισιόδοξος λοιπόν γιατί κοινός μας στόχος είναι η κατάκτηση του μέλλοντός μας".
- Χαχαχα!
- Και γιατί γελάς τώρα;
- Γελάω γιατί θέλουν δεν θέλουν, που σίγουρα δεν θέλουν, ακόμα μπροστά τους τον βρίσκουν!
Ακάλυπτος